«Να είμαστε έτοιμοι για το χειρότερο σενάριο» είπε ο καθηγητής και μέλος της Επιτροπής για τον κοροναϊό, κ. Νίκος Σύψας. Σε αυτό το σενάριο, μας εξήγησε, θα «κλείσουν μη απαραίτητες δομές όπως η εστίαση κι τα θεάματα». Μάλιστα. Επειδή για τα «θεάματα» θα λάβετε, ελπίζω, πολλές πληρωμένες απαντήσεις, θα μιλήσω γι' αυτό που γνωρίζω καλύτερα, την εστίαση.
Και συγκεκριμένα, θα σταθώ σε ένα από όλα τα συναισθήματα που με κατακλύζουν τον τελευταίο καιρό: Αισθάνομαι ότι με περνάτε για χαζή. Ή, ακόμα χειρότερα, αισθάνομαι ότι μπορεί και να έχω πράγματι χαζέψει! Διότι δεν μπορώ να καταλάβω το εξής: Πώς ακριβώς «προετοιμαζόμαστε» γι' αυτό το χειρότερο σενάριο; Είναι μια απορία που την έχουμε όλοι εμείς, οι των... μη απαραίτητων δομών.
Δυστυχώς, όλα συγκλίνουν στο ότι η «προετοιμασία» της πολιτείας εξαντλείται σε αυτό που περιγράφει η δήλωση: ένα επιλεκτικό lockdown δηλαδή, το οποίο, στην πραγματικότητα, θα έπρεπε να είναι αποτέλεσμα της αποτυχίας του όποιου σχεδίου και επ' ουδενί το ίδιο το σχέδιο! Δεν είναι Μάρτιος του 2020. Δεν υπάρχει αιφνιδιασμός. Το αντίθετο. Ο πρώτος γύρος έληξε με τη χώρα σε θέση ισχύος έναντι της πανδημίας (συ είπας!) συγκριτικά με άλλα κράτη. Πώς εξαργυρώσαμε αυτό το πλεονέκτημα;
Στην Ελλάδα οι "νεοφιλελεύθεροι" χρηματοδοτούνται από το κράτος. Εμείς... από εσάς ! Στήριξε την ανεξαρτησία του tvxs.gr, κάνοντας κλικ εδώ.
Μέχρι τώρα, περιμένουμε να δούμε πού θα πάει ο ιός και τρέχουμε από πίσω. Ακόμη κι εκεί που ξέρουμε, με μαθηματική ακρίβεια, ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί (όπως πχ στην Αττική με την επιστροφή όσων πήγαν διακοπές και ειδικά εκείνων που πήγαν σε μέρη που προτίμησαν οι τουρίστες που μπήκαν στη χώρα με μια βεβαίωση στο χέρι). Κι όταν επιτέλους φτάνουμε καταϊδρωμένοι, ακινητοποιούμε όχι ό,τι «πρέπει», αλλά ό,τι «μας παίρνει». Κι αν το φάρμακο δεν πιάσει, αυξάνουμε τη δόση! Σκεφτήκαμε ποτέ να αλλάξουμε στρατηγική; Όχι! Πάντα η ίδια προσέγγιση: Προσπαθούμε να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα και ποτέ δεν εστιάζουμε στην πρόληψη.
Μέχρι τώρα, η προετοιμασία της χώρας για να μην δούμε τα χειρότερα έχει ως βασικό όπλο ένα σχεδόν ολοκληρωτικό λουκέτο της «μη απαραίτητης δομής των θεαμάτων» και ένα κατά το ήμισυ λουκέτο της «μη απαραίτητης δομής της εστίασης». Αλλά, ω τι έκπληξη, τα κρούσματα αυξάνονται. Και η απάντηση σε αυτό ποια είναι; «Ηλία, ρίχτο!»
Μέχρι τώρα, εμείς οι χιλιάδες (επιχειρηματίες και εργαζόμενοι) της μη απαραίτητης -πλην όμως εξαιρετικά προσοδοφόρας για το κράτος- δομής της εστίασης υποβαλλόμαστε στο μαρτύριο της σταγόνας. Με 2,5 μήνες ολικού lockdown στην πλάτη, μασκοφορεμένοι από τον Μάιο, ακόμα και στους 40 βαθμούς χωρίς κλιματισμό, υπολειτουργώντας από τον Αύγουστο μέχρι τις 00:00 με μισή χωρητικότητα και ακροβατώντας σε ένα πλέγμα συχνά παράδοξων κανόνων υπό την απειλή εξαντλητικών προστίμων.
Την ίδια στιγμή όμως, επιτρέπεται να συμβαίνουν ένα σωρό άλλα εξωπραγματικά που στέλνουν τις θυσίες μας στο καλάθι των αχρήστων. Δεν θα πω για την πληρότητα και την κατάσταση που επικρατούσε στα πλοία όταν πηγαινοέφερναν χιλιάδες επιβάτες από άκρη σε άκρη της Ελλάδας χωρίς θερμομετρήσεις, δεν θα πω για τα δειγματοληπτικά τεστ στις πύλες τις χώρας. Βαρέθηκα να τα ακούω κι εγώ η ίδια. Αλλά κυρίως, ό,τι έγινε έγινε. Θα θυμίσω μόνο όσα λέει κάποιος με πολύ πιο εμπεριστατωμένη άποψη επί του θέματος από εμένα.
O επικεφαλής του ΠΟΥ επαναλαμβάνει από τον Μάρτιο ότι έχει ένα πολύ απλό (!) μήνυμα για όλες τις χώρες προκειμένου να ανακόψουν την πανδημία. Και αυτό δεν είναι άλλο από το «τεστ, τεστ, τεστ». Από τον Μάρτιο. Και έχουμε Αύγουστο. Και μας ζητάτε να είμαστε έτοιμοι να αποτελειώσετε την εστίαση κι τα θεάματα (κάτι που σας απαλλάσσει από την ανάγκη να προσφέρετε και άρτο να φανταστώ;), την ώρα που η δικιά σας «προετοιμασία» δεν περιλάμβανε ούτε καν επάρκεια στα αντιδραστήρια;
Την ώρα που δεν έχετε μεριμνήσει ώστε τα τεστ να συνταγογραφούνται (ή να μπει έστω ένα πλαφόν που να ανταποκρίνεται στην τσέπη του μέσου πολίτη) όπως γίνεται σε τόσες άλλες χώρες; Όταν δηλαδή δεν αφήνετε κανένα περιθώριο να ανακόψουν την πανδημία οι ίδιοι οι πολίτες που επιστρέφουν από τις διακοπές και που πολύ θα ήθελαν να κάνουν το τεστ αλλά δεν τους περισσεύουν 100 ευρώ; Ή μήπως νομίζετε ότι μπορεί ο καθένας να κάτσει σπίτι του για δύο επιπλέον εβδομάδες; Οπότε καλύτερα να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: Δεν «προετοιμαζόμαστε» για το δεύτερο κύμα και το χειρότερο σενάριο. Απλά το περιμένουμε.
Κι μια τελευταία παρατήρηση. Γιατί πιστεύετε ότι δεν πρέπει να κλείσουν τα σχολεία; Τη γνωρίζω την απάντηση, κι όντας η ίδια μάνα συμφωνώ απολύτως. 'Όπως αναφέρουν οι ειδικοί, αλλά και όπως επισημαίνεται στην ανάρτησή του υπ. Παιδείας, εκτός από την ανισότητα στην μάθηση και την χαμένη διδακτέα ύλη, εξίσου επικίνδυνη είναι η «έλλειψη κοινωνικοποίησης» των παιδιών.
Μπορεί να σας εκπλήξει, αλλά η ανάγκη κοινωνικοποίησης δεν ειναι αποκλειστικότητα των ανηλίκων. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον εκ φύσεως και μέσα από την κοινωνικοποίηση του αντιλαμβάνεται την ίδια του την ύπαρξη. Αυτά τα έχουν αναλύσει μεγάλοι φιλόσοφοι εδώ κι εκατοντάδες χρόνια.
Όσο καταστροφικές συνέπειες μπορεί να έχει η απομόνωση στην ψυχοσύνθεση των παιδιών άλλο τόσο καταστροφική μπορεί να αποβεί και σε αυτήν των ενηλίκων. Και τώρα κάντε λίγο μια αντιπαραβολή. Στην εποχή μας, όταν ο άνθρωπος ενηλικιώνεται και δεν πηγαίνει πια σχολείο πού ακριβώς - και κατά κύριο λόγο - καλύπτει αυτή του την ανάγκη για κοινωνικοποίηση; Γιατί πιστεύετε ότι όταν κλείνουν τα μαγαζιά στις 00:00, οι περισσότεροι αναζητούν ένα «μέρος» για να συνεχίσουν να κάνουν παρέα; Δεν είναι ούτε από συνήθεια, ούτε από αντίδραση, ούτε από επιπολαιότητα. Είναι από ανάγκη. Αυτήν ακριβώς είναι που καλύπτουν οι μη απαραίτητες δομές της εστίασης. Με ασφάλεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου