Από νομικής άποψης, δικαιολογημένα άκυρη ήταν τελικά η απόπειρα Γενικής Συνέλευσης, αφού για διάφορους τυπικούς και ουσιαστικούς λόγους, υπήρξε αδυναμία έγκαιρης αίτησης προς τον Δικηγορικό Σύλλογο και φυσικά προσέλευσης και παρουσίας δικηγόρου ως δικαστικού αντιπροσώπου, όπως προβλέπει ο νόμος για την διενέργεια Εκλογικών Γενικών Συνελεύσεων σε Αθλητικά Σωματεία. Απ' όλες τις άλλες απόψεις ήταν απλά αδικαιολόγητα τραγική για ακόμη μία φορά...
Η παντελής αδιαφορία, ο ωχαδερφισμός και η απαξίωση, όπως όλα σχεδόν τα πρωτεύοντα κοινωνικά ζητήματα και προβλήματα που ταλανίζουν διαχρονικά τον τόπο και τους κατοίκους της Πέλλας, μοιραία πήραν «σβάρνα» και τα «δευτερεύοντα», όπως είναι ο Ποδοσφαιρικός μας Σύλλογος. Καμία διάθεση ούτε καν για μια συνάντηση, για μια κουβέντα, για μια διαβούλευση με ανταλλαγή και σύνθεση αντίθετων στην χειρότερη των περιπτώσεων απόψεων και ανεξάρτητα από το όποιο τελικό αποτέλεσμα. Κι αυτό αφορά τόσο τα μέλη του συλλόγου που διαχρονικά συμμετείχαν σε ΔΣ (απουσίαζε σχεδόν όλο το περυσινό ΔΣ και οι αναπληρωματικοί!!!), αλλά και κείνα τα μέλη που από την «γαλαρία» προσέφεραν ότι προσέφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν διακριτικά κι από απόσταση όταν τους ζητηθεί, όσο και όλα τα πρόσωπα και τους φορείς που ο ρόλος, η θέση και το αξίωμα τους, τους επιβάλλει έστω και τυπικά θεσμικά να είναι παρόντες. Και δεν θα ήταν η παρουσία κανενός αυτόματα και δήλωση συμμετοχής σε κάτι δεσμευτικό ή σε κάτι διοικητικό, θα ήταν όμως χρήσιμη και ίσως γόνιμη όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν, κι ένας μοχλός πίεσης και δύναμης προς κάποιους άλλους, που θα ήθελαν να συνεχίσουν την λειτουργία του συλλόγου, έχοντας μια μικρή ώθηση, υποστήριξη και συμπαράσταση. Δυστυχώς ίσως κάποιοι προτίμησαν να πιουν τον καφέ τους λίγα δεκάδες μέτρα πέριξ της Γενικής Συνέλευσης, σε άλλους χώρους αναψυχής, κάνοντας «χρήσιμες» αναλύσεις και κριτικές επί παντός επιστητού και πιθανόν να ήρθε στην ημερήσια διάταξη περιστασιακά και ο Σύλλογος, σε συνήθεις καθημερινές καφενειακές κουβέντες... Παρόλα αυτά, γι' αυτό το λόγο γίνονται οι συλλογικές συναντήσεις και εν προκειμένω οι Γενικές Συνελεύσεις, να κρατάμε τα καλά και να διορθώνουμε τα λάθη και τις παραλείψεις... Γιατί όπως συμβαίνει σε όλες τις εκφάνσεις τις ζωής μας, λάθη δεν κάνει μόνο αυτός που δεν κάνει τίποτα, αν και θεωρητικά η αδιαφορία και η παθητικότητα, είναι από μόνες τους μια γενικά λανθασμένη κοινωνικά στάση.
Το να διεκδικήσουμε και να πετύχουμε περισσότερα και μεγαλύτερα πράγματα, το θεωρώ σχεδόν ουτοπικό με τον τρόπο που σκεφτόμαστε, λειτουργούμε και δρούμε ως πολίτες αυτού του τόπου χρόνο με τον χρόνο... Και το χειρότερο κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να διαχειριστεί τουλάχιστον τα υπάρχοντα, τα δεδομένα, με το ελάχιστο δυνατό κόστος και την ελάχιστη συλλογική προσπάθεια (πχ 50 μέλη σε ότι αφορά το Σύλλογο, άτομα που υπάρχουν αλλά προφανώς δεν θέλουν, να συνδράμουν 20-30 ευρώ το μήνα για να βγαίνει άνετα και ξένοιαστα χωρίς περιττές στεναχώριες και οικονομικές πιέσεις για κανέναν η χρονιά και ο Σύλλογος να λειτουργεί με όλα τα βασικά απρόσκοπτα), για να σωθεί ότι μπορεί να σωθεί, αν όχι να ευδοκιμήσει και να εξελιχθεί σε πραγματικό Σύλλογο με κανονική μορφή και ρόλο. Διαλύουμε με ευκολία τα πάντα, ακόμη κι εκείνα που όλοι γνωρίζουμε ότι με μεγάλη προσπάθεια και θυσίες, πολύ κόπο και ιδρώτα, κι έναν «σκασμό» χρήματα δημιουργήθηκαν...
Θα ήταν μεγάλη παράλειψη στο σημείο αυτό να μην αναφέρω, κάτι που μου ακούστηκε παράδοξο όταν όλη η Πέλλα γυρίζει την πλάτη στον ποδοσφαιρικό Σύλλογο, η πολύ σημαντική οικονομική προσφορά και διάθεση ενός ανθρώπου που δεν έχει κανέναν απολύτως «δεσμό αίματος» ούτε με την ομάδα, ούτε με το χωριό, βοηθώντας ουσιαστικά με ένα σεβαστό ποσό την όποια νέα διοίκηση προκύψει! Νέα διοίκηση που εκτός αυτής της γενναίας προσφοράς από τον φίλο της ομάδας, θα έχει και μια πολύ σημαντική κληρονομιά από την απελθούσα, η οποία θα παραδώσει ένα καθαρό και καθ' όλα νόμιμο αθλητικό Σωματείο...
Την περίοδο 2018/19 στην ομάδα ξεκίνησαν 14 ποδοσφαιριστές από την Πέλλα, την αμέσως επόμενη 12, ενώ την χρονιά που μας πέρασε 13, με παρατηρούμενη μια σχετική σταθερότητα, όταν την περίοδο 201/12 αυτά ήταν 17. Τα τμήματα υποδομής σχεδόν υπολειτουργούσαν χρόνο με τον χρόνο, όταν 3 χρόνια πριν απαριθμούσαν περίπου 43 παιδιά και πέρυσι μόλις μετά βίας συμπληρώθηκαν 2 μικτά ηλικιακά τμήματα με λιγότερα από τα μισά, για λόγους λίγο πολύ σε όλους γνωστούς, που δεν είναι της παρούσης να αναφερθούν. Αυτοί οι αριθμοί μπορεί να μην δείχνουν την πραγματική δυναμική που μπορεί και πρέπει να έχει ένα χωριό όπως η Πέλλα, δείχνουν όμως ότι υπάρχει ακόμη σφυγμός, έστω και ασθενικός, άλλωστε έχουν περάσει ανεπιστρεπτί εκείνα τα χρόνια που όλες οι ομάδες σε όλα τα χωριά είχαν 20-25 μόνο γηγενείς ποδοσφαιριστές... Όλοι οι παραπάνω αριθμοί φυσικά έχουν να κάνουν και με το μειωμένο ενδιαφέρον αρκετών που είχαν την δυνατότητα να βοηθήσουν με όποιον τρόπο και δεν το έκαναν, αποκλείοντας εύκολες, ρεαλιστικές και βιώσιμες λύσεις και ιδέες γιατί απλά δεν ήταν δικές τους, με γονείς και κηδεμόνες που έχουν και μεγαλώνουν παιδιά και αύριο θα ψάχνουν ομάδα να «ξύσουν» αυτά την ποδοσφαιρική ψώρα τους, με «φιλόδοξους» που βλέπουν το ποδοσφαιρικό μέλλον των παιδιών τους κάπου αλλού και όχι εκεί που αποδεδειγμένα διαχρονικά είναι με τις όποιες αδυναμίες, ελλείψεις και στρεβλώσεις που έχει να επιδείξει ο Σύλλογος και από κακές επιλογές διοικήσεων, από προσωπικές συμπάθειες και αντιπάθειες, από ιδιοτέλειες επίσης που δεν έχουν καμία σχέση με τον Σύλλογο και κάθε Σύλλογο. Αλλά και αριθμοί που έχουν να κάνουν όμως και με την αναγκαία σταδιακή μείωση και κατά κάποιον τρόπο σταθεροποίηση των λειτουργικών εξόδων προς τα κάτω, αλλά και το σημαντικότερο, τη μεγάλη μείωση των βασικών εσόδων του συλλόγου τα τελευταία χρόνια, όπως αυτά προκύπτουν για κάθε σύλλογο από κάθε δυνατή πηγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου