Ποιος θα σώσει τον Κρίστιαν Έρικσεν στην Ελλάδα;

Το πρόσφατο περιστατικό με την κατάρρευση του διεθνούς Δανού μεσοεπιθετικού της Ιντερ, Κρίστιαν Έρικσεν, κατά τη διάρκεια του αγώνα του Euro της εθνικής του ομάδας με την αντίστοιχη της Φιλανδίας προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση.

Παράλληλα, άνοιξε για μια ακόμη φορά το ζήτημα της ασφάλειας στα γήπεδα, με δεδομένο πως εκατομμύρια άνθρωποι διαπίστωσαν για μια ακόμη φορά πόσο κρίσιμη είναι η ύπαρξη εξειδικευμένου ιατρικού προσωπικού αλλά και της κατάλληλης υποδομής για την υγεία παικτών και φιλάθλων.

Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, η κατάσταση στο συγκεκριμένο τομέα κάθε άλλο παρά ιδανική δείχνει να είναι, με αρκετά περιστατικά θανάτων μετά από κατάρρευση ποδοσφαιριστών σε ερασιτεχνικές κατηγορίες.

Πρόσφατα μάλιστα 14χρονος κατέρρευσε σε προπόνηση Ακαδημίας στα Μουδανιά Χαλκιδικής, με τη ζωή του να σώζεται χἀρη στην έγκαιρη παρέμβαση γιατρών.

Την ίδια στιγμή, δεν μπορεί κανείς να ξεχάσει τις κωμικοτραγικές εικόνες που εκτυλίχθηκαν πριν από κάποια χρόνια στον αγώνα ΑΕΛ-Εργοτέλης, με τραυματιοφορείς να πετάνε κάτω τραυματισμένο ποδοσφαιριστή.

Στο ζήτημα αναφέρθηκαν σε συνέντευξή τους οι διασώστες Κυριάκος Παπαδόπουλος και Νάσια Γουβέρου.

 

Αναλυτικά η συνέντευξη

ΕΡ: Τελικά ποιος έσωσε τον Κρίστιαν Έρικσεν, όταν αυτός κατέρρευσε κατά την διάρκεια του αγώνα Δανία – Φιλανδία; Ο Θεός, ή ο γιατρός;

ΑΠ: Αποφεύγοντας να εμπλέξουμε το μεταφυσικό, θα έλεγα κανένας μόνος του. Για να ανανήψει ένα θύμα καρδιακής ανακοπής, θέλει σωστή λειτουργία αυτού που σε όλον τον κόσμο διδάσκεται, ως η «Αλυσίδα επιβίωσης του επείγοντος». Χρειάζεται εκπαιδευμένο πληθυσμό στις πρώτες βοήθειες και στην καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση και δεν απαιτεί χρήση εξειδικευμένου ιατροτεχνικού εξοπλισμού, παρά μόνο του Αυτόματου Εξωτερικού Απινιδωτή, μία συσκευή η οποία προορίζεται για χρήση από εκπαιδευμένους πολίτες.

ΕΡ: Τι ακριβώς είναι η «Αλυσίδα Επιβίωσης;»

ΑΠ: Αποτελείται από 4 κρίκους, άρρηκτα συνδεμένους μεταξύ τους, άρα όλοι πρέπει να δουλέψουν άψογα. Αν ένας κρίκος σπάσει, ο ασθενής χάνεται. Στον πρώτο κρίκο εμπλέκονται οι παριστάμενοι, οι οποίοι πρέπει αμέσως να αναγνωρίσουν την σοβαρότητα του συμβάντος και να ενημερώσουν ζητώντας εξειδικευμένη βοήθεια.

Στον δεύτερο κρίκο, οι ίδιοι παριστάμενοι, ή άλλοι με γνώσεις Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης, πρέπει άμεσα να ξεκινήσουν ανάνηψη, με χειρισμούς απελευθέρωσης της αναπνευστικής οδού, θωρακικών συμπιέσεων και εμφυσήσεων. Δεν αρκούν όμως αυτοί οι χειρισμοί για να ανανήψει το θύμα. Είναι απαραίτητοι για να ‘αγοράσουμε’ χρόνο έως την άφιξη του Αυτόματου Εξωτερικού Απινιδωτή, η χρήση του οποίου αποτελεί τον τρίτο κρίκο και είναι αυτή που θα επανεκκινήσει την καρδιά του θύματος.

Ένα θύμα που έχει ανανήψει, δεν έχει διασωθεί οριστικά, γιατί μπορεί να υποστεί εκ νέου ανακοπή. Οριστική λύση θα δοθεί στο Νοσοκομείο, με την εμπλοκή ιατρικού προσωπικού και με χρήση φαρμάκων και εξειδικευμένου ιατροτεχνικού εξοπλισμού.

ΕΡ: Που βρισκόμαστε στην Ελλάδα, στην εκπαίδευση του πληθυσμού;

ΑΠ: Την τελευταία δεκαετία έχουμε κάνει σημαντικά βήματα. Το ΕΚΑΒ, αλλά και άλλες επιστημονικές Εταιρίες, έχουν εκπαιδεύσει μεγάλες ομάδες πληθυσμού, ενώ αρκετοί είναι οι φορείς, δημόσιοι και ιδιωτικοί, που έχουν προμηθευτεί Απινιδωτές. Οπωσδήποτε όμως, είμαστε πολύ πίσω σε σχέση με άλλες Ευρωπαϊκές Χώρες. Δεν αρκούν οι ατομικές πρωτοβουλίες, χρειάζεται στήριξη και ώθηση από την Πολιτεία.

ΕΡ: Τι γίνεται στα ποδοσφαιρικά γήπεδα και γενικά στους αθλητικούς χώρους;

ΑΠ: Ίδια κατάσταση και εκεί. Οι παράγοντες των αθλητικών σωματείων, δεν φαντάζονται ότι μια ανακοπή θα συμβεί στην δική τους ομάδα. Έτσι ρίχνουν μεγάλο βάρος, στην επιλογή ενός καλού ορθοπεδικού, ο οποίος μπορεί να πληροφορήσει τον προπονητή για τις κακώσεις του αθλητή, αν μπορεί να συνεχίσει, αν πρέπει να κάνει εξετάσεις κλπ.

Υπάρχουν πληροφορίες ότι το νέο αθλητικό νομοσχέδιο περιλαμβάνει σημεία για την εκπαίδευση και πιστοποίηση της ιατρικής ομάδας σε θέματα ανάνηψης Μακάρι για να μπορέσουμε κάποια στιγμή να πιάσουμε τις υπόλοιπες Χώρες σ’ αυτόν τον τομέα.

ΕΡ: Σαν μοτοσικλετιστές άμεσης επέμβασης, αυτά τα περιστατικά είναι καθημερινότητα για σας. Ποια είναι η εμπλοκή σας στην αλυσίδα που αναφέρατε;

ΑΠ: Υπήρχε ένα μεγάλο ζήτημα, που έσπαζε την αλυσίδα και χάναμε ασθενείς, ακόμη και όταν οι παριστάμενοι στην ανακοπή έκαναν τις σωστές ενέργειες. Αυτό ήταν η καθυστερημένη άφιξη του ασθενοφόρου, είτε λόγω μειωμένης διαθεσιμότητας, είτε κυκλοφοριακών συνθηκών. Με την χρήση μοτοσικλετών και εκμεταλλευόμενοι την ευελιξία του μέσου, πετύχαμε να αντιστρέψουμε την κατάσταση.

Γρήγορη άφιξη, άρα γρήγορη παρουσία εξειδικευμένου προσωπικού και χρήση Αυτόματου Εξωτερικού Απινιδωτή. Έτσι λειτούργησε ο τρίτος κρίκος της αλυσίδας και πετύχαμε σημαντική μείωση προβλέψιμων θανάτων, ή/και εγκατάσταση μόνιμων βλαβών στον ασθενή.

ΕΡ: Πότε αρχίσατε να βλέπετε αποτελέσματα;

ΑΠ: Από τις πρώτες ημέρες λειτουργίας του συστήματος Ταχείας Ανταπόκρισης με μοτοσικλέτες. Ήταν έκπληξη ακόμη και για εμάς, παρ’ ότι είχαμε σχεδιάσει το σύστημα, έχοντας μελετήσει τα διεθνή πρότυπα. Η διαφορά είναι ότι στις άλλες Χώρες με εξελιγμένα συστήματα υγείας, δεν αντιμετωπίζουν τον όγκο των περιστατικών που εμείς καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε προνοσοκομειακά.

Είναι μεγάλη η ικανοποίηση ενός Διασώστη του ΕΚΑΒ, όταν επαναφέρει ένα θύμα ανακοπής, έστω δύο φορές τον χρόνο. Φανταστείτε έναν μοτοσικλετιστή, να το πετυχαίνει δύο φορές τον μήνα. Αν έβλεπε κανείς τα πρώτα στατιστικά, θα νόμιζε ότι ήταν φτιαγμένα. Κι όμως ήταν αληθινά.

ΕΡ: Επαρκεί ο στόλος των μοτοσικλετών για την πλήρη κάλυψη των μεγάλων αστικών κέντρων;

ΑΠ: Οπωσδήποτε όχι και αυτό είναι κάτι που το τονίζουμε σε κάθε ευκαιρία. Πρέπει να ενισχυθεί. Επίσης πρέπει να επεκταθεί στην επαρχία, όπου δεν υπάρχει, σε μεγάλες πόλεις όπως η Λάρισα, το Ηράκλειο κλπ.

 

Πηγή: tvxs.gr