Με τις περισσότερες να λειτουργούν ως κυβερνητικά «φερέφωνα» και «ξωτικά» της αθλητικής ηγεσίας, με πιστή και άκριτη αναπαραγωγή μόνο κυβερνητικών ανακοινώσεων και δελτίων τύπου ως επί τω πλείστων της αθλητικής ηγεσίας, αλλά και αναδημοσιεύσεις των υγειονομικών πρωτοκόλλων της Υγειονομικής Επιτροπής της ΓΓΑ, παρά ως εκπρόσωποι των σωματείων-μελών τους από τα οποία εκλέχθηκαν και συντηρούνται, δεν βγάζουν και την καλύτερη εικόνα προς τα έξω, ούτε χαίρουν ιδιαίτερης εμπιστοσύνης, παρά τα όσα αντίθετα επικαλούνται επίσημα…
Δεν υπάρχουν ανοιχτές αμεσοδημοκρατικές διαβουλεύσεις, δεν υπάρχουν επίσημες δημόσιες τοποθετήσεις, δεν υπάρχουν συλλογικές με όλη τη σημασία της λέξης προτάσεις, δεν υπάρχουν δακτυλοδεικτούμενες ενεργές δράσεις και πρωτοβουλίες, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων όπως αυτές της ΕΠΣ Μακεδονίας και της ΕΠΣ Ηρακλείου (και της ΕΠΣ Καστοριάς με διαδικτυακά σεμινάρια) που προέβησαν σε τηλεδιασκέψεις με τα σωματεία-μέλη τους για να ακούσουν, να συζητήσουν, να προτείνουν, προκειμένου να αφουγκραστούν αρχικά τις αγωνίες και τα προβλήματα παραγόντων, ποδοσφαιριστών, προπονητών, διαιτητών και συλλόγων και να συνδιαμορφώσουν πιθανότατα την περαιτέρω στάση τους, αλλά και να συναποφασίσουν για το παρόν και το μέλλον της ερασιτεχνικής αγωνιστικής δραστηριότητας και μια πιθανή επανεκκίνηση των ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων τους, αν αυτό καταστεί εφικτό και δυνατό. Αξιοσημείωτη και η οικονομική ενίσχυση της ΕΠΣ Αθηνών προς τα σωματεία, που ξόδεψαν χρήματα σε λογιστές, δικηγόρους και σε διάφορες γραφειοκρατικές διαδικασίες, για την υποχρεωτική εγγραφή τους στο Μητρώο Αθλητικών Σωματείων της ΓΓΑ. Κάποιοι πρόεδροι πάλι, οι περισσότεροι μάλλον κάποια στιγμή στην εξέλιξη της πανδημίας, όπως αυτοί της ΕΠΣ Χαλκιδικής, Κιλκίς, Ηλείας, Γρεβενών, Αργολίδας, Ευβοίας, Φωκίδας, Αχαΐας, Ζακύνθου, Λέσβου, Δωδεκανήσου, κ.α., είτε στις επίσημες ιστοσελίδες των Ενώσεών τους, είτε σε τοπικά ΜΜΕ, προχώρησαν στην δημοσιοποίηση με δηλώσεις (έχω ακούσει και διαβάσει άπειρες) κατά καιρούς των προσωπικών τους και μόνο απόψεων και των όποιων άλλων αυθαίρετων εικασιών, προτάσεων και προβλέψεων, για την επανέναρξη των ερασιτεχνικών αθλητικών δραστηριοτήτων, επαφίοντας στις περισσότερες των περιπτώσεων τις οριστικές αποφάσεις, σε όσους αρμόδιους και αναρμόδιους δεν έχουν ιδιαίτερες και άμεσες επαφές, εμπειρίες και γνώσεις για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό και το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Οι πιο «αιρετικοί» τα έβαζαν κατά δικαίων και αδίκων, με άστοχους παραλληλισμούς, αναθέματα και ένδεια προτάσεων για μια προσωρινή ή οριστική λύση.
Με μια κυβέρνηση και μια αθλητική ηγεσία (και η τοπική αυτοδιοίκηση δεν είναι άμοιρη ευθυνών για αρκετά σχετικά και άσχετα της πανδημίας που άπτονται των αρμοδιοτήτων της), που έχουν μάθει και αρέσκονται στην αδράνεια, στην επίκληση της ατομικής ευθύνης (και της συλλογικής με την στενή έννοια του όρου για τα σωματεία) και μόνο στα «λουκέτα», την «αστυνόμευση» και τα «πρόστιμα» ως την πλέον ενδεδειγμένη λύση για την αντιμετώπιση της πανδημίας και όποιας άλλης δύσκολης κατάστασης απ’ αυτή προκύπτει, αποποιούμενες κάθε ευθύνη και πρωτοβουλία προς την προσπάθεια επίλυσης των χρόνιων προβλημάτων και του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, με τις Ενώσεις δειλές, μοιραίες και άβουλες, έχοντας «καταπιεί» την γλώσσα τους να μην παρεμβαίνουν και να απαιτούν τα αυτονόητα, δυστυχώς σοβαρή άμεση και ασφαλής λύση δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Ίσως το πολυαναμενόμενο «σωτήριο» εμβόλιο, λύσει τα χέρια και τις γλώσσες των αρμοδίων, αλλά κι αυτό δυστυχώς ακόμα θέλει τον χρόνο του, κι αυτός δεν είναι με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό…
Μέχρι σήμερα και συμπληρώνοντας σχεδόν έναν χρόνο πανδημίας και επανειλημμένων αναστολών των αθλητικών δραστηριοτήτων, ούτε η ΓΓΑ, ούτε οι Ενώσεις στην συντριπτική τους πλειοψηφία, δεν έχουν προχωρήσει σε κάποια επαφή, συνεδρίαση, διαβούλευση έστω μέσω τηλεδιάσκεψης ή μέσω e-mail, ούτε μεταξύ τους που είναι το ευκολότερο, ούτε φυσικά πόσο μάλλον με τα σωματεία, κάτι που αντιλαμβάνεται ο καθένας κι όπως είδαμε μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει καν στο μυαλό τους! Όταν δεν θεσμοθετείται η καθολική συνταγογράφηση των δωρεάν τεστ σε όλο τον πληθυσμό και στην περίπτωσή μας στους ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές, προπονητές, διαιτητές και παράγοντες, όταν αποφεύγεται όπως «ο διάολος το λιβάνι» μια χρήσιμη ιχνηλάτηση με τεστ μετά από επιβεβαίωση θετικών κρουσμάτων, όταν δεν αναλαμβάνει η πολιτεία τα έξοδα με μια ελάχιστη συμβολική συμμετοχή των σωματείων, πιστής εφαρμογής των υγειονομικών πρωτοκόλλων που η ίδια επιβάλλει (απολυμάνσεις, αντισηπτικά, μάσκες κτλ), όταν δεν ενισχύεται παρά αποδυναμώνεται η ΠΦΥ (αλλά και η ΔΦΥ και η ΤΦΥ και γενικότερα το ΕΣΥ) η οποία μπορεί υπό προϋποθέσεις να προσφέρει τα μέγιστα όπως το έχει κάνει επιτυχώς σε όχι και πολύ παλαιότερες περιόδους με τα ελάχιστα μέσα της και στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, όταν δεν θεσμοθετεί την πάγια και μόνιμη οικονομική ενίσχυση λειτουργίας των ερασιτεχνικών σωματείων, όταν δεν αναλαμβάνει το κόστος δημιουργίας, συντήρησης, ανακαίνισης ή ανακατασκευής σύγχρονων και ασφαλών αθλητικών εγκαταστάσεων για αθλητές και αθλούμενους σε κάθε περιοχή, όταν οι ίδιες Ενώσεις που ζουν από κοντά θεωρητικά το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, δεν προβαίνουν σε γενναία «κουρέματα» οικονομικών υποχρεώσεων, όχι μόνο δεν προκύπτει από πουθενά μια πιθανή άμεση ασφαλής επανεκκίνηση, αλλά δεν διαφαίνεται και ούτε ίχνος φωτός στο «τούνελ» του παρόντος και του μέλλοντος του ερασιτεχνικού αθλητισμού και ποδοσφαίρου! Και δεν γίνεται αναφορά μόνο για το σήμερα, αλλά ακόμη και για την έναρξη της επόμενης σεζόν αν η φετινή ακυρωθεί ή μετατεθεί μήνες αργότερα. Όλα έχουν αφεθεί στην τύχη, στην διαχρονική μιζέρια και στην μοιρολατρία...
Οι ΕΠΣ, για να αποδώσουμε «τα του Καίσαρος των Καίσαρι...», μπορεί να μην έχουν σίγουρα τον πλέον αποφασιστικό ρόλο και τις αρμοδιότητες σε όλο αυτό που ζήσαμε και ζούμε, έχουν όμως συμβουλευτικό, γνωμοδοτικό και αντιπροσωπευτικό, που δυστυχώς ούτε αυτόν είδαμε... Αλλά θα μου πείτε εδώ οι πρωτεύουσες δραστηριότητες η εργασία, η εκπαίδευση, έχουν μπει στο «περιθώριο» και σε καραντίνα, τις δευτερεύουσες και τριτεύουσες θα κοιτάξουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου