Το Νουναβούτ, που είναι η μεγαλύτερη και βορειότερη επικράτεια του Καναδά, βρέθηκε στο παγκόσμιο προσκήνιο, επειδή σχεδόν μοναδικά στη Βόρεια Αμερική, παραμένει εντελώς απαλλαγμένη από τον κορονοϊό. Η απομόνωση αυτής της απέραντης περιοχής της Αρκτικής, η οποία δεν διαθέτει οδικό ή σιδηροδρομικό δίκτυο και είναι προσβάσιμη όλον τον χρόνο αποκλειστικά με αεροπλάνο, έχει συμβάλει αναμφίβολα σε αυτήν την αξιοσημείωτη κατάσταση.
Όμως, ενώ δεν είναι γνωστός ο κορονοϊός, το Νουναβούτ, το οποίο φιλοξενεί 36.000 ανθρώπους σε δύο εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, αντιμετωπίζει μια άλλη ύπουλη και εδραιωμένη απειλή, τις αυτοκτονίες, που παρουσιάζονται σε ποσοστό εννέα φορές μεγαλύτερο από τον εθνικό μέσο όρο και, εάν ήταν ανεξάρτητη χώρα, το ποσοστό αυτό θα ήταν το υψηλότερο από οποιοδήποτε έθνος στον κόσμο.
«Ευτυχώς, αποφύγαμε την πανδημία του κορονοϊού, αλλά οι αυτοκτονίες είναι η επιδημία μας», δήλωσε στην ιστοσελίδα της FIFA, ο Ζοσελίν Μόρισον, πρόεδρος της τοπικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας (Nunavut Soccer Association).
«Είναι μια τεράστια πρόκληση εδώ, η μεγαλύτερη που έχουμε», πρόσθεσε, σημειώνοντας ότι το ποδόσφαιρο βοηθά στην αντιμετώπιση του ζητήματος. Έστω κι αν υπολείπεται στη δημοφιλία σε σχέση με το χόκεϊ επί πάγου, που είναι το πιο δημοφιλές άθλημα της περιοχής, παρέχει ωστόσο ένα πολύτιμο σημείο εστίασης.
«Είναι τόσο σημαντικό να προσφέρουμε στους ανθρώπους σε αυτήν την περιοχή, και ειδικά στους νέους, πράγματα που πρέπει να κάνουν», είπε ο Μόρισον στο FIFA.com.
«Ζω στη μεγαλύτερη κοινότητα εδώ στο Νουναβούτ, αλλά είμαστε ακόμα πολύ λίγοι, μόνο 8.000 άτομα. Έτσι, το να έχεις πράγματα να κάνεις, και να προσβλέπεις σε κάτι, είναι μια πραγματική πρόκληση, ειδικά κατά τους σκοτεινούς χειμερινούς μήνες. Όσο περισσότερες δραστηριότητες μπορούμε να προσφέρουμε στους ανθρώπους, τόσο το καλύτερο. Το ποδόσφαιρο, και ο αθλητισμός γενικά, είναι τόσο σημαντικό από αυτήν την άποψη, επειδή, όπως γνωρίζει οποιοσδήποτε παίζει ποδόσφαιρο, είναι πολύ θετικό, τόσο για τη σωματική όσο και για την ψυχική υγεία».
Το Νουναβούτ, ωστόσο, είναι μια περιοχή στην οποία οι θερμοκρασίες μπορεί να φθάσουν τόσο χαμηλά... αγγίζοντας τους -50 ° C και όπου το έδαφος είναι παγωμένο. Συνθήκες στις οποίες παίζεται συνήθως το ποδόσφαιρο. Η προσαρμοστικότητα και το ποδόσφαιρο της σάλας, ήταν καθοριστικής σημασίας για τη διασφάλιση της πραγματικότητας του ποδοσφαίρου στο αθλητικό τοπίο της περιοχής.
«Εκτός από το καλοκαίρι, το ποδόσφαιρο είναι σίγουρα ένα εσωτερικό σπορ για εμάς», αναγνώρισε ο Μόρισον. «Εδώ στο Ικαλούτ (σ.σ. η πρωτεύουσα) παίζουμε συνήθως σε γυμναστήριο, αν και έχουμε τεχνητό χλοοτάπητα, από τον Μάιο έως τον Σεπτέμβριο, σε ένα από τα γήπεδα του χόκεϊ. Προσφάτως, έχουμε επικεντρωθεί πολύ στο ποδόσφαιρο σάλας, γιατί αυτό παίζουν στους Αρκτικούς Χειμερινούς Αγώνες.
Προσπαθούμε να διοργανώνουμε δύο τουρνουά το χρόνο -ένα σε επίπεδο U15 και ένα σε επίπεδο U18- όμως τα ταξίδια και το κόστος των πτήσεων το καθιστούν πολύ δύσκολο. Το κόστος είναι πραγματικά εξωφρενικό. Ομάδες από μικρές κοινότητες θα χρειαστούν πολλά χρήματα για να έρθουν σε αυτά τα τουρνουά. Υπάρχουν ημέρες που μπορούν να ταξιδέψουν στο Ικαλούτ, αλλά υπάρχει και η απειλή μιας χειμερινής καταιγίδας ή μιας χιονοθύελλας, που δεν τους επιτρέπουν μετακινηθούν. Το να είσαι στο έλεος του καιρού, καθιστά πολύ δύσκολο να διοργανώσεις πράγματα. Υπάρχει ένα τουρνουά που ονομάζεται Super Soccer στο Γιέλουκνιφ (1.400 μίλια από το Iκαλούτ) και συγκεντρώνουμε χρήματα όλον τον χρόνο για να ταξιδέψουμε εκεί. Για τις πτήσεις, τα ξενοδοχεία και ούτω καθεξής -και αυτό ισχύει μόνο για ένα Σαββατοκύριακο- απαιτούνται μεταξύ 85.000 και 100.000 δολαρίων. Αυτό αποδεικνύει και το μέγεθος των πόρων που χρειαζόμαστε, απλώς για να ανταγωνιστούμε άλλες ομάδες. Διασκεδάζουμε όμως συγκεντρώνοντας τα χρήματα και αξίζει τον κόπο όταν φτάνουμε εκεί. Μερικά από τα παιδιά δεν έχουν φύγει ποτέ από την κοινότητα ή την επικράτεια και υπάρχουν πράγματα που δεν θα περίμενε κανείς να δει όταν φτάνουμε εκεί. Τα δένδρα είναι ένα καλό παράδειγμα, δεν υπάρχουν δένδρα εδώ, και τα... McDonald's! Είναι πολλά χρήματα, αλλά είναι τόσο υπέροχη εμπειρία. Αυτό το ταξίδι και το να είσαι μέλος μιας ομάδας, είναι κάτι που θα αφήσει τα παιδιά με υπέροχες αναμνήσεις σε όλη τους τη ζωή. Και αυτό, είναι μέρος αυτού που κάνει το ποδόσφαιρο τόσο ξεχωριστό για εμάς»...
Αντώνης Βαζογιάννης
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου