Η πολυδιαφημιζόμενη ρύθμιση υποτίθεται ότι θα έδινε λύση στο χρόνιο πρόβλημα που προκάλεσε οικονομική ασφυξία στις τοπικές επιχειρήσεις, συμψηφίζοντας τις συγκεκριμένες απαιτήσεις τους από τον ΟΑΕΔ με οφειλές τους προς το Δημόσιο. Ενα πρόβλημα βέβαια που προκλήθηκε από τους εμπνευστές της συγκεκριμένης τροπολογίας, αφού οι επιδοτήσεις του 12% σταμάτησαν να καταβάλλονται από το 2010 λόγω κρίσης. Οι κυβερνητικοί βουλευτές της συγκεκριμένης τροπολογίας πανηγύριζαν στα τοπικά μέσα ότι δείχνουν έμπρακτα το ενδιαφέρον τους για τη Θράκη και ότι επιτεύχθηκε μια μεγάλη νίκη για όλες τις επιχειρήσεις.
Οπως φαίνεται όμως ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες και με την έκδοση της ΚΥΑ για τη διαδικασία του συμψηφισμού διαφαίνεται ότι η ρύθμιση αφορά μόνο τις επιχειρήσεις που είχαν ασκήσει ένδικα μέσα για τη διεκδίκηση των ποσών αυτών και όχι την πλειονότητα των επιχειρήσεων που ήταν δικαιούχοι της επιδότησης. Σύμφωνα με όσα ορίζει η σχετική Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ 34341/5991/18.9.2020), μία από τις βασικές προϋποθέσεις είναι οι εν λόγω απαιτήσεις να μην έχουν παραγραφεί σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.
Αυτό σημαίνει ότι σε όσους δεν έχουν προσφύγει στα δικαστήρια για την περίοδο 2010 έως 2015, η ΚΥΑ δίνει τη δυνατότητα συμψηφισμού για την περίοδο Β’ του έτους 2014 και για το έτος 2015. Δίνεται λύση, δηλαδή, μόνο για ελάχιστες επιχειρήσεις που είχαν τα μέσα και τους πόρους να διεκδικήσουν δικαστικά τα ποσά των επιδοτήσεων, σε αντίθεση με τις υποσχέσεις περί συνολικής λύσης για όλες τις παραγωγικές επιχειρήσεις.
Τα επιμελητήρια της Θράκης με δημόσια επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό τονίζουν ότι η εξαίρεση όσων δεν είχαν καταθέσει αγωγή τιμωρεί όσους δεν ήταν δύσπιστοι έναντι του Δημοσίου, τιμωρεί τους μικρούς δικαιούχους που κατά τεκμήριο δεν προσέφυγαν και περιορίζει τη ρύθμιση σε μια νομική και όχι πολιτική διευθέτηση. Επιπλέον, τα επιμελητήρια θυμίζουν ότι έχουν βιώσει απίστευτες καταστάσεις πολιτικής επιθετικότητας και άρνησης για το συγκεκριμένο μέτρο στήριξης των θέσεων εργασίας κατά περιόδους και μάλιστα αυτές οι αρνητικές ενέργειες σχετίζονται και με πρόσωπα που χειρίζονται και σήμερα το θέμα.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του προέδρου του Επιμελητηρίου Εβρου, περίπου 50 μεγάλες επιχειρήσεις από την Περιφέρεια ΑΜΘ θα λάβουν περί τα 100 εκατομμυρια ευρώ, ενώ υπολογίζεται ότι πάνω από 5.000 επιχειρήσεις μένουν εκτός χάνοντας οφειλόμενα ποσά από το κράτος που υπερβαίνουν τα 200 εκατομμύρια. Δεν αποκλείεται, βέβαια, την ίδια μοίρα να έχουν και μεγάλες επιχειρήσεις που, παρότι δικαιώθηκαν δικαστικά, θα χάσουν την επιδότηση αφού οι ανεξόφλητες απαιτήσεις τους δεν είναι πλέον ελεύθερες κατασχέσεων ή/και εκχωρήσεων σε τράπεζες ή άλλους οργανισμούς, στοιχείο που αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση σύμφωνα με την ΚΥΑ, όπως ενημέρωσε ο Χρήστος Γιορδαμλής, πρόεδρος των βιομηχάνων Εβρου.
Η εμπλοκή Καιρίδη
Η υπόθεση αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον καθώς, σύμφωνα με δήλωση του προέδρου του Επιμελητηρίου Ροδόπης, Νίκου Αγγελίδη, στον τηλεοπτικό σταθμό Δέλτα Θράκης, αποκαλύπτεται ότι μετά την παρέμβαση των βουλευτών της Ν.Δ. Ευριπίδη Στυλιανίδη και Δημήτρη Καιρίδη απαλείφθηκε από την ΚΥΑ το αρχικό σχέδιο της ρύθμισης που όριζε ανώτατο πλαφόν ενίσχυσης τις 200.000 ευρώ.
Εφόσον ισχύει η δήλωση Αγγελίδη, γεννιούνται εύλογα ερωτήματα σχετικά με το ειδικό ενδιαφέρον του Δημήτρη Καιρίδη για την περιοχή, παρότι ο ίδιος εκλέγεται στην Αθήνα. Στο σημείο αυτό δημιουργείται και ένα ηθικό ασυμβίβαστο καθώς, όπως αποκαλύπτεται, μία από τις βιομηχανίες της περιοχής που θα ενταχθούν στις προϋποθέσεις της ΚΥΑ συνδέεται οικογενειακά με τον κ. Καιρίδη.
Πρόκειται για ιστορική εταιρεία με έδρα την Αλεξανδρούπολη, η οποία, σύμφωνα με τις οικονομικές καταστάσεις, θα καταφέρει να συμψηφίσει ποσό μεγαλύτερο των 4 εκατ. ευρώ, που φυσικά της οφείλεται και το δικαιούται. Η σχέση του Δημήτρη Καιρίδη με τη θρακική βιομηχανία είναι ιδιαίτερα στενή, καθώς ο ίδιος αποτελούσε μη εκτελεστικό μέλος στο Δ.Σ. της εταιρείας προτού εκλεγεί στη Βουλή.
Το ερώτημα στο οποίο πρέπει να απαντήσει ο κ. Καιρίδης είναι πώς είναι δυνατόν να παρενέβη -εάν ισχύουν οι δηλώσεις Αγγελίδη- σε ένα ζήτημα για το οποίο μια επιχείρηση συγγενών του έχει έννομο συμφέρον, καθώς με την τροποποίηση του αρχικού σχεδίου, πάντα κατά τα λεγόμενα Αγγελίδη, προκύπτει ότι αυτή η εταιρεία θα λάβει ένα ποσό εκατομμυρίων ευρώ αντί για 200.000 ευρώ. Και όλα αυτά ενώ η συντριπτική πλειονότητα των θρακιώτικων επιχειρήσεων μένει εκτός της ρύθμισης, κάτι που ενδεχομένως μπορούσε να αποφευχθεί αν δεν θα εξαντλούνταν το κονδύλι προς όφελος των μεγάλων βιομηχανιών.
Σημειώνεται ότι η εταιρεία, πριν από την υπογραφή της σχετικής ΚΥΑ, προέβη σε μια ανακοίνωση που ευχαριστεί και επιβραβεύει με πανηγυρικό τρόπο την κυβέρνηση, τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τους αρμόδιους υπουργούς αλλά, ιδιαίτερα, τους δυο βουλευτές Δ. Καιρίδη και Ευρ. Στυλιανίδη!
Δήλωση του Δ. Καιρίδη στην «Εφ.Συν.»
«Η επιλογή της Ν.Δ. είχε τρία βασικά κίνητρα: 1ον) να προστατέψει το δημόσιο συμφέρον από την καταβολή αργότερα υπέρογκων δικαστικών προσαυξήσεων, 2ον) να ενισχύσει τις επιχειρήσεις και τις θέσεις εργασίας στην κρίσιμη συγκυρία της πανδημίας και 3ον) να θωρακίσει τη Θράκη στον αγώνα που δίνει στην προάσπιση των ελληνικών και ευρωπαϊκών συνόρων. Ως προς εμένα, θα επιμείνω θεσμικά, ως συντονιστής για τα αναπτυξιακά, στην Επιτροπή της Βουλής για τη Θράκη. Οι οσμές και η λάσπη δεν με αφορούν και δεν με αγγίζουν».
Το χρονικό της υπόθεσης
Οι νόμοι 1767/1988 και 1836/1989 θέσπισαν ως αναπτυξιακό κίνητρο την επιδότηση του εργοδοτικού κόστους (12%) στις βιομηχανικές - βιοτεχνικές επιχειρήσεις της Θράκης και άλλων παραμεθόριων περιοχών μέσω του ΟΑΕΔ, ο οποίος επιχορηγείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, στον οποίο και εγγράφονται οι σχετικές πιστώσεις. Η καταβολή της επιδότησης σταμάτησε το 2010 λόγω έλλειψης πιστώσεων. Εκτοτε, και καθώς δεν καταργήθηκαν οι νόμοι, σωρεύτηκαν οφειλές προς τους δικαιούχους ύψους 200 εκατ. ευρώ.
Το 2016, με υπουργική απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης κ. Σταθάκη, το συγκεκριμένο μέτρο καταργήθηκε με την αιτιολογία ότι αποτελεί μια κρατική ενίσχυση που δεν συμμορφώνεται με τους κοινοτικούς κανόνες γιατί δεν ακολουθεί τον κανόνα de minimis και την αρχή της ίσης μεταχείρισης, δεν έχει χρονικό περιορισμό και δεν επιδοτεί νέες θέσεις εργασίας αλλά υπάρχουσες σε υφιστάμενες επιχειρήσεις.
Αντώνης Τελόπουλος
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου