Η διαχείριση του καυτού σημείου όπου τέμνονται η χρονίζουσα παγκόσμια κρίση του προσφυγικού με την οξεία παγκόσμια κρίση της πανδημίας, δεν θα αποτελούσε απλό πρόβλημα για κανέναν. Πόσω μάλλον όταν έχεις και τον κ. Ταγίπ Ερντογάν να τα εργαλειοποιεί όλα αυτά, επ’ ωφελεία του. Τρία κύματα που συμβάλλουν επικίνδυνα και απειλούν το σκάφος….
Όμως ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα χαίρεται, θα αντιτείνουν οι αισιόδοξοι. Δεν μιλώ για όσους παρηγορούνται με τον μύθο του Μωυσή που διασχίζει θάλασσες προκειμένου να διέλθει ασφαλής ο περιούσιος λαός. Υπάρχουν κι αρκετοί σοβαροί άνθρωποι που επιχειρηματολόγησαν πρόσφατα στην γραμμή «εγεννήθη παρ’ ημίν ηγέτης».
Οι βασικές πτυχές των διθυράμβων συνίστανται στα εξής: α) Αφήσαμε όλο τον κόσμο έκθαμβο (σαν να ξαναπήραμε το Γιούρο της Πορτογαλίας κλπ). β) Πόσο υπήρξαμε τυχεροί που ο υπεύθυνος επικεφαλής μας είχε την στόφα φιλελεύθερου εθνικού ηγέτη! (σύνδρομο Ελ Βενιζέλου) γ) Ο ηγέτης πέτυχε επειδή ακριβώς άκουσε τους επιστήμονες (οι σπουδές στην Βοστώνη).
Κατ’ αρχάς έγινε σύγκριση με άλλα «παρεμφερή» κράτη (πχ. τα άλλοτε αναφερόμενα ως PIIGS) Το ότι σύντομα προστέθηκαν στην τραγωδία χώρες όπως Γαλλία, Κάτω Χώρες, Μεγ Βρετανία, ΗΠΑ δεν χάλασε τόσο την γεωγραφική εικόνα των «παρεμφερών», όσο την χάλασαν οι εξαίρετες επιδόσεις των αναπτυξιακά υπολειπομένων ημών (Βαλκάνια, Βίζεγκραντ, Βαλτικές χώρες κλπ). Ο ιός από γεωγραφία σκράπας αλλά και από ιστορία καθυστερημένος, φαίνεται να πιστεύει ακόμη στην συμφωνία της Γιάλτας.
Ήρθε λοιπόν ο χάρτης των γερμανικών κρατιδίων να δείξει ότι η Γερμανία διατρέχεται ακόμη από την γραμμή του Συμφώνου της Βαρσοβίας, προφανώς όσον αφορά το αναπτυξιακό και συμπεριφεριολογικό αποτύπωμα εκείνης της ιστορικής περιόδου. Το μοντέλο διασποράς του ιού σεβάστηκε απολύτως αυτές τις υπαρκτές ακόμη διαφορές. Αποτέλεσμα ήταν μια εντυπωσιακή αναλογία κρουσμάτων & απωλειών, μεταξύ τ. Δυτικής – τ. Ανατολικής Γερμανίας, περίπου 92% - 8%!
Ο ηγέτης που στέκεται στο ύψος των περιστάσεων κατά την διαχείριση κρίσεων εμφάνισε κατά σειρά τις εξής αξιομνημόνευτες συμπεριφορές μέσα σε λίγους μήνες: Στα λόγια, η ενσωμάτωση και το «μπόλιασμα», ακυρώθηκαν στην πράξη από το σώου με την θεωρητικοποίηση του μπάρμπεκιου από τον κ. Κυρανάκη! Επικράτησε, τελικώς, μια άποψη περί ταυτότητας και δικαιωμάτων των γηγενών που θα την ζήλευε όχι μόνο η Μαρίν Λεπέν αλλά και ο Ζαν Μαρί Λεπέν.
Από κοντά ο κ. Γεωργιάδης που υποστήριξε δημόσια μια στρατηγική αποτροπής για το μεταναστευτικό, βασισμένη στο πως θα κάνει τις συνθήκες χειρότερες από το Αφγανιστάν!
Δεδομένου πλέον του αυτοεγκλωβισμού τους στο κερδοσκοπικό πλαίσιο «τους έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ», ήρθε η υπουργοποίηση του κ. Ν. Μηταράκη και η απόβαση των ΜΑΤ στα νησιά για να γελοιοποιήσει την χώρα και να υπογραμμίσει το αδιέξοδο. Τι το πιο υπεύθυνο, τι το πιο φιλελεύθερο από μια αυταρχική πορεία συστηματικής ναρκοθέτησης κάθε γραμμής υποχώρησης….
Η εκεχειρία της αντιπολίτευσης σε όλο αυτό το διάστημα πως αξιοποιήθηκε; Τι το πιο ενωτικό & εθνικό από το απόφθεγμα Πέτσα ότι ο κ. Τσίπρας είναι ο Δούρειος Ίππος του Ερντογάν;
Το αφήγημα του νέου Βενιζέλου θολώνει και λεκιάζει μέρα με τη μέρα. Το χειρότερο στίγμα αφορά στην υπόθεση Βρούτση (voucher) όπου ο κ. Υπουργός κατηγορείται για διασπάθιση που έγινε με τον «εχθρό προ των πυλών». Αν κάτι τέτοιο ισχύει, δείχνει ότι κάποιος είχε διαθέσιμη & σε πρώτη ζήτηση την σχετική τεχνογνωσία έτσι ώστε αδίστακτα να την βάλει μπροστά μέσα στo χαμό. Δεν διαφαίνεται αυτοσχεδιασμός κάποιου που ξεκίνησε τάχα να τα σκέφτεται όλα αυτά μέσα στο θανατικό!
Το Κρανίδι και κυρίως όσα προηγήθηκαν, επιφέρει την χαριστική βολή στον παρήγορο μύθο. Ο ‘αποτελεσματικός διαχειριστής’, που τόσο έλειψε στην Ελλάδα επί δεκαετίες, έδειξε την τεχνοκρατική επάρκεια να ακούσει τους ειδικούς σαν μαθητούδι. Η πολιτική κρύφτηκε, υποκριτικά, πίσω από την ιατρική και ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας την ενσάρκωσε πρόθυμα.
Στην πραγματικότητα, πράξαμε μάλλον το αυτονόητο με δεδομένες τις ταπεινές δυνατότητες του ΕΣΥ, την ένταση του αιφνιδιασμού σε άλλες ευρωπαικές χώρες και την σχετική ευχέρεια περιστολής των παραγωγικών διαδικασιών που δεν διέθεταν οι πιο προηγμένες (και ενδεχομένως πιο αλαζονικές) χώρες. Ποιος εξάλλου επιχειρηματολόγησε εδώ περί του αντιθέτου; Ποιό δίλημμα υπήρξε και πότε; Αντίθετα στο στόχαστρο της κριτικής βρέθηκαν καθυστερήσεις και δισταγμοί στα αεροδρόμια, στις εκκλησίες, στην ακτοπλοία κοκ. Σε κάθε περίπτωση η ανάσχεση του πρώτου κύματος υπήρξε επιτυχής χάρη στα αυστηρά περιοριστικά μέτρα που πάρθηκαν στα μέσα Μάρτη.
Η υπόθεση των προσφυγικών δομών είναι στο επίκεντρο του δημοσίου διαλόγου από διμήνου. Μεταξύ άλλων έχουν τοποθετηθεί υπέρ της έγκαιρης αποσυμφόρησης των νησιών ακόμη και ειδικοί που κλήθηκαν να αναλάβουν κυβερνητικές ευθύνες, όπως ο καθηγ Ηλίας Μόσιαλος.Προσωπικά έχω αναφερθεί τουλάχιστον σε δεκαπέντε (15) δημόσιες παρεμβάσεις. Έχουν πάρει σαφέστατη και καταγγελτική θέση όλοι οι διεθνείς επιστημονικοί, ανθρωπιστικοί, πολιτικοί φορείς. Δεν έχει υπάρξει ούτε μια τοποθέτηση ειδικού που να αμφισβητεί τα λεγόμενα ή να υποστηρίξει την κυβερνητική κωλυσιεργία.
Η κυβέρνηση συμπεριφέρθηκε με την ευρύνοια παλιοκομματικού κοινοτάρχη σε ένα θέμα τέτοιας πολυπλοκότητας και βαρύτητας! Ακόμη και σήμερα κρύβεται πίσω από το δάκτυλο της αντί να κάνει μαζικές δειγματοληψίες όπως αυτές που έγιναν στους δέκα καταυλισμούς Ρομά της Θεσσαλίας. Τώρα που η ήπια εξέλιξη του φαινομένου στην χώρα τίθεται εν κινδύνω από την αβελτηρία της και την κουτοπονηριά της, σε ποιόν θα ρίξει την ευθύνη, στον Κυρανάκη, στον Μυταράκη ή στον Μητσοτάκη; Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στον μύθο του πνεύματος της Βοστώνης, που προίκισε τάχα με τεχνοκρατική επάρκεια τον ικανό διαχειριστή - ηγέτη; Στους κατ’ επάγγελμα χειροκροτητές καμία, αλλά στους υπόλοιπους;
Παναγιώτης .Α. Τζανετής - πρώην πρόεδρος του ΕΚΑΒ
Πηγή: tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου