Ο άλλος βιασμός

Ο «αναστάσιμος χορός των αναδυομέμων αγαλμάτων, μια Δευτέρα Παρουσία σωμάτων» (Γ. Σεφέρης). Τα αγάλματα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου ξεθάβονται από τα υπόγειά του, όπου είχαν καταχωθεί με την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου για να σωθούν από τον πόλεμο του 1940 και τους κατακτητές.

Το «ξεμπλοκάρισμα επενδύσεων», στο οποίο πρωτοστατεί η κ. Μενδώνη – Eπιχειρείται ουσιαστικά η παράδοση του αρχαιολογικού και πολιτισμικού πλούτου της χώρας μας στα ντόπια και διεθνή επιχειρηματικά deals

Η Κυβέρνηση προσώρας αποφάσισε, παρά τη γενική κατακραυγή και την παλλαϊκή απαίτηση για παραίτηση, να καλύψει πλήρως την Υπουργό Πολιτισμού κ. Μενδώνη, είτε διότι κάτι φοβάται είτε επειδή πρέπει να ολοκληρώσει κάποιο έργο, για το οποίο θεωρείται η πιο κατάλληλη. Η κυβερνητική εκπρόσωπος, σαν να μη συνέβη τίποτε, δήλωσε: «Ένας ατυχής χειρισμός δεν συνιστά λόγο αποπομπής της υπουργού Πολιτισμού…» Ατυχής χειρισμός, μάλιστα!Και ο Υπουργός Ανάπτυξης, ο Άδωνης Γεωργιάδης, λίγο μετά ήρθε να επικυρώσει:«Η αλήθεια δεν φτάνει να λέγεται αλλά πρέπει να λέγεται και στην σωστή στιγμή. Η κα Λίνα Μενδώνη ως ΥΠΠΟ ξεμπλόκαρε όλες τις μεγάλες Επενδύσεις που ήταν εκεί σταματημένες χρόνια. Εξ ου και το μίσος της Αριστεράς εναντίον της. Την θεωρώ εξαιρετική συνάδελφο.»

Ας απαριθμήσουμε λοιπόν τα «ξεμπλοκαρίσματα των επενδύσεων» τα οποία επέτυχε η «εξαιρετική» Υπουργός:

Με συνεχείς αλλαγές μελών και αφόρητη πίεση στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (Κ.Α.Σ.), κατάφερε να δοθεί η έγκριση για το ξήλωμα του τμήματος της Ρωμαϊκής και Πρωτοβυζαντινής Θεσσαλονίκης, που αποκαλύφθηκε λαμπρό και ατόφιο κάτω από τον σταθμό Βενιζέλου στο μετρό της πόλης. Δικαιολογία η δήθεν καθυστέρηση στην ολοκλήρωση του έργου. Ακυρώθηκαν λοιπόν οι μελέτες για την παραμονή του in situ και σταμάτησαν οι πρόδρομες εργασίες για την ανάδειξη της Ελληνικής Πομπηίας, όπως εύστοχα ονομάστηκε, στο μέρος ακριβώς όπου βρέθηκε. Σύμφωνα με το σχέδιο παραμονής, το μετρό της Θεσσαλονίκης σήμερα θα λειτουργούσε με όλους τους σταθμούς του εκτός αυτού της Βενιζέλου. Με την επιλογή της Κυβέρνησης, το έργο έχει σχεδόν σταματήσει εδώ και ενάμισι χρόνο, ενώ οι λαμπρές αρχαιότητες, που θα αποτελούσαν διεθνές σημείο αναφοράς και δόξα για τη Θεσσαλονίκη, κινδυνεύουν με καταστροφή. Αυτή η πρώτη «επένδυση» της κ. Μενδώνη στοιχίζει ήδη στον ελληνικό λαό δεκάδες εκατομμύρια, που τα καρπώνεται ο εργολάβος του έργου ως αποζημίωση για την καθυστέρηση. Το δε μετρό της Θεσσαλονίκης, ενώ προχωρούσε γρήγορα στην ολοκλήρωσή του, έγινε πάλι ανέκδοτο!

Νομοθέτησε τη δυνατότητα δανεισμού των αρχαιολογικών θησαυρών της χώρας μας σε άλλες χώρες ή διεθνή ιδρύματα και μουσεία μέχρι και 50 χρόνια (25+25) και με ασαφείς ανταποδοτικούς όρους, ενώ ως τώρα ίσχυε ο δανεισμός μέχρι 10 χρόνια (5+5), πάντα με ανταπόδοση και αυστηρές ρήτρες.Υπέροχο «ξεμπλοκάρισμα», μα την αλήθεια! Γιατί θεσμοθετείται μια τέτοια αδιανόητη δυνατότητα; Η απάντηση βρίσκεται στο «ξεμπλοκάρισμα» 3.

Με νέο νομοθετικό πλαίσιο, τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα μουσεία της χώρας μας αποκόπτονται διοικητικά και επιστημονικά από τους φυσικούς τους διαχειριστές,από την Αρχαιολογική Υπηρεσία και τους ανθρώπους της, που με σκληρή δουλειά δεκαετιών, και πάντα υποαμοιβόμενοι, μας χάρισαν τον αρχαιολογικό πλούτο της χώρας, για τον οποίον είμαστε υπερήφανοι. Τους δίνω λοιπόν το λόγο:

«Εμείς, οι υπηρετήσαντες αρχαιολόγοι της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας του ΥΠΠΟ, πληροφορηθήκαμε με έκπληξη την αναγγελία της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου και του ίδιου του Πρωθυπουργού για τη μετατροπή των πέντε μεγάλων Μουσείων της χώρας (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου) σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου…Η αποκοπή των μουσείων από τον κορμό της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας θα επιφέρει την παύση της κινητικότητας της εξειδικευμένης επιστημονικής γνώσης. Θα σημάνει την παύση της δυνατότητας των μουσείων να «αιμοδοτούνται» (διορισμοί, αποσπάσεις ή μεταθέσεις) με αρχαιολόγους, μουσειολόγους, μουσειοπαιδαγωγούς, συντηρητές, αρχιτέκτονες, τεχνίτες, που κομίζουν πάντοτε την πολύτιμη εξειδίκευση και την εμπειρία τους τόσο για τα ίδια τα αρχαία, όσο και για τους επισκέπτες, πρωτίστως τους μαθητές των σχολείων μας. Η άρση της κινητικότητας του επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού προς και από τα μουσεία θα τα καταστήσει τερματικούς σταθμούς. Τα μουσεία αυτά θα περιοριστούν σε χώρους έκθεσης των έργων τέχνης ως αγοραίων προϊόντων, με κύριο χαρακτήρα τις υψηλές υπηρεσίες των εστιατορίων και τα εντυπωσιακά πωλητήρια.»

(Επιστολή προς τον Πρωθυπουργό 119 παλιών στελεχών του Υπουργείου Πολιτισμού, 23ης Φεβρουαρίου 2021. Μπορείτε να τη διαβάσετε ολόκληρη σε όλα τα σοβαρά ΜΜΕ)

Αυτό είναι το 3ο «ξεμπλοκάρισμα επενδύσεων», στο οποίο πρωτοστατεί η κ. Μενδώνη. Προσέξτε το 2 πώς κουμπώνει με το 3: επιχειρείται ουσιαστικά η παράδοση του αρχαιολογικού και πολιτισμικού πλούτου της χώρας μας στα ντόπια και διεθνή επιχειρηματικά deals, ως κερδοφόρα δραστηριότητα βέβαια γι’ αυτά. Πρόκειται για μια επιχείρηση πλήρους ανατροπής της σχέσης που είχε ως τώρα ο πλούτος αυτός με τη συνείδηση και το φαντασιακό των Ελλήνων σχετικά με την ταυτότητά τους, για έναν ξεριζωμό του από το χώμα και τους ανθρώπους αυτής της χώρας, για μια άλλου είδους «ελγίνεια» ύβρη, που θα τον καταστήσει ψυχρό έκθεμα στα μάτια της όποιας εθνικής ή διεθνούς ελίτ, που δεν καταλαβαίνει βέβαια και πολύ την αξία του αλλά τον χρειάζεται για την ματαιοδοξία του. Ενώ τα υπόλοιπα μικρότερα μουσεία της χώρας, που μας υποδέχονται σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας ως μάρτυρες του πολιτισμού της, θα αφεθούν στη μοίρα τους, χωρίς προσωπικό και πόρους, να υπολειτουργούν, μέχρι ίσως και το οριστικό κλείσιμό τους. Αυτό, για την αντίληψη των κυβερνώντων, ονομάζεται «ανάπτυξη»!

Και οι τρεις αυτές πρωτοβουλίες της κ. Μενδώνη έχουν ξεσηκώσει όλη την αρχαιολογική κοινότητα, ντόπια και ξένη, που τις χαρακτηρίζει καταστροφικές. Δεν θα αναφερθώ σε πλήθος άλλων ζητημάτων που έχουν σχέση με την τρέχουσα διαχείριση – από την πυρκαγιά στις Μυκήνες (πρωτοφανές), το τσιμέντωμα της Ακρόπολης (ίσως για τα ψηλοτάκουνα κυριών τινών που θα ανέβουν κάποια στιγμή εκεί για να «τιμήσουν» τα 200 χρόνια της Εθνεγερσίας), το μπλακ άουτ στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, μέχρι τα θέματα του σύγχρονου πολιτισμού και των τεχνών, που έχουν ξεσηκώσει την κατακραυγή των ανθρώπων του πνεύματος και της τέχνης αλλά και κάθε σκεπτόμενου πολίτη. Εδώ αναφέρθηκα μόνο στα σχετικά με τον αρχαιολογικό πλούτο της χώρας. Μια τέτοια πολιτική όμως, ως σχεδιασμός και υλοποίηση, δεν αποτελεί προσωπική επιλογή της Υπουργού, αλλά επιλογή του «επιτελικού κράτους». Όπως και η ίδια ήταν προσωπική επιλογή του Πρωθυπουργού – δεν ψηφίστηκε από τους πολίτες. Και εκρίθη η καταλληλότερη για την υλοποίηση του σχεδίου, λόγω της μακράς γραφειοκρατικής της πείρας στο Υπουργείο Πολιτισμού από τα χρόνια του σημιτικού ΠΑΣΟΚ και του Βενιζέλου. Αν εν τέλει αναγκαστεί να την αποσύρει, θα βρεθεί κάποιος άλλος, ή άλλη. Πρόθυμοι πάντα υπάρχουν!

Ιδού λοιπόν ο άλλος βιασμός. Δεν ξέρω ποιος είναι χειρότερος: αυτός που μας χτίκιασε τούτες τις μέρες, βγάζοντας στη επιφάνεια όλη τη σκοτεινιά που κρυβόταν σε κόσμους με αστραφτερή επιφάνεια ή ο βιασμός της ψυχής, της φυσιογνωμίας και της ακεραιότητας ενός ολόκληρου πολιτισμού, ενός ολόκληρου λαού.

Γι αυτά πολεμήσαμεν… ακούγεται από τα βάθη της ιστορίας ο Στρατηγός Μακρυγιάννης. Ελλάδα, 200 χρόνια από την Επανάσταση!

Γράφει ο Θωμάς Μπεχλιβάνης - Διδάκτωρ Φιλολογίας, Επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος 

Πηγή: larissanet.gr