Το όνομα του μικρού χωριού της Β. Ελλάδος, Παναγίτσα, αναφέρεται στην Παναγία. Μία γλυκιά αφιέρωση που διαψεύστηκε την προηγούμενη βδομάδα από σκηνές απίστευτης βίας. «Θα νομίζαμε ότι βρισκόμαστε στο Μισσισιπή», έγραφε ο τοπικός τύπος, συγκρίνοντας, έτσι, τη βραδιά της 4ης Μαΐου με τα λιντσαρίσματα του προηγούμενου αιώνα στο νότο των ΗΠΑ. Φυσικά, δεν είχαμε θύματα. «Το φιλότιμο, μία ελληνική λέξη, δύσκολη να μεταφραστεί, και σημαίνει το καλό που κάνουμε στους άλλους από υπερηφάνεια, σε λίγες ώρες, εκείνο το βράδυ, το πήγε περίπατο. Παρασύρθηκε από ένα ρεύμα μίσους ενάντια στους μετανάστες, οι οποίοι υποτίθεται έπρεπε να μετεγκατασταθούν στο χωριό», γράφει η γαλλική Liberation.
Εγκλωβισμένοι επί δύο ημέρες στα λεωφορεία, με παιδιά να κλαίνε, οι πρόσφυγες δέχτηκαν απειλές, ύβρεις, επιθέσεις με πέτρες και υποχρεώθηκαν να μεταφερθούν σε δύο γειτονικά χωριά, δίχως η αστυνομία να παρέμβει ποτέ, για να ηρεμήσει το πλήθος. Δύο ξενοδοχεία που είχαν συμφωνήσει να τους υποδεχτούν, κάηκαν.
«Καμπάνες»
Κανείς δεν ήταν έτοιμος για ένα τέτοιο κύμα βίας. Κυρίως, επειδή το χωριό είχε υποδεχτεί ήδη, πριν από ενάμισι χρόνο, μία πρώτη ομάδα προσφύγων, που ποτέ δεν δημιούργησαν κανένα πρόβλημα. «Δύο ημέρες, όμως, μετά την άφιξη αυτής της νέας ομάδας, οι καμπάνες ηχούσαν ασταμάτητα. Είδα μία γιαγιά να πηγαίνει πόρτα-πόρτα, για να παρακινεί τους ντόπιους», λέει ένας κάτοικος της Παναγίτσας. Τονίζει, επίσης, την ευθύνη της κυβέρνησης: «Από την έλευση στην εξουσία του Πρωθυπουργού τον Ιούλιο, υπάρχει μία ατελείωτη προπαγάνδα κατά των μεταναστών. Ήταν κεντρικό θέμα της προεκλογικής του εκστρατείας». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε πράγματι υποσχεθεί να επιστρέψει στην Τουρκία όλους τους μετανάστες (σπάνια μιλά για πρόσφυγες). Μόλις, όμως, ανέλαβε την εξουσία, η υπόσχεσή του για μαζικές επιστροφές προσέκρουσε σε νομικά κωλύματα, παρά την προσφυγή σε ανήκουστες παράνομες πρακτικές, γράφει η γαλλική εφημερίδα στο ρεπορτάζ της.
Αντιμέτωπος, με τη σειρά του, με την τρομαχτική συμφόρηση των ελληνικών νησιών, απέναντι από την Τουρκία, ο Μητσοτάκης άρχισε να μετακινεί στην ηπειρωτική Ελλάδα ένα μέρος των αιτούντων άσυλο στην Ευρώπη. Το Μάρτιο, πέτυχε, μάλιστα, να αποσπάσει από τους Ευρωπαίους εταίρους του την υπόσχεση να υποδεχτούν 1.500 ασυνόδευτα παιδιά. Μία σταγόνα σε έναν ωκεανό αγωνίας. Εκείνη τη μέρα, μόνο εκατό παιδιά εγκατέλειψαν την Ελλάδα, ενώ άλλες χώρες, μεταξύ αυτών και η Γαλλία, έχουν μάλλον ξεχάσει αυτήν τη δέσμευση μετά την εμφάνιση της πανδημίας του κοροναϊού.
«Ντροπή»
Είχε, λοιπόν, προγραμματισθεί η επανεγκατάσταση 57 προσφύγων, από την Λέσβο στην Παναγίτσα, στις αρχές Μαΐου. «Κανείς, όμως, κυβερνητικός αξιωματούχος δεν ήρθε να εξηγήσει το λόγο για τον οποίο έπρεπε, πλέον, να υποδεχτούμε αυτούς τους πρόσφυγες. Τους μετέφεραν μέσα στη νύχτα, σαν να ντρέπονταν», πληροφορεί λυπημένος ο ίδιος κάτοικος. Επομένως, τα fake news λειτούργησαν καλά. Πριν ακόμη από την άφιξή τους, οι πρόσφυγες της Λέσβου είχαν γίνει «παράνομοι Πακιστανοί που θα διασπείρουν τον κορωναϊό».
Έλειπε μόνο το νεοναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής, για να δημιουργήσει μία εκρηκτική κατάσταση. Αυτούς τους τελευταίους μήνες, άλλες περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας εξέφρασαν την άρνησή τους να υποδεχτούν τους πρόσφυγες, που η κυβέρνηση παρουσιάζει συστηματικά σαν βάρος, αποφεύγοντας επιτηδευμένα να αναφέρει την αδιαφάνεια στη χρήση των ευρωπαϊκών κονδυλίων, τα οποία εκτιμώνται σε πολλά εκατομμύρια ευρώ που δόθηκαν προς υποστήριξη της προσπάθειας διαχείρισης της μεταναστευτικής κρίσης που ξέσπασε το 2016.
Την Παρασκευή, η ψήφιση μιας τροπολογίας κατέστησε, εξάλλου, νόμιμη αυτήν την απουσία ελέγχου: τα κονδύλια που διατίθενται για τη διαχείριση της μεταναστευτικής κρίσης είναι πλέον μυστικά. Παρόλα αυτά, ακόμη και στα πλημμυρισμένα από πρόσφυγες νησιά, οι πρόσφυγες καταναλώνουν και συντηρούν την τοπική αγορά. Αυτή η ρητορική, όμως, δεν έχει απήχηση, σχολιάζει η Liberation.
Πριν από πέντε, όμως, χρόνια, οι Έλληνες είχαν δείξει το καλό παράδειγμα. Επιδεικνύοντας μία απεριόριστη γενναιοδωρία, τη στιγμή που εκατομμύρια πρόσφυγες αποβιβάζονταν καθημερινά στη χώρα. «Πώς το νησί της Λέσβου, που προοριζόταν για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, το 2016, έγινε έμβλημα για ολόκληρη την ακροδεξιά της Ευρώπης;», ρωτούσε στο twitter την περασμένη εβδομάδα ο εκπρόσωπος μιας ΜΚΟ. «Στην πραγματικότητα, ήταν μία μειοψηφία ρατσιστών ακραίων, μία μειοψηφία γενναιόδωρων ανθρώπων και μία τεράστια πλειοψηφία ανθρώπων που πάνε όπου φυσάει ο άνεμος», εξηγεί ο κάτοικος της Παναγίτσας. «Και όσο η εξουσία επιτρέπει να διασπείρεται ελεύθερα ο φόβος, θα κυριαρχεί αυτό το ρεύμα».
Πηγή: tvxs.gr από τη γαλλική Liberation
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου