Αχρείαστες καθυστερήσεις

Ουδείς αμφισβητεί ότι η κυβέρνηση πήρε εγκαίρως δύσκολα και αυστηρά μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού. Οπως συνέβη και στα υπόλοιπα Βαλκάνια και την ανατολική Ευρώπη που δεν είναι τόσο εξωστρεφείς κοινωνίες και οικονομίες, τα μέτρα περιόρισαν την πανδημία σε χαμηλά επίπεδα.

Ωστόσο, εκτός από το υγειονομικό μέτωπο, αρχίζει πλέον να γιγαντώνεται και το μέτωπο της οικονομίας. Οχι στο επίπεδο της πολιτικής φλυαρίας με έωλες προβλέψεις της φετινής ύφεσης, αλλά για την πραγματική οικονομία και την επιβίωση χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε εστίαση και τουρισμό.

Η δημόσια συζήτηση για το άνοιγμα ή μη των σχολείων εξελίσσεται σε «πολύ κακό για το τίποτα», καθώς, όπως είναι λογικό, οι περισσότεροι γονείς δεν επιθυμούν να το ρισκάρουν. Δεδομένης και της μη καταμέτρησης των απουσιών, η προσέλευση μάλλον θα είναι πολύ περιορισμένη.

Το ζήτημα είναι τι γίνεται με όσους βρίσκονται ακόμη υπό το καθεστώς λουκέτου. Δεν έχει εξηγηθεί επαρκώς, γιατί μπορούν να είναι ανοιχτά τα σχολεία, οι εκκλησίες, οι δημόσιες υπηρεσίες, τα κομμωτήρια, τα περισσότερα μαγαζιά, πάντα με μέτρα προφύλαξης, αλλά η εστίαση των χιλιάδων επαγγελματιών και εργαζομένων να παραμένει κλειστή μέχρι τον Ιούνιο. Και την ίδια ώρα ο τραγέλαφος, με την αστυνομία να κυνηγά όσους πίνουν... μπίρες στις πλατείες.

Το ίδιο και στον τουρισμό, την καρδιά της ελληνικής οικονομίας. Στην Κροατία, μια χώρα με αντίστοιχη επιδημιολογική εικόνα με τη χώρα μας, τα ξενοδοχεία ανοίγουν αυτή τη Δευτέρα, με το βλέμμα στους γνώριμους πελάτες από τη βόρεια Ευρώπη και ειδικά τη Γερμανία. Στην Ελλάδα ακόμη συζητάμε αν και πώς θα ανοίξουν από τον Ιούλιο, με κίνδυνο να χαθεί εντελώς η τουριστική σεζόν. Και τότε η ύφεση θα οδεύσει προς διψήφιο νούμερο.

 

Πηγή: efsyn.gr