Μ' αυτά που ζούμε, του καθενός τού τη βαράει κι αλλιώς: Άλλος ξυπνάει χαρούμενος, άλλος αγχωμένος, άλλος ήρεμος, άλλος ξυπνάει και δε λέει να ξυπνήσει, κάποιοι δεν ξυπνάνε και καθόλου - αιωνία τους η μνήμη και καλά στερνά στους ζωντανούς. Ε, εγώ σήμερα ξύπνησα μικρομεσαία. Μου δίνει στα νεύρα, αλλά δεν μπορώ να τ' αποφύγω. Το νιώθω: όλη η μέρα έτσι θα με πάει.
Μικρομεσαία. Λες και εκπέμπω στα βραχέα, με φωνή ντεκαφεϊνέ. Ισως, υποσυνείδητα, να 'θελα να νιώσω κι εγώ, έστω με το ζόρι, έστω με το έτσι θέλω, από τους αγαπημένους του Κυριάκου. Και του Αδωνη. Και του Βορίδη. Και του Βασιλάκη, συζύγου Τζ. Μπαλατσινού - που καμία σχέση δεν έχει με την ιστοσελίδα που φέρει το όνομά της και εντελώς τυχαία πήρε διαφήμιση από το πακετάκι των 11 εκατ. που μοίρασε ΜΟΝΟ η δική μας κυβέρνηση σε εντελώς τυχαίους ανθρώπους που δεν έχουν ιστοσελίδες που φέρουν το όνομά τους και δεν σχετίζονται με υπουργούς Υγείας με κανέναν άλλο τρόπο, παρά μόνο εξ αγνής αγάπης και απροκάλυπτα ανιδιοτελούς συναισθήματος (κι όποιος πιστεύει το αντίθετο, να του βγει το μάτι σαν λουκουμάς!).
Και του Χρήστου, τιτανοτεράστιου, Σταϊκούρα. Που μιλάει, κι η Ευρώπη σείεται κι ο Τσακαλώτος τρέμει. Και του άλλου, του Παναή του Αρκουμανέα, που τον φέραμε άρον άρον απ' τις παραλίες της Μυκόνου και στον ΕΟΔΥ τον βάλαμε, πρόεδρο, γιατί πολλά εργατικός είναι και τον έχει φάει, η δουλειά τον έχει φάει - όχι σαν κάτι άλλους «κρατικοδίαιτους» που λέει και το Τζενάκι, πως είναι όσοι την κατηγορούν. Δηλαδή, δεν είναι όπως ο γιατρός στο ΕΣΥ ή ο δάσκαλος στο Αχλαδοχώρι Σερρών ή κάτι τέτοιοι που κάνουν δίαιτα κρατική. Ο Παναής δίαιτα δεν κάνει. Τρώει τ' αυγουλάκια, τηγανητά μάλιστα, που του φτιάνει η δικιά του γυναίκα, ενώ κάθεται σπίτι, όταν δεν εργάζεται σαν αντικειμενική δημοσιογράφος στον αντικειμενικό ΣΚΑΪ.
Ολων αυτών φαίνεται πως θέλω να 'μαι αγαπημένη, γι' αυτό και ξύπνησα μικρομεσαία. Γι' αυτούς τους ρημαδομικρομεσαίους δεν έδωκε δρωτάρι και έλαβε υπερεξουσίες ο Κυριάκος; Γι' αυτούς δεν πολέμησε τους μαδουροβρομιαραίους προεκλογικά και τώρα τους πατάσσει μετεκλογικά;... Α! Και του άλλου θέλω να 'μαι αγαπημένη. Αυτού που, όπως έγραψε άλλη αντικειμενική αρθρογράφος, μιλάει και σφίγγουν τα μούσκουλα και να σκιστεί πάει το μπλουζάκι από την ένταση των δικεφάλων: του Σουγκλάκου-Χαρδαλιά... Φυσικά και του Τσιόδρα. Πώς ξέχασα αυτόν τον άνθρωπο, που κανείς δεν κάνει να πει το όνομά του επί ματαίω. Που είναι τέλειος, τέλειος, τέλειος και τα κάνει όλα τέλεια, τέλεια, τέλεια και όποιος τόλμησε να του κάνει έστω και την παραμικρή κριτική (Ακρίτα, Καρτερός κι άλλοι τυχάρπαστοι), ερώτημα όποιος τόλμησε να θέσει για τις θέσεις του, στον λάκκο τον λεόντων κατευθείαν να πέσει πρέπει - και αν δεν τον ρίξουν, να πάει από μοναχός του!
Ε, μα! Γιατί, δεν είμαστε λαός εμείς. Που δεν μπορούμε να ζήσουμε με 400 ευρώ τον μήνα - που μια χαρά μάς φτάνουν (το 'πε ο Αδωνης!). Που μας ενοχλεί πως κλείσαν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις - να ξεκουραστούμε θέλει η κυβέρνηση (μια και καλή), αλλά εμείς εκεί, τον χαβά μας: μεροδούλι μεροφάι - να 'χουμε δουλειά και μετά την κρίση θέλουμε! Που μας ενοχλεί που ΜΟΝΟ η δική μας κυβέρνηση λέει πως δεν θα κοπούν τα επιδόματα -που ήδη έκοψε- για να μη μας στενοχωρήσει. Που μας ενοχλεί που ΜΟΝΟ η δική μας κυβέρνηση έστειλε τα ΜΑΤ στους γιατρούς που διαδήλωναν για να στηριχτεί το δημόσιο σύστημα υγείας. Που ΜΟΝΟ η δική μας κυβέρνηση σκέφτηκε να τους χειροκροτήσει, πριν τους στείλει την αστυνομία (Α, δεν σας το πα: όποιος δεν χειροκροτάει απ' τα μπαλκόνια την κυβέρνηση, εννοείται και τον Τσιόδρα, θα παίρνει πρόστιμο 300 ευρώ - 150 για κάθε χέρι). Για μας τα κάνει όλα, βρε. Για το καλό μας!... Ξύπνησα μικρομεσαία και το κατάλαβα. (Ευτυχώς αποφυλακίστηκε κι ο Γιάννος Παπαντωνίου και θα κοιμηθώ, σαν πουλάκι θα κοιμηθώ - μικρό προς μεσαίο... Γιατί μόνο έτσι τους αρέσουμε).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου