Οταν η Ν.Δ. χαρακτήριζε το ΑΣΕΠ… πολιτικό κακούργημα και τον νόμο Πεπονή... «νόμο-φονιά»!

Την περασμένη Τετάρτη, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για το ΑΣΕΠ στη Βουλή, ο υπ. Εσωτερικών Μ. Βορίδης και πληθώρα βουλευτών εκθείασαν τον Αναστάσιο Πεπονή για την τομή που πραγματοποιήθηκε το 1994 ● Τότε όμως η Ν.Δ., όχι μόνο δεν το είχε ψηφίσει, αλλά είχε δώσει λυσσαλέα μάχη ενάντια στο νομοσχέδιο ● Το ιστορικό της υπόθεσης έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, εφόσον μαρτυρεί τις πραγματικές διαθέσεις της Δεξιάς για τη δημόσια διοίκηση και αποδεικνύει τη σημερινή της υποκρισία.

Κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για το ΑΣΕΠ που είχε καταθέσει στη Βουλή ως υπουργός Εσωτερικών ο Π. Θεοδωρικάκος και υποστήριξε ο διάδοχός του Μ. Βορίδης την περασμένη Τετάρτη, δεν έλειψαν οι ύμνοι από τους κυβερνητικούς βουλευτές για τη σημαντική θεσμική τομή που πραγματοποιήθηκε το 1994 με τη δημιουργία του ΑΣΕΠ. Από την αντιπολίτευση επισημάνθηκε το γεγονός ότι, όταν κατέθεσε το νομοσχέδιο ο τότε υπουργός Εσωτερικών Αναστάσιος Πεπονής, η Ν.Δ. όχι μόνο δεν το είχε ψηφίσει, αλλά είχε καταφερθεί εναντίον του με πολύ σκληρά λόγια και είχε αποχωρήσει από την αίθουσα της Βουλής.

Πρωτοσέλιδο και δημοσίευμα της «Απογευματινής» και του «Ελεύθερου Τύπου» από την εποχή όπου ψηφιζόταν ο «νόμος Πεπονή»...

Είκοσι επτά χρόνια αργότερα, ο εισηγητής της Ν.Δ. στο πρόσφατο νομοσχέδιο Σάββας Χιονίδης εξαίρει την προσωπικότητα του «Αναστάση Πεπονή, ο οποίος έκανε μία πολύ σπουδαία τομή, μία πρόοδο στο ελληνικό σύστημα, στη λειτουργία του ελληνικού δημοσίου και όχι μόνον».

Ο βουλευτής της Ν.Δ. ζήτησε μάλιστα από τους συναδέλφους του «να στηρίξουμε και μια προσπάθεια που έκανε τότε ο Αναστάσιος Πεπονής, παρόλο ότι λόγω της προσπάθειάς του αυτής δεν επανεξελέγη, και να μάθουμε επιτέλους ότι οι μεγάλες τομές πολλές φορές δείχνουν πολιτικό κόστος». Παρόμοιοι ύμνοι για το νομοσχέδιο Πεπονή ακούστηκαν από το σύνολο των βουλευτών της Ν.Δ. που μίλησαν την περασμένη Τετάρτη στην ολομέλεια, καθώς βέβαια και από τον πρώην και τον νυν υπουργό Εσωτερικών.

Αλλά ποιοι είναι αυτοί που είχαν προκαλέσει αυτό το «πολιτικό κόστος» στον Αναστάση Πεπονή; Το ιστορικό της υπόθεσης έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, εφόσον μαρτυρά τις πραγματικές διαθέσεις της Δεξιάς για τη δημόσια διοίκηση και αποδεικνύει τη σημερινή της υποκρισία. Αν, μάλιστα, παρακολουθήσει κανείς το σκεπτικό των εκπροσώπων της Δεξιάς, θα αντιληφθεί και τους λόγους για τους οποίους η σημερινή τους νομοθετική πρωτοβουλία, παρά τους ύμνους στον Πεπονή, υπονομεύει τον θεσμό του ΑΣΕΠ όπως εκείνος το είχε σχεδιάσει.

Τα πυρά Εβερτ

Ο Αναστάσης Πεπονής, υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου που είχε συγκροτηθεί μετά τις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993, κατέθεσε το νομοσχέδιο για τη συγκρότηση του ΑΣΕΠ στις 14 Ιανουαρίου 1994. Η συζήτηση ορίστηκε να γίνει σε πέντε συνεδριάσεις και κατά την πρώτη μέρα (2.2.1994) τον τόνο έδωσε ο Μιλτιάδης Εβερτ, ο οποίος είχε μόλις εκλεγεί πρόεδρος της Ν.Δ., μετά την παραίτηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Κατά τον Εβερτ, το νομοσχέδιο ήταν παντελώς αχρείαστο, εφόσον δεν υπήρξαν παράνομοι διορισμοί στο Δημόσιο: «Γιατί φέρνουμε ειδικό νομοσχέδιο; Και τι σκοπό έχει το ειδικό νομοσχέδιο; Είναι προφανές ότι ούτε παράνομες απολύσεις έγιναν, ούτε παράνομες προσλήψεις έχουν γίνει, και για να καλυφθεί αυτό το κενό έρχεται το σχετικό νομοσχέδιο».

Ξεχωριστό ενδιαφέρον έχει ο καταφρονετικός τρόπος με τον οποίο αντιμετώπιζε ο αρχηγός της Ν.Δ. τον θεσμό του ΑΣΕΠ: «Το τρίτο θέμα με το οποίο ασχολείται το νομοσχέδιο είναι εκείνη η επιτροπή, η οποία θα εξετάζει πλέον τις προσλήψεις των νεοπροσλαμβανομένων από εδώ και πέρα. Και προβλέπει, κύριε Πρόεδρε, το νομοσχέδιο μία επιτροπή η οποία θα διοριστεί από την κυβέρνηση και όταν θα λήξει η θητεία –κληρονομικώ δικαιώματι– θα ορίσουν οι απερχόμενοι τους αντικαταστάτες τους! Αυτό γίνεται μόνο σε μοναρχικά καθεστώτα, δεν γίνεται στη σύγχρονη δημοκρατία και στη σύγχρονη Δημόσια Διοίκηση».

Οταν επιχείρησε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Ροκόφυλλος να πει ότι το νομοσχέδιο «έρχεται να αποκαταστήσει τον ηθικό ρυθμό και την αξιοκρατία στις προσλήψεις στο δημόσιο τομέα», σύμφωνα με τα Πρακτικά, ξεσηκώθηκε «θόρυβος από την πτέρυγα της Ν.Δ.» και άρχισαν οι «κωδωνοκρουσίες» από το προεδρείο, υποχρεώνοντας τον βουλευτή να σχολιάσει: «Η χορωδία σας βλέπω έχει γίνει κακόγουστη! Δεν πρόκειται να σταματήσω, συνεχίστε! Θα έχω και φωνητική υπόκρουση».

Ο Β. Πολύδωρας και το «κακούργημα»

Τη σκυτάλη πήρε στη συνέχεια ο Βύρων Πολύδωρας, ως εισηγητής της Ν.Δ.: «Δυστυχώς η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εννοεί το κράτος σε έναν ασφυκτικό εναγκαλισμό από το κόμμα. Είναι ό,τι πιο αναχρονιστικό, ό,τι πιο παλαιοκομματικό, ό,τι πιο ανεπίκαιρο εν όψει του 2000 και για μια χώρα που ανήκει στην Ενωμένη Ευρώπη». Ειδικά για το ΑΣΕΠ ο Β. Πολύδωρας αποκάλεσε «ψευδεπίγραφο» το νομοσχέδιο και εξήγησε τι εννοεί: «Αυτό το νομοσχέδιο είναι διωγμός των αντιπάλων, χωρίζει τους πολίτες, περιποίηση των ημετέρων και μια φωνή προς όλη την κοινωνία: “Εάν δεν προσκυνήσεις το ΠΑΣΟΚ, εδώ είμαστε, να σε εξοντώσουμε και το έχουμε θεσπίσει μ’ αυτό το νομοσχέδιο”. Αυτή η στάση, η πολιτική στάση, εκφρασμένη μέσα από το νομοσχέδιο, είναι ζήτημα το οποίο προσβάλλει τη δημοκρατία στον τόπο μας.

Αυτό το νομοσχέδιο, εάν περιποιείτο μόνο εκείνους τους δικούς του, όπως λέει, τους δικούς σας από πλευράς κυβερνητικής, θα ήτανε απλώς ένα φαύλο νομοσχέδιο. Εχει όμως και τον βραχίονα του διωγμού κατά των άλλων, τους οποίους βλέπει ως αλλοεθνείς. Και αυτό το δίδυμο της συμπεριφοράς –περιποίηση των ημετέρων, διωγμός των αντιπάλων– καθιστά το νομοσχέδιο και τη βούληση της νομοθετικής πρωτοβουλίας διχαστική. Ορθωνόμαστε εδώ, ως Νέα Δημοκρατία, για να πούμε ότι: Ο διχασμός, που εισάγει το νομοσχέδιο στην κοινωνία μας, είναι ό,τι χειρότερο για το 1994, προ του 2000 όπως λέμε».

Σύμφωνα με τον Β. Πολύδωρα, το ΑΣΕΠ ήταν «προπέτασμα καπνού, για να καλύψει την άλλη πραγματικότητα των απολύσεων, των διορισμών και των προσλήψεων». Και η κατάληξή του: «Πρέπει να αποσύρετε αυτό το νομοσχέδιο για να μην κλονισθεί η εθνική και η κοινωνική συνοχή διότι αυτό το νομοσχέδιο είναι διχαστικό, είναι ένα πολιτικό κακούργημα. Υπάρχει μόνο μία οδός. Να το αποσύρετε. Και εμείς δηλώνουμε, όπως είπε και ο Πρόεδρος ο κ. Εβερτ, ότι θα αποκαταστήσουμε κάθε αδικία και κάθε προϊόν τέτοιας κομματικής εισβολής. Γιατί περί εισβολής πρόκειται».

Η ειρωνεία της υπόθεσης ήταν ότι ο Γιώργος Καρατζαφέρης που τότε είχε πρωτοεκλεγεί βουλευτής με τη Ν.Δ. ήταν ηπιότερος. Βέβαια κι αυτός θεωρούσε το νομοσχέδιο «ελπιδοκτόνο και καταχρηστικό». Με τη γνωστή του γλωσσοπλαστική τάση, ο κ. Καρατζαφέρης θα επιχειρήσει να αστειευτεί: «Αυτό το “πεπόνημα”, εγώ το λέω “πεπόνημα” γιατί είναι στον υπερσυντέλικο, δεν θα γίνει ποτέ πόνημα, ούτε μία μέρα δεν θα ισχύσει».

Ο Αναστάσιος Κρικέλης υποστήριξε ότι το νομοσχέδιο «καθιερώνει το ρουσφέτι στη χειρότερη μορφή του», ενώ ο Θεόδωρος Δαμιανός ότι «η νοοτροπία πλέον του ΠΑΣΟΚ μετατρέπεται –βάσει του νομοσχεδίου αυτού– από σοσιαλιστικό κίνημα σε ένα εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα. Λες και η Ελλάδα απελευθερώθηκε στις 10 Οκτωβρίου του 1993!».

Ο «βιασμός» της Διοίκησης

Στην επόμενη συνεδρίαση (3.2.1994) ανέλαβαν την καταγγελία του νομοσχεδίου Πεπονή και άλλοι βουλευτές της Ν.Δ. Πρώτος ο Αγγελος Μπρατάκος, συναγωνιστής του Μιλτ. Εβερτ από την εποχή της ΕΚΟΦ. Τον είχε τοποθετήσει γενικό διευθυντή της Ν.Δ. ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τον Ιούλιο του 1985. Τον Ιούλιο του 2019 ο Κυριάκος Μητσοτάκης τοποθέτησε γενικό διευθυντή της Ν.Δ. τον Γιάννη Μπρατάκο, γιο του Αγγελου.

Ο Αγγελος Μπρατάκος αποκάλεσε «φαύλο» το νομοσχέδιο Πεπονή και κατάγγειλε τον υπουργό: «Προσπαθείτε να επιδείξετε τον κομματικό δογματισμό σας, προκειμένου να εισπράξετε κομματικά οφέλη από τη μονομαχία των δελφίνων στον ήλιο του ΠΑΣΟΚ. Προσπαθείτε να αποκτήσετε εύσημα από τον σκληρό πυρήνα του ΠΑΣΟΚ, για να τον χρησιμοποιήσετε στις δελφινικές σας διεκδικήσεις».

Σύμφωνα με τον Χρήστο Μαρκογιαννάκη, «ολόκληρο το νομοσχέδιο αποπνέει οσμήν κομματισμού, αθλιότητας, φαυλότητας και μισαλλοδοξίας. Τίποτα περισσότερο. Γι’ αυτό, λοιπόν, το περίφημο ΑΣΕΠ για το οποίο είσθε υπερήφανοι, καλό είναι να μην το ξαναπείτε.

Προσλήψεις, επαναπροσλήψεις και απολύσεις. [...] Κατά το παρελθόν πολλοί ήταν εκείνοι οι οποίοι ασέλγησαν πάνω στη Δημόσια Διοίκηση. Αυτήν τη στιγμή όμως επιχειρείται ένας άνευ προηγουμένου βιασμός και μάλιστα ομαδικός από τη στιγμή που ακούω και συναδέλφους να υποστηρίζουν με τέτοιο πάθος αυτό το οποίο ονομάζετε νομοσχέδιο εκσυγχρονισμού».

Ο Λευτέρης Παπαγεωργόπουλος έκρινε ότι «το ΠΑΣΟΚ μάς γυρίζει 100 χρόνια πίσω, στα χρόνια του Τσουμπέ, του Δηληγιάννη, της Πλατείας Κλαυθμώνος. Το νομοσχέδιο που συζητάμε δίνει τη χαριστική βολή στη Δημόσια Διοίκηση. Την υποτάσσει πλήρως στο κόμμα και ταυτόχρονα την διαλύει πλήρως. Συγκεκριμένα είναι φαύλο και διχαστικό το νομοσχέδιο που συζητάμε. [...] Χρειάζεται απόλυτη πολιτική θρασύτητα για να φέρνετε κάτι τέτοιο προς ψήφιση στη Βουλή. Μόνο συνειδητοί μισάνθρωποι μπορούν να ψηφίζουν τέτοια νομοθετήματα. [...] Είναι νομοσχέδιο πολιτικά ανάλγητο, συνταγματικά, κοινωνικά, ηθικά απαράδεκτο. [...] Για τους λόγους αυτούς το πολιτικά απαράδεκτο, το ηθικά ετοιμόρροπο, το πολιτικά ανομιμοποίητο, το εγκληματικό νομοσχέδιο το καταψηφίζουμε».

Ο Σωτήρης Κούβελας επιτέθηκε προσωπικά στον Πεπονή: «Κύριε Υπουργέ, κερδίσατε τις εκλογές και φουσκωμένος από έπαρση, αναφωνήσατε, όπως ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας: “Oυαί τοις ηττημένοις”. Και συμπληρώσατε, όπως ο Λουδοβίκος: “L’ etat c’ est moi”. Ομως, ούτε Ρωμαίος Αυτοκράτορας είστε, ούτε Λουδοβίκος. Δεν είμαστε στις εποχές των κατακτήσεων, ούτε στο Μεσαίωνα. Είστε υποχρεωμένοι να κυβερνάτε μέσα στα πλαίσια που το Σύνταγμα ορίζει. Και αν αυτό δεν το κατανοείτε, θα σας επαναφέρει ο ελληνικός λαός στην τάξη».

Η «τυραννία της πλειοψηφίας»

Η συντονισμένη επίθεση της Ν.Δ. και του δεξιού Τύπου ενάντια στον τότε υπ. Εσωτερικών Αν. Πεπονή είχε αποτέλεσμα τη μη επανεκλογή του. EUROKINISSI/Γιώργος Κονταρίνης

Στις τρεις επόμενες συνεδριάσεις της Βουλής (8, 9 και 10.2.1994) οι βουλευτές της Ν.Δ. συνέχισαν να καταγγέλλουν το νομοσχέδιο. Ως εισηγητής, ο Βύρων Πολύδωρας επανερχόταν κάθε τόσο: «Η υπόθεση της γενέσεως του ΑΣΕΠ είναι μια θεσμοθέτηση της τυραννίας της πλειοψηφίας [...] η πρωτοβουλία για το ΑΣΕΠ είναι απαράδεκτη».

Και στη συνέχεια: [Το νομοσχέδιο] «Είναι μονομερώς επιθετικό, είναι μονομερώς διχαστικό, είναι πρωτογενώς εμπαθές αυτό το νομοσχέδιο. [...] Δεν μπορεί να διαβάσει κανένας καλής πίστεως άνθρωπος αυτό το νομοθέτημα και να διατηρήσει την ψυχραιμία του κατά την ανάγνωση».

Και η κατάληξή του: «Υπάρχει εναργής ο κίνδυνος επαναβιώσεως ενός νέου κοτσαμπασισμού, του κομματικού κοτσαμπασισμού. Και αυτό τον κομματικό κοτσαμπασισμό τον εισάγει κατά τρόπο πανηγυρικό το νομοσχέδιο συνολικά».

Σε μια στιγμή έκλαμψης ειλικρίνειας, ο Σωτήρης Κούβελας είχε ομολογήσει στις 10.2.1994 αυτό που βρισκόταν στο πίσω μέρος του μυαλού όλων των νεοδημοκρατών: «Είναι αλήθεια ότι φραστικά όλοι συμφωνούμε να φύγει ο κομματισμός από τη Δημόσια Διοίκηση, να επικρατήσει η αξιοκρατία, να επικρατήσει η δικαιοσύνη, να έχουν οι δημόσιοι υπάλληλοι ασφάλεια, να έχουμε παραγωγικότητα στη Δημόσια Διοίκηση. Στην πραγματικότητα, όμως, όλοι θέλουμε να επηρεάσουμε τα πράγματα της Δημόσιας Διοίκησης. [...] Στην πραγματικότητα όμως, όλοι θα επιθυμούσαμε να ελέγξουμε κομματικά τη Δημόσια Διοίκηση».

Η πικρή κατάληξη του Αναστάση Πεπονή, λίγο πριν ολοκληρωθεί η συζήτηση είναι απολύτως ενδεικτική του τρόπου που αντιμετώπισε η Ν.Δ. το νομοσχέδιό του:

«Πρέπει να πω ότι πραγματικά η Ρηγίλλης [σ.σ. ο δρόμος όπου βρίσκονταν τότε τα κεντρικά γραφεία της Ν.Δ.], εις ό,τι αφορά την ικανότητα καταστρώσεως εφαρμόσιμων επιτελικών σχεδίων για την άλωση του κράτους, είναι καταπληκτική και με έχει εντυπωσιάσει».

Λόγος προφητικός, από έναν πολιτικό που δεν τολμά σήμερα να αμφισβητήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Ο «Νόμος-φονιάς» και η Δεξιά

Η συντονισμένη επίθεση της Ν.Δ. και του δεξιού Τύπου ενάντια στον τότε υπ. Εσωτερικών Αν. Πεπονή είχε αποτέλεσμα τη μη επανεκλογή του. EUROKINISSI/Γιώργος Κονταρίνης

Τη γραμμή της Ν.Δ. είχε συνοψίσει το 1994 με κύριο άρθρο στην τότε «ναυαρχίδα» της παράταξης, τον «Ελεύθερο Τύπο», ο κορυφαίος δημοσιογράφος του νεοδημοκρατικού Τύπου Χρήστος Πασαλάρης. Με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Δεν θα περάσει ο Νόμος-φονιάς», ο αρθρογράφος περιέγραφε με μελανά χρώματα το νομοσχέδιο Πεπονή και θεωρούσε αυτονόητη την απόρριψή του (2.2.1994).

«Με το… ζωώδες ένστικτο επιβίωσης που πάντα διέθετε το ΠΑΣΟΚ τρέχει να οχυρωθεί στο κάστρο της Δημόσιας Διοίκησης πριν καν συμπληρώσει 4 μήνες εξουσίας. Το νομοσχέδιο Πεπονή που συζητείται το βράδυ στη Βουλή δεν είναι τίποτε άλλο παρά η κατεσπευσμένη εφαρμογή του αλάνθαστου φαυλοκρατικού δόγματος “όποιος έχει το κράτος έχει τα πάντα”».

Ο Πασαλάρης πρόβλεπε άμεση κατάρρευση της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου και θεωρούσε το νομοσχέδιο Πεπονή ως όχημα του ΠΑΣΟΚ για τη διατήρηση στην εξουσία: «Οι αγάδες της εξουσίας μυρίστηκαν εγκαίρως την επερχόμενη πανωλεθρία κι έτσι έφτιαξαν εν σπουδή αυτό το διαβόητο νομοσχέδιο Πεπονή, κατά του οποίου ο Εβερτ εξαπολύει πολυμέτωπη επίθεση ευαισθητοποιώντας ακόμη και αυτόν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που συναντά ίσως εντός της ημέρας.

Πρόκειται βέβαια για το πιο ανατριχιαστικό νομοσχέδιο από εποχής Τζουμπέ [σ.σ. ειρωνικό παρατσούκλι του Δημητρίου Βούλγαρη, που διατέλεσε πρωθυπουργός της χώρας τον 19ο αιώνα και θεωρείται από τους πιο φαύλους], απτό δείγμα κομματικής εγκληματολογίας. Εντάσσεται δε στο πλαίσιο των πλαγιομετωπικών εφορμήσεων της κυβέρνησης στις Ενοπλες Δυνάμεις, στα Σώματα Ασφαλείας και στη Δικαιοσύνη.

Ο Θανάσης Κανελλόπουλος απέδειξε διά μακρών ότι διά του νόμου Πεπονή επιχειρείται αδίστακτη άλωση του κράτους από το κόμμα, χάριν της οποίας το ΠΑΣΟΚ σπαταλά 220 δισεκατομμύρια. […] Το ΠΑΣΟΚ αμύνεται απεγνωσμένα, εισερχόμενο στο κάστρο της Δημόσιας Διοίκησης και μετατρέποντας το κράτος σε φονικό εργαλείο του διά του νομοσχεδίου Πεπονή».

Γιάννης Μπασκάκης, Δημήτρης Ψαρράς 

Πηγή: efsyn.gr