Εχουν περάσει σχεδόν 17 χρόνια από εκείνο το αλησμόνητο βράδυ στη Λισαβόνα που, όντας αρχηγός της Εθνικής Ελλάδας, ο Θόδωρος Ζαγοράκης σήκωσε την κούπα του EURO στον ουρανό του «Ντα Λουζ» δημιουργώντας την πιο δυνατή εικόνα ενός ποδοσφαιρικού άθλου, σημείο αναφοράς για όλη την υφήλιο, και κερδίζοντας για τον εαυτό του τον τίτλο του εμβληματικού αρχηγού που έμελλε να τον συνοδεύει στη συνέχεια της δημόσιας ζωής του.
Μια πρώτη ηχηρή απόδειξη ήρθε τρία χρόνια μετά, το καλοκαίρι του 2007, όταν με την παρότρυνση των οπαδών του ΠΑΟΚ έγινε μπροστάρης στην προσπάθεια να κρατηθεί όρθιος ο ιστορικός σύλλογος. Η δεύτερη είναι η εκλογή του στην προεδρία της ΕΠΟ με στόχο την επανεκκίνηση του ελληνικού ποδοσφαίρου. Για πολλούς, αποστολή δυσκολότερη από αυτή που είχε αναλάβει με τα υπόλοιπα παιδιά του Ρεχάγκελ το καλοκαίρι του 2004, αφού θα πρέπει να τα... βάλει με τους ιδιοκτήτες τού big 4 του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Γεννημένος στις 27 Οκτωβρίου 1971, ο «Ζαγόρ» διέγραψε μια αξιοσημείωτη ποδοσφαιρική καριέρα με σημαντικές παραστάσεις τόσο από την εγχώρια σκηνή (Καβάλα, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ), όσο και από την εκτός συνόρων (Λέστερ, Μπολόνια). Στην προεδρική θητεία του στον ΠΑΟΚ απέδειξε ότι γνωρίζει πολύ καλά το πώς δημιουργείται μια αξιόλογη ομάδα. Επέλεξε και επέμεινε στον Φερνάντο Σάντος (αρχικά ακόμη και κόντρα στους οπαδούς της ομάδας, που έστηναν λαϊκά δικαστήρια), «χτίζοντας» ένα σύνολο που τη σεζόν 2009-2010 έκανε πρωταθλητισμό κοντράροντας τον οικονομικά πολύ ανώτερο πολυμετοχικό Παναθηναϊκό.
Από το τέλος εκείνης της σεζόν όμως, ο Ζαγοράκης είδε και την άλλη όψη του νομίσματος, αφού άρχισε να χάνει τον έλεγχο στα οικονομικά της ΠΑΕ σε σημείο που στο τέλος της παρουσίας του στα διοικητικά του ΠΑΟΚ να γίνεται έρευνα από το ΣΔΟΕ και να αντιμετωπίζει κατηγορίες για υπεξαίρεση και απιστία, για τις οποίες τελικά αθωώθηκε το 2016, έχοντας μάλιστα ζητήσει ο ίδιος να αρθεί η ασυλία του επειδή είχε την ιδιότητα του ευρωβουλευτή. Για να ξεπεράσει εκείνη τη δύσκολη περίοδο είχε συνδράμει και ο Ιβάν Σαββίδης, που είχε αποφασίσει να χρεωθεί ως αναδρομική αμοιβή για όλο το χρονικό διάστημα που ο Ζαγοράκης ήταν διευθύνων σύμβουλος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, και να απαλλαγεί από την υποχρέωση επιστροφής του, ένα ποσό 320.000 ευρώ που είχε λάβει με γραπτές και προφορικές εγκρίσεις του Δ.Σ. για διάφορους σκοπούς της εταιρείας.
Ο ομογενής επιχειρηματίας αναγνώριζε τον καθοριστικό ρόλο του Ζαγοράκη στην έλευσή του στον ΠΑΟΚ και στη Θεσσαλονίκη είναι κοινό μυστικό ότι βοήθησε τα μέγιστα στην εκλογή του ως ευρωβουλευτή, προσπαθώντας μάλιστα με αυτό το «ισχυρό χαρτί» να πιέσει την κυβέρνηση Σαμαρά για τη ρύθμιση των χρεών της ΠΑΕ ΠΑΟΚ (την πέτυχε τελικά επί ΣΥΡΙΖΑ).
Η σχέση του Ζαγοράκη με τον Σαββίδη παρέμεινε σταθερά δυνατή στον χρόνο. Τον στήριξε το βράδυ που μπούκαρε οπλοφορώντας στην Τούμπα στο πολυσυζητημένο ντέρμπι με την ΑΕΚ, κάνοντας λόγο για λάθος, αλλά σημειώνοντας «...δεν αποτελούν ο ΠΑΟΚ και ο Ιβάν Σαββίδης την αιτία του κακού για όλα όσα συμβαίνουν επί δεκαετίες στον χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου...», ενώ δεν δίστασε να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του μέχρι του σημείου ανεξαρτητοποίησης («… εάν ο ΠΑΟΚ δεν δικαιωθεί, εγώ δεν μπορώ να συνευρίσκομαι στην ίδια πολιτική στέγη με όλους αυτούς που βάλλουν καθ’ υπόδειξη τρίτων εναντίον του ΠΑΟΚ...») τη μέρα που η ΕΕΑ είχε κάνει εισήγηση υποβιβασμού για τον ΠΑΟΚ και την επομένη διαγράφηκε από την ομάδα ευρωβουλευτών της Ν.Δ.
Εναν χρόνο μετά, στα τέλη του περασμένου Ιανουαρίου, επανήλθε έχοντας μάλιστα αποκαταστήσει τις σχέσεις του με τον Αυγενάκη για τον οποίο, όπως φάνηκε και από τη δήλωσή του, είχε υπονοήσει ότι κινούνταν καθ’ υπόδειξη του Ολυμπιακού! Είχαν προηγηθεί οι ζυμώσεις για να πάρει το χρίσμα της ενωτικής λύσης που προέκριναν FIFA/UEFA και κυβέρνηση και αποδέχονταν οι τέσσερις «μεγάλοι» για την προεδρία της ΕΠΟ. Βέβαια, ο τρόπος που προωθήθηκε η υποψηφιότητά του ήταν άκομψος, καθώς η κυβέρνηση είχε φροντίσει να «καπελώσει» κάθε στοιχείο ατομικής πρωτοβουλίας, όσο κι αν προσπάθησε να ρίξει στάχτη στα μάτια με τις υποψηφιότητες διεθνών του 2004 που τελικά δεν εξελέγησαν.
Οπως και να ‘χει, ο Ζαγοράκης γνωρίζει ότι θα κριθεί από αυτά που θα γίνουν από εδώ και στο εξής. Η στήριξή του από τους «μεγάλους» μοιάζει με ισορροπία τρόμου: ο Μαρινάκης τον αποδέχθηκε γιατί εκτίμησε ότι τα πράγματα για τον Ολυμπιακό θα ήταν χειρότερα με πρόεδρο παράγοντα κάποιας Ενωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων, επιρροής ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, που θα σήμαινε πιθανή επιστροφή σε Ελληνες διαιτητές, ο Αλαφούζος αποτέλεσε την... ποδοσφαιρική προέκταση της κυβέρνησης, ενώ Μελισσανίδης-Σαββίδης, έχοντας συμφωνία κυρίων από τις προηγούμενες εκλογές, αλλά και μεγαλύτερο έρεισμα εντός Εκτελεστικής, δεν είχαν πρόβλημα με τον Ζαγοράκη ως πρόεδρο.
Η εθνική ομάδα είναι το μεγάλο του στοίχημα - έζησε την ευεργεσία της ως παίκτης και είδε πόσο ισχυρό είχε κάνει εκείνη την περίοδο τον κουμπάρο του, Βασίλη Γκαγκάτση. Το πρώτο δείγμα γραφής της επί των ημερών του, πάντως, δείχνει ότι έχει δύσκολη αποστολή. Αλήθεια, γίνονται θαύματα δύο φορές στη ζωή ενός ανθρώπου;
Γιατί τον επιλέξαμε
Ο Θόδωρος Ζαγοράκης γίνεται ο πρώτος παλαίμαχος ποδοσφαιριστής που αναλαμβάνει την προεδρία της ΕΠΟ 46 χρόνια μετά τον Λουκά Πανουργιά, χαφ του Παναθηναϊκού στις αρχές του 20ού αιώνα, και έχει μπροστά του τον πιο δύσκολο γρίφο της σύγχρονης ποδοσφαιρικής Ελλάδας.
Κώστας Πετρωτός
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου