Αποκαλυπτική έρευνα της UBS: Οι πλουσιότερες οικογένειες του κόσμου, με μέση περιουσία 1,6 δισ. δολάρια, στη διάρκεια της πανδημίας αύξησαν τις αποδόσεις τους αγοράζοντας μετοχές, αλλά σε ποσοστό 54% ανησυχούν μήπως δεν αφήσουν αρκετά λεφτά στην επόμενη γενιά, αποκαλύπτοντας την ψυχοπαθολογία της υπερσυσσώρευσης...
Eυκαιρία «αρπαχτής» αποτέλεσε για τις πιο πλούσιες οικογένειες του κόσμου η πανδημία του κορονοϊού και η επιβολή των μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης στη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου. Ενώ εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο έχαναν τη δουλειά τους και έβλεπαν την αξία των αποταμιεύσεων και των συντάξεών τους να καταρρέει από το οικονομικό σοκ που προκάλεσε η πανδημία, η παγκόσμια ελίτ του πλούτου άρπαζε μια ακόμη ευκαιρία προκειμένου να βγάλει κέρδη και να αυξήσει την ήδη τεράστια περιουσία της.
Σύμφωνα με έρευνα της ελβετικής τράπεζας UBS που δημοσιοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες, το 77% των πλουσιότερων οικογενειών του κόσμου –με μέση περιουσία 1,6 δισ. δολαρίων– είδε στη διάρκεια της πανδημίας τα χαρτοφυλάκιά της όχι μόνο να μην καταγράφουν ζημιές, αλλά, αντίθετα, να αποδίδουν όσο ήταν ο στόχος τους ή και ακόμη υψηλότερα.
Από τα 121 family offices (επενδυτικές εταιρείες που διαχειρίζονται τα περιουσιακά στοιχεία των πλούσιων οικογενειών) που η έρευνα της UBS έβαλε στο μικροσκόπιό της, τα 93 έπιασαν ή ξεπέρασαν τον οικονομικό στόχο που είχαν βάλει για το 2020 ώς τον Μάιο. Η επιτυχία αυτή σημειώθηκε παρότι η περίοδος αυτή ήταν μια από τις πιο ασταθείς στην ιστορία των κεφαλαιαγορών και ενώ οι περισσότερες οικονομίες του κόσμου είχαν τελματώσει και η υφήλιος βουτούσε στη βαθύτερη ύφεσή της από τη δεκαετία του 1930.
Η στρατηγική της επιτυχίας ήταν απλή… για κάποιον που έχει πολύ χρήμα. Στην περίοδο του πανικού και της κατάρρευσης των χρηματιστηρίων, οι επενδυτικοί οίκοι των πλούσιων οικογενειών της υφηλίου προχώρησαν σε τεράστιο δανεισμό. «Από τα μέσα Μαρτίου έως τα μέσα Απριλίου, τα δάνεια που έλαβαν τα family offices χτύπησαν ιστορικό ρεκόρ», σημειώνει χαρακτηριστικά ο επικεφαλής του σχετικού τμήματος της UBS Τζόουσεφ Στάντλερ.
Στη συνέχεια, τα family offices άρχισαν να αγοράζουν μαζικά μετοχές, οι τιμές των οποίων είχαν μειωθεί σημαντικά λόγω του πανικού. «Αγόρασαν αμερικανικές μετοχές για παράδειγμα, αλλά δεν αγόρασαν 50 εκατομμύρια δολάρια. Αγόρασαν μετοχές αξίας δισεκατομμυρίων. Και έβγαλαν πολλά λεφτά» υπογραμμίζει ο Στάντλερ, προσθέτοντας ότι η στρατηγική αυτή απέδωσε επειδή οι εν λόγω επενδυτές έχουν αρκετά λεφτά που τους επιτρέπουν «να αγκαλιάσουν και να διαχειριστούν το ρίσκο όπως κανένας άλλος επενδυτής». Ας σημειωθεί ότι 24 από τα 121 family offices της έρευνας διαχειρίζονται περιουσίες μεγαλύτερες των 3 δισ. δολαρίων έκαστο.
«Επιμένουν στα επενδυτικά τους σχέδια ακόμη και όταν επικρατούν συνθήκες ακραίας αστάθειας στην αγορά. Διακρατούν τις θέσεις τους. Είναι πειθαρχημένοι. Η μεγαλύτερή τους έγνοια είναι μη χάσουν την ευκαιρία και όχι οι τυχόν βραχυπρόθεσμες απώλειες», εξηγεί ο Στάντλερ.
Τα «χαρίσματα» αυτά όπως και η στρατηγική που εφαρμόστηκε, όσο και αν προκαλούν τον θαυμασμό μερίδας του επιχειρηματικού κόσμου, των μίντια και της κοινωνίας, δεν μπορεί παρά να προσβάλλουν τον κοινό νου. Ενώ οι πλούσιοι και τα family offices τους άρπαζαν την ευκαιρία του κορονοϊού για να βγάλουν κέρδη και να μεγαλώσουν ακόμη περισσότερο την περιουσία τους, τα φτωχότερα νοικοκυριά του αναπτυγμένου κόσμου έχαναν κατά μέσο όρο πάνω από το 15% του πενιχρού εισοδήματός τους.
Χωρίς δουλειά, λόγω της καραντίνας, εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ δεν ήταν σε θέση να πληρώσουν νοίκι και φαγητό. Εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά πείνασαν καθώς τα σχολικά γεύματα σταμάτησαν και οι γονείς τους αδυνατούσαν να τα καλύψουν. Τα Ηνωμένα Εθνη προειδοποίησαν πρόσφατα για τον κίνδυνο διολίσθησης έως και μισού δισεκατομμυρίου ανθρώπων ή περίπου του 8% του παγκόσμιου πληθυσμού στη φτώχεια εξαιτίας της κρίσης του κορονοϊού. Η κρίση εκτοξεύει την ήδη υψηλή ανισότητα και οι κυβερνήσεις οφείλουν να δράσουν άμεσα, φορολογώντας πιο δίκαια προκειμένου το χάσμα να μην αυξηθεί κι άλλο.
Οι ελίτ, πάντως, δεν φαίνονται διαθέσιμες να παρατήσουν το… «παιχνιδάκι» τους. Στις προθέσεις τους, όπως σημειώνει η έρευνα της UBS, είναι να αποσύρουν τα κέρδη που αποκόμισαν μετά την ανάκαμψη των χρηματιστηρίων και να τα τοποθετήσουν σε λιγότερο ρευστοποιήσιμες επενδύσεις, όπως κατοικίες και λοιπά ακίνητα, μετοχές μη εισηγμένων επιχειρήσεων και επιχειρηματικά και στρατηγικά ντιλ.
Πλούσιοι και... ανασφαλείς
Παραδόξως, παρά τον τεράστιο πλούτο τους οι πλούσιοι δεν νιώθουν ασφαλείς. Το 75% των εύπορων επενδυτών παγκοσμίως έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ζωή δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια. Επτά στους δέκα δήλωσαν στην έρευνα ότι θα περιορίσουν τα ταξίδια, οι μισοί σκοπεύουν να μετακομίσουν πιο κοντά σε συγγενικά πρόσωπα, ένας στους δυο ενδέχεται να εγκαταλείψει τις μεγάλες πόλεις και να μετακομίσει σε πιο αραιοκατοικημένες περιοχές.
Το 56% ανησυχεί ότι μπορεί να μην έχει… αρκετές οικονομίες εάν προκύψει και δεύτερη πανδημία, ενώ το 54% εκφράζει ανησυχίες μήπως δεν θα είναι σε θέση… να αφήσει αρκετά χρήματα για την επόμενη γενιά.
Οι ανησυχίες αυτές υποδεικνύουν άτομα ιδιαίτερα ανασφαλή. Ακούγεται αστείο, αλλά το πρόβλημα της υπερσυσσώρευσης –που προκαλεί τόσα δεινά στον κόσμο– δείχνει όλο και περισσότερο ότι πηγάζει από λανθάνουσα ψυχική παθολογία.
Μπάμπης Μιχάλης
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου