Δεν αποφάσισε όμως αυτό για την τύχη των Μνημείων της Θεσσαλονίκης στο αρχαίο σταυροδρόμι της πόλης, ούτε έδειξε παρόμοια πεποίθηση, αφού έκρινε στα όρια της δικαιοδοσίας του μόνο.
Αντίθετα, μπορεί να πει κανείς με ασφάλεια ότι έδειξε το δρόμο προς τη Διοίκηση της χώρας για τη λήψη νέων αποφάσεων, λαμβάνοντας πλέον ως δεδομένο και την απόφαση αυτή, με τις σκέψεις και περισκέψεις της. Μπορεί να πει κανείς με ασφάλεια ότι το Δικαστήριο «έδειξε» τις Γενικές Αρχές του Δικαίου και της Ηθικής που διέπουν την άσκηση διοίκησης και διακυβέρνησης στη χώρα μας, διαπαιδαγωγώντας την κοινωνία και καλλιεργώντας στους κοινωνούς πνεύμα κοινωνικής συνοχής, ειρήνης, επιείκειας και ασφάλειας.
Όπως επιβάλλει το Σύνταγμα και το Κράτος Δικαίου, αφού, αν η απόφαση είχε ληφθεί από οιονδήποτε άλλον κατώτερο ή ενδιάμεσο δικαστικό σχηματισμό με πλειοψηφία μιας ψήφου, η υπόθεση θα παραπεμπόταν αυτομάτως σε ανώτερο δικαστικό σχηματισμό για λήψη τελικής αποφάσεως.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν υπάρχει δικαστικός σχηματισμός ανώτερος από την Ολομέλεια του ΣτΕ. Υπάρχουν όμως η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός της χώρας, η υπουργός Πολιτισμού, η Κυβέρνηση. Στη δική τους πολιτική κρίση και ευθύνη και στα δικά τους χέρια εναπόκειται τώρα να καταλάβουν, να διαισθανθούν και να δείξουν στην ελληνική Κοινωνία και σε όλη τη Διεθνή Κοινότητα το δρόμο.
Ότι, δηλαδή, με βάση την απόφαση αυτή δεν συγχωρείται να πει κανείς ότι «νίκησε» η δική του άποψη ή επιλογή. Να αισθανθούν και να δείξουν ότι για την υπόθεση αυτή πρέπει να «νικήσουν όλοι». Και να πάρουν νέες αποφάσεις για την τύχη των Μνημείων της Θεσσαλονίκης και για τον τρόπο κατασκευής του σταθμού Βενιζέλου του μετρό της πόλης.
Κατά το ισχύον Σύνταγμα, όλα τα όργανα της Ελληνικής Δημοκρατίας αντλούν την εξουσία τους από τον ελληνικό Λαό. Θα δικαιωθούν, αν δικαιώσουν την αποστολή τους και την πηγή της εξουσίας τους.
Απόστολος Σοφιαλίδης - Καθηγητής Αστικού Δικαίου Νομικής Σχολής του ΑΠΘ
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου