Η πανδημία έχει αλλάξει τον τρόπο ζωή μας, την καθημερινότητα και τις προτεραιότητες μας.
Τα απόνερα της πανδημίας έδειξαν ότι όσοι ασχολούμαστε με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο είχαμε πάρει στραβά το μονοπάτι.
Ελάχιστες ομάδες είχαν επενδύσει στις ακαδημίες τους, ενώ και κάποιες που το έκαναν ήταν περισσότερο για το θεαθήναι .
Παράγοντες δημιουργούσαν ομάδες σε χωριά η συνοικίες που σ' αυτές δεν αγωνιζόταν η ακόμα δε συμμετείχαν ποδοσφαιριστές από τις οικείες περιοχές.
Ποδοσφαιριστές υπερεκτίμησαν τις ικανότητες τους, ενώ παράλληλα πλανεύτηκαν με την σκέψη ότι ίσως να ήταν και το βιοποριστικό τους επάγγελμα.
Φίλαθλοι θεώρησαν δεδομένη τη συμμετοχή της αγαπημένης τους ερασιτεχνικής ομάδας στα πρωταθλήματα και της γύρισαν την πλάτη αφήνοντας την μόνη και αβοήθητη.
Ήρθε λοιπόν αυτή η πανδημία να μας θυμίσει τον λόγο που υπάρχει ένα ερασιτεχνικό σωματείο και τι πρεσβεύει, ήρθε να μας δείξει ότι το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο είναι απλά ένας τρόπος διαφυγής και μια διέξοδος από την καθημερινότητα , καθώς επίσης ότι τίποτα μα τίποτα δεν είναι αυτονόητο.
Πιστεύω ότι όταν τελειώσει με το καλό όλη αυτή η περιπέτεια θα είμαστε όλοι μας πιο σοφοί και έχοντας σαν περιουσία μας αυτά που ζήσαμε θα βγούμε πιο ικανοί και δε θα επαναλάβουμε τα ίδια λάθη.
Του Αλέξη Χριστινάκη
Πηγή: prismanews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου