Είναι ο δια των τσιμεντόλιθων συμβολισμός.
Ο δια των τσιμεντόλιθων ήχος της βαρβαρότητας που υψώνεται γύρω μας με βαριά τείχη.
Ο αποπνικτικός και δυσώδης αέρας της αλαζονείας, της χυδαιότητας, της αμετροέπειας.
Οι τσιμεντόλιθοι με τους οποίους σφραγίστηκε ένας χώρος τέχνης είναι η αποστροφή εκείνων που διέταξαν αυτή την ανόσια πράξη απέναντι σε κάθε τι ανυπότακτο και δημιουργικό. Ο φόβος της εξουσίας μπροστά στην ανθρώπινη δημιουργία, εκείνη που ανοίγει το βλέμμα, τους ορίζοντες, το μυαλό. Ο τρόμος για αυτό που κάποτε έλεγε ο Πικάσο «η τέχνη είναι ένα ψέμα που μας βοηθάει να ανακαλύψουμε την αλήθεια».
Αυτή η αλήθεια είναι που ενοχλεί. Εκείνη η μια και μοναδική αλήθεια που όταν αποκαλυφθεί τρίζουν συθέμελα τα ιερά και τα όσια εξουσιαστών, εκμεταλλευτών, πορφυρογέννητων «σωτήρων». Ο σκεπτόμενος και δημιουργών άνθρωπος είναι ο κίνδυνος.
Γιατί γνωρίζουν, και γνωρίζουν πολύ καλά, ότι η σκέψη γίνεται βαθύς στοχασμός και ο στοχασμός γίνεται απόφαση και η απόφαση πράξη. Γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι εκείνος που σκέφτεται γράφει την ιστορία του. Ότι οι λαοί που ελεύθερα στοχάζονται, όταν ελεύθερα στοχάζονται γράφουν την ιστορία τους.
Το μυαλό μας «τσιμεντάρουν». Για να μπορούν με τον ίδιο τρόπο που σφράγισαν και έκλεισαν την τέχνη πίσω από τσιμεντόλιθους,
να στραγγαλίσουν τη ζωή μετατρέποντας τον εργαζόμενο άνθρωπο σε σκλάβο και υποζύγιο,
να φιμώσουν τον άνθρωπο που διεκδικεί, να τον εξανδραποδίσουν, να τον καταντήσουν άβουλο και υποτακτικό ον,
να αφανίσουν πίσω από τσιμέντα και τείχη και φράχτες και σιδερόφρακτες κατασταλτικές ορδές, τον ανέστιο, το κατατρεγμένο, τον φτωχό,
να αποχαυνώσουν το λαό φτιασιδώνοντας το ψέμα για αλήθεια, το στυγνό εμπόριο για τέχνη, το ξεκοίλιασμα των αρχαίων και της φύσης για ανάπτυξη, το μασκάρεμα της ιστορίας για εθνική αποθέωση.
Ο εχθρός τους είναι ο λαός και γύρω του χτίζουν κομμάτι – κομμάτι τα τείχη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου