Γιατί όμως μιλάμε για διαστρέβλωση της πραγματικότητας;
Δεν είναι αληθές ότι εισάγονται σε πανεπιστημιακές σχολές μαθητές που στις πανελλήνιες εξετάσεις γράφουν πολύ χαμηλούς βαθμούς;
Για να δούμε ολόκληρη την πραγματικότητα πρέπει να αποσαφηνίσουμε το λόγο για τον οποίο υπάρχουν οι πανελλήνιες εξετάσεις.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Παιδείας το 2020 υπήρχαν 94.928 μαθητές (Γενικών λυκείων και ΕΠΑΛ), που έδωσαν πανελλήνιες εξετάσεις. Την ίδια χρονιά οι θέσεις που προκηρύχθηκαν από το υπουργείο Παιδείας για τα πανεπιστήμια ήταν 77.970. Αυτό σημαίνει ότι 16.958 υποψήφιοι θα έπρεπε να μείνουν εκτός σχολών. Αυτό που κάνουν οι πανελλήνιες εξετάσεις, λοιπόν, δεν είναι να ελέγχουν ποιος έχει τις απαραίτητες γνώσεις για να συνεχίσει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά να ξεχωρίζουν με έναν αδιάβλητο τρόπο ποιος θα προκριθεί σε αυτήν καθώς οι υποψήφιοι είναι περισσότεροι από τους διαγωνιζόμενους.
Το αν κάποιος μαθητής έχει τις γνώσεις για να προχωρήσει στην τριτοβάθμια έχει κριθεί από ενδοσχολικές διαδικασίες (βαθμοί τετραμήνου, ενδοσχολικές εξετάσεις). Όπως ακριβώς ένα παιδί που τελειώνει με επιτυχία το Δημοτικό κρίνεται ικανό να συνεχίσει στο Γυμνάσιο, και όταν τελειώνει το Γυμνάσιο αντίστοιχα είναι ικανό να συνεχίσει στο Λύκειο, έτσι και ένας έφηβος που τελειώνει με επιτυχία το Λύκειο είναι ικανός να συνεχίσει την εκπαίδευσή του στο ανώτερο στάδιο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε, αν επιθυμεί μπορεί να γραφτεί σε ένα κολέγιο ή ένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού χωρίς άλλες εξετάσεις.
Όταν μιλάμε λοιπόν για τις Πανελλήνιες εξετάσεις πρέπει πάντα να θυμόμαστε το ρόλο που έχουν. Αυτό ακριβώς είναι που ξεχνάει ο υφυπουργός κύριος Συρίγος. Αυτό ακριβώς είναι που αποκρύπτεται εντέχνως από το δημόσιο διάλογο ώστε να χειραγωγηθεί η κοινή γνώμη και να θεωρεί ανίκανους τεμπέληδες τα ίδια της τα παιδιά. Αν από την άλλη ο υφυπουργός Παιδείας δεν γνωρίζει το σύστημα με το οποίο και ο ίδιος εισήχθη στη Νομική Αθηνών, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα.
Σε κάθε περίπτωση ο ρόλος των Πανελλήνιων εξετάσεων πρέπει να φωτιστεί και να δοθεί ως γνώση στον λαό και ο λαός να αποφασίσει αν τα παιδιά του είναι ανίκανοι τεμπέληδες ή έχουν το δικαίωμα να κυνηγήσουν τα όνειρα τους όντας όσο περισσότερο μορφωμένοι άνθρωποι γίνεται.Η άποψη του γράφοντος είναι πως πρέπει να δίνουμε στους νέους μας όσα περισσότερα εφόδια μπορούμε για να ανοίξουν τα φτερά τους. Αν η άποψη του υπουργείου είναι διαφορετική καλό θα ήταν να το ξέρουμε.
Υ.Γ. 1 Για το ότι ένας μεγάλος αριθμός φοιτητών (γύρω στο 12%) κάθε χρόνο σταματάει τις σπουδές του οι αιτίες θα πρέπει να αναζητηθούν με κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια και όχι στην υποτιθέμενη ευκολία εισαγωγής στις πανεπιστημιακές σχολές. Όποιος έχει δώσει (με επιτυχία ή αποτυχία) πανελλήνιες ξέρει αν είναι εύκολη ή δύσκολη διαδικασία.
Υ.Γ. 2 Το ότι όλες αυτές οι αλλαγές που γίνονται στην πολύπαθη Δημόσια Παιδεία τον τελευταίο καιρό, συντελούνται εν μέσω πανδημίας και καραντίνας, με κλειστά σχολεία και πανεπιστήμια αλλά και με τεράστια προσπάθεια διαστρέβλωσης της πραγματικότητας από αρμόδιους και αναρμόδιους, καθιστούν ξεκάθαρες στον καθένα τις προθέσεις της ηγεσίας του υπουργείου αλλά και της αστικής τάξης για τον προσανατολισμό του εκπαιδευτικού συστήματος. Πλήρης απαξίωση του δημόσιου προκειμένου να έρθει μετά ως από μηχανής θεός ο ιδιώτης επενδυτής να σώσει την κατάσταση. Το ζήσαμε πολλές φορές στο παρελθόν σε άλλους τομείς (π. χ. στην υγεία) και βλέπουμε τα αποτελέσματα. Φτάνει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου