Προφανώς… εξαπατήθηκαν

Προφανώς όταν ο μακαρίτης, πλέον, Επστάιν, ο προαγωγός ανηλίκων, δισεκατομμυριούχος τραπεζίτης, χρηματιστής, φίλος του Κλίντον και του Τραμπ, έστηνε την «βιομηχανία» του στην οποία ήταν βουτηγμένη μέχρι το λαιμό η επιχειρηματική και πολιτική ελίτ των ΗΠΑ, βασιλικών οίκων μη εξαιρουμένων, οι μετέχοντες σε αυτήν είχαν… εξαπατηθεί.

Προφανώς όταν ο Τραμπ μετέτρεπε τον απροσχημάτιστο μισογυνισμό και σεξισμό του σε ένα ακόμα «αντισυστημικό» (!) χαρτί, οι οικονομικοί, μιντιακοί και πολιτικοί του συνδαιτυμόνες είχαν… εξαπατηθεί.

Όταν οι εκατοντάδες πρόεδροι, πρωθυπουργοί, υπουργοί και παρατρεχάμενοι έδιναν το χέρι τους στις συνόδους Κορυφής στον Μπερλουσκόνι των πάρτι «Μπούνγκα – Μπούνγκα» και των τηλεοπτικών σόου «Χοντρά λεφτά – χοντρά βυζιά», είχαν… εξαπατηθεί.

Οταν πριν μια δεκαετία το ολλανδικό Εφετείο προχώρησε στην άρση της απαγόρευσης της διαβόητης οργάνωση των Ολλανδών παιδεραστών Martijn, που αρχικά τέθηκε εκτός νόμου αλλά στη συνέχεια εθεωρήθη ότι δεν αποτελεί άμεση απειλή για την ασφάλεια της κοινωνίας, προφανώς οι δικαστές… εξαπατήθηκαν.

Όταν ανοίγεις το ίντερνετ και παρακολουθείς πως η κραταιά βιομηχανία του σεξοτουρισμού απευθύνεται σε Ευρωπαίους και Αμερικανούς εντιμότατους πολίτες διαφημίζοντας ότι «Αν ψάχνεις για σεξοτουρισμό, αν θέλεις ένα καλό πήδημα, είσαι στο σωστό μέρος!», όπου το σωστό μέρος με την παιδική πραμάτεια φτάνει από Ταϊλάνδη, Φιλιππίνες και­ Ινδονησία μέχρι Ινδία, Βραζιλία, Σρι Λάνκα αλλά ευρωπαικά εδάφη, διαπιστώνεις, ταυτόχρονα, ότι οι κήνσορες του «πνεύμα και ηθική» έχουν… εξαπατηθεί.

Όταν ψάχνεις να βρεις αν υπάρχει ένα τέλος σε αυτό τον βούρκο της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων στην Καθολική Εκκλησία, εκεί πια κι αν αντιλαμβάνεσαι ότι ακόμα και ο Θεός έχει… εξαπατηθεί.

Όταν βλέπεις πώς επιχειρήθηκε να κουκουλωθεί, να απομειωθεί, να διασκεδαστεί εδώ και τρεις βδομάδες η σημασία και η αξία των καταγγελιών στην Ελλάδα, όταν θυμάσαι όλη τη σαπίλα με τον «κύριο» πρώην βουλευτή που απηλλάγη της πρωτόδικης καταδίκης του για την υπόθεση ασέλγειας σε ανήλικο λόγω… παραγραφής, δεν σου μένει πια καμία αμφιβολία πόσο ψηλά μπορεί να χτυπήσει ο δαίμων της… εξαπάτησης.

Και σίγουρα, την ώρα που και ο βούρκος θα ντρεπόταν από την γλίτσα των θαμώνων του, να μην ξανακοιτάξεις εκείνη την κουβέντα του Μπρεχτ:

«Γιατί, λοιπόν, είναι όλα τριγύρω τόσο γκρίζα, γιατί τούτη η κολασμένη θύελλα που σκοτώνει, καθώς λένε, και νεκρούς; Όταν η κυρίαρχη τάξη σαπίζει, τότε η σαπίλα κυριαρχεί». 

 

Νίκος Μπογιόπουλος

Πηγή: imerodromos.gr