Σε λίγες μέρες μπαίνουμε και ημερολογιακά στην Άνοιξη, κι αντί τέτοια εποχή όπως συνήθως, να σκεφτόμαστε απόλυτα φυσιολογικά το καθαρά αγωνιστικά τέλος των τοπικών πρωταθλημάτων και της αγωνιστικής περιόδου, θεωρούμε πλέον δεδομένο, ακόμη και οι πιο αισιόδοξοι, ότι τα τοπικά πρωταθλήματα τέλος με «ξαφνικό θάνατο» για φέτος και ποιος ξέρει για πόσο ακόμη, έστω κι αν υπάρχουν σε μερικούς αιθεροβάμονες σκέψεις και όνειρα για νέα αρχή! Μοιραία εξέλιξη, όταν ξεκινάς χωρίς βασικό και εναλλακτικό υγειονομικό και αγωνιστικό σχέδιο και πλάνο...
Καθ’ όλη την διάρκεια της πανδημίας εδώ κι ένα χρόνο, αλλά κυρίως μετά την «προσωρινή» διακοπή του Νοεμβρίου, όταν και «θόλωνε» όλο και περισσότερο ο ορίζοντας για την διεξαγωγή και πάλι ερασιτεχνικών αγώνων, δεν έχει υπάρξει όχι μόνο καμία δημόσια συζήτηση, διαβούλευση και αυτονόητες προτάσεις για επανέναρξη της ερασιτεχνικής αθλητικής δραστηριότητας, αλλά ούτε καν κρυφή σκέψη για κάτι τέτοιο από τους αρμόδιους για τις τοπικές ποδοσφαιρικές διοργανώσεις. Γιατί πολύ απλά ούτε το σχεδιάζουν, ούτε το μπορούν και το χειρότερο ούτε το θέλουν… Κάθε θεωρητικά «σχετικός» φορέας με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό που θα μπορούσε να εκφέρει δημόσια γνώμη και άποψη, ή να προτείνει έναν ασφαλή σχεδιασμό και προγραμματισμό, έλαμψε είτε δια της απουσίας του, είτε δια της ασχετοσύνης του!
Πως αλλιώς θα μπορούσε κανείς να δικαιολογήσει την αδράνεια και αφωνία ξεκινώντας ιεραρχικά από «κάτω», της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ενώσεων πλην ελαχίστων δακτυλοδεικτούμενων εξαιρέσεων που έχουν επισημανθεί κατά καιρούς, που όλο αυτό το τεράστιο χρονικό διάστημα, δεν μπήκαν καν στον κόπο να διαβουλευτούν με κάθε πρόσφορο τρόπο με τα σωματεία, να αξιολογήσουν την κατάσταση και τα δεδομένα και να καταθέσουν από κοινού δημόσια υπομνήματα με εμπεριστατωμένες προτάσεις για πιθανές λύσεις. Φυσικά το ότι δεν υπάρχει καμία προετοιμασία ούτε και για την επόμενη σεζόν, προκειμένου να μην βρεθούμε και πάλι μπροστά σε απρόοπτα και αδιέξοδα, είναι κι αυτό κοινό μυστικό και απόλυτα σίγουρο. Οι περισσότερες αρκέστηκαν μόνο σε κάποιες εικασίες, σε κατά καιρούς σποραδικές αόριστες τοποθετήσεις σε διάφορα τοπικά περιφερειακά ΜΜΕ και σε off the record ανεπίσημες προσωπικές προτάσεις των προέδρων τους, σε κάποιους «ανώνυμους» και «αόρατους» υπεύθυνους αρμόδιους. Θεσμικά και επίσημα, βυθίστηκαν στην… ανυπαρξία τους!
Για την δε ΕΠΟ ανεβαίνοντας την ιεραρχία, δεν είναι άξια σχολιασμού κάποια λόγια του «αέρα» που ακούγονταν ξεκάρφωτα και ανεύθυνα από μέλη της διοίκησής της, αφού δεν την είδαμε, δεν την ακούσαμε να ασχολείται σοβαρά για την «βάση» του ελληνικού ποδοσφαίρου, όσο έχω παρακολουθήσει τις σπάνιες επίσημες ανακοινώσεις και θέσεις της.
Για τις υγειονομικές επιτροπές των πιο «ειδικών» και την επιτροπή των λοιμοξιολόγων, κι όποιον άλλον σχετικό ή άσχετο συμβουλάτορα έχει βάλει μπροστά το κράτος να λαμβάνει τις σημαντικές αποφάσεις, ούτε λόγος φυσικά απ' αυτές για κάποιο «πράσινο» φως, όταν εκτός όλων των άλλων παλινωδιών, παραλογισμών και αντιφάσεων που έχουμε δει και ακούσει σε όλη την διάρκεια της πανδημίας, θεωρούν και το πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής ποδόσφαιρο αλάνας, πιθανόν με την ίδια λογική και τα τοπικά πρωταθλήματα επιτραπέζια!
Στην ΓΓΑ και το ΥΠΠΟΑ δια των προεξεχόντων εκπροσώπων τους φυσικά κ.κ. Αυγενάκη και Μαυρωτά(γγ και υφυπουργός Αθλητισμού χωρίς Αθλητισμό!!!), πέρα από ανέξοδες υποσχέσεις και αόριστα χρονοδιαγράμματα, μέχρι σήμερα είτε λόγω πολιτικής αντίληψης, ιδεολογίας, φιλοσοφίας και εμμονών, είτε ελλιπούς κατάρτισης, προγράμματος και σχεδιασμού, δεν θέλησαν να κάνουν ούτε τα βασικά και αυτονόητα πόσω δε μάλλον περισσότερα, ως προς την αντιμετώπιση αυτής της μακροχρόνιας αδρανούς τραγικής κατάστασης για την νεολαία και όλων των εμπλεκομένων γύρω από τον ερασιτεχνικό αθλητισμό που «λιμνάζει» επικίνδυνα και της εξεύρεσης μια ασφαλούς λύσης και για την επανεκκίνηση του ερασιτεχνικού αθλητισμού, με θετικές συνέπειες και για την κοινωνία, αλλά και την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης γενικότερα. Συνταγογράφηση δωρεάν τεστ έστω με κάποιο πλαφόν ή έστω με μια μικρή συμμετοχή αν κρίνετε κοστοβόρο (στα πρότυπα δεκάδων άλλων εξετάσεων μέσω των ασφαλιστικών ταμείων) για όλη την κοινωνία συμπεριλαμβανομένων αθλητών, προπονητών, διαιτητών, παραγόντων και έστω με τους αναγκαίους περιοριστικούς όρους κάποιου αριθμού φιλάθλων, άμεσες ενέργειες για την ενίσχυση των σωματείων και γενικότερα όλων των δημόσιων αθλητικών εγκαταστάσεων με είδη και μεθόδους ομαδικής και ατομικής προστασίας, συγκεκριμένα και ρεαλιστικά διαχειρίσιμα υγειονομικά πρωτόκολλα, οικονομικές εκπτώσεις, διευκολύνσεις ή και ενισχύσεις για τα λειτουργικά έξοδα των σωματείων,κ.α., κι όλα αυτά πάντα σε συνεργασία με τις τοπικές ΕΠΣ, τις Περιφέρειες και τους Δήμους.
Για την ενίσχυση του ΕΣΥ και κυρίως της ΠΦΥ, που μπορούν να βοηθήσουν και να συνεισφέρουν ουσιαστικά και αποφασιστικά σε ασφαλή και απόλυτα ελεγχόμενη επανεκκίνηση κάθε πρωτεύουσας και δευτερεύουσας δραστηριότητας των πολιτών, τόσο σε τοπική, όσο και σε πανελλήνια γεωγραφικά κλίμακα, που είναι και το πλέον ζητούμενο, μην το ξαναθίξουμε ενοχλώντας τους «ανέμελους» και ξύνουμε πάλι «πληγές» που δεν πρόκειται κατά τα φαινόμενα και τα πεπραγμένα τους να κλείσουν ποτέ! Η ανέξοδη συνταγή του «βλέποντας και κάνοντας» και του «κατεβάσματος του διακόπτη» με τις αλλεπάλληλες καραντίνες «δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν» δεν απέδωσε ούτε τα ελάχιστα, δεν μας εξασφάλισε τίποτα ούτε για σήμερα ούτε για το μέλλον και τελικά «έληξε» μάλλον άδοξα… Δεν την έληξε ο χρόνος όπως τις γνωστές μηνιαίες ιατρικές συνταγές, την έληξε η ίδια η πραγματικότητα! Συνεχώς και καθημερινά χάνουμε πρόσωπα και πράγματα ως άτομα και ως κοινωνία και δυστυχώς πολλά απ’ αυτά είναι ανεκτίμητα και μη ανακτήσιμα και καμιά πανδημία και κανένας «αόρατος» εχθρός δεν μπορεί να σταθεί γι' αυτές τις σημαντικές απώλειες ως δικαιολογία!
Καταλήγοντας για να μην σας κουράζω περισσότερο γιατί όλοι είμαστε το λιγότερο εξουθενωμένοι με όλο αυτό που βιώνουμε, θεωρώ ότι αποκλειστικά υπεύθυνες είναι οι «μεταλλάξεις» και όχι αυτές του κορονοϊού για όσους βιαστήκατε να υποθέσετε και να μαντέψετε… Είναι αυτές οι υποκριτικές και κάλπικες αλλά πραγματικά πολύ επικίνδυνες και για την δημόσια υγεία, αλλά και για κάθε έκφανση της ζωής μας, όλων αυτών των προαναφερθέντων φορέων και παραγόντων, κι άλλων τόσων και τόσων, που δυστυχώς κρατούν και ρυθμίζουν τις τύχες μας με τις προχειρότητες, τις παραλείψεις, τις ανεπάρκειες και τις λανθασμένες αποφάσεις τους, με απρόβλεπτες άμεσες και έμμεσες καταστροφικές συνέπειες για το κοινωνικό σύνολο και τον αθλητισμό εν προκειμένω… Το εμβόλιο της Pfiser, της Moderna, της Astrazeneca ή όποιο άλλο ρώσικο, κινέζικο κατά του κορονοϊού ίσως δώσουν μια πιο ασφαλή προσωρινή λύση στην τρέχουσα υγειονομική κρίση. Σίγουρα όμως δεν θα δώσουν λύσεις και δεν θα φέρουν αποτελέσματα σε διαχρονικές βαριάς μορφής παθογένειες της ανθρωπότητας, που συνεχώς μεταλλάσσονται και μαστίζουν σχεδόν όλες τις καπιταλιστικές κοινωνίες σε μικρό ή μεγάλο βαθμό και την δική μας πολύ περισσότερο λόγω βασικών αδυναμιών και αδύναμων πολιτικοκοινωνικά «κρίκων», από τα «γενέθλιά» της μέχρι σήμερα. Ένα τέτοιο εμβόλιο μόνο, που μπορεί να τις αντιμετωπίσει όλες αυτές με τις «μεταλλάξεις» τους, χρειαζόμαστε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου