Ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας σε συνεργασία με την Παιδαγωγική Εταιρεία Πέλλας την Παρασκευή 21 φεβρουαρίου 2020 παρουσίασε στο café Prestige το νέο βιβλίο του Βασίλη Γκουτζαμάνη «ΤΑ ΠΟΙΗΤΙΚΑ», Ιδιωτική Έκδοση. Η Μόιρα Τριανταφύλλου ανέλαβε τον συντονισμό της εκδήλωσης, την οποία τίμησαν με την παρουσία τους μέλη από τη Λογοτεχνική Συντροφιά της Νάουσας.
Το βιβλίο χωρίζεται σε τρεις ενότητες. Η πρώτη είναι «Το Χρονικό του Κάιν», η δεύτερη «Η Κάθοδος στον Άδη» και η τρίτη αφορά μία συλλογή ποιημάτων, τα «Ανάλεκτα Εμμετροέπεα». Οι φορείς στηρίζουν τις συγγραφικές απόπειρες του Βασίλη Γκουτζαμάνη από το ξεκίνημά τους. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον, όχι μόνο συγγραφικό, να παρακολουθείς την υπαρξιακή ωρίμανση ενός ανθρώπου. Ο Βασίλης δεν γράφει από ανάγκη να γίνει συγγραφέας. Είναι διάχυτη η ανάγκη του για εξωτερίκευση προσωπικών προβληματισμών με σκοπό το μοίρασμα, με σκοπό την εσωτερική συζήτηση με τον αναγνώστη κοιτάζοντας κατάματα έννοιες που δεν έχουν σαφή ορισμό και παρόλ’ αυτά αποτελούν δομικά κομμάτια της πορείας μας στη Ζωή.
Η εκδήλωση άνοιξε με μία σύντομη αναφορά στο βιβλίο από την Κάκια Παυλίδου, που μίλησε εκ μέρους του Συλλόγου Φίλων Βιβλίου και μεταξύ άλλων ανέφερε: [..]από το βιβλίο «Πρόσωπο και Άτομο» ως τα «ΠΟΙΗΤΙΚΑ», το βιβλίο που παρουσιάζουμε σήμερα, τα θέματα που κυριαρχούν στα κείμενα του Βασίλη, πεζά ή ποιητικά, είναι η υποκειμενικότητα στην οπτική προς τη ζωή, ο τρόπος που το άτομο ορίζει τον εαυτό του, ο τρόπος που ορίζει και αντιλαμβάνεται την ευτυχία, το θάνατο, την απώλεια, την διαχείριση και το ρόλο της μνήμης, την ματαιότητα, το σκοπό των πραγμάτων.. Οι ήρωες που επιλέγει είναι προσωποποιήσεις των φωνών που συνδιαλέγονται, μονομαχούν, σιωπούν, διεκδικούν αλήθεια μέσα στο συγγραφέα. Ο Κάιν αιώνια συμβολίζει τον πρώτο ανθρωποκτόνο, και ειδικότερα αδερφοκτόνο. Στην ποιητική προσέγγιση μπορούμε να ταυτοποιήσουμε τον εξ’ αίματος δεσμό με τα πρόσωπα του εαυτού μας στα οποία τασσόμαστε ενάντιοι. Επίσης, μάς δίνεται η ευκαιρία να ακούσουμε τον ένοχο. Να τον συντροφεύσουμε στην εσωτερική του οδοιπορία, στον αγώνα του να κατανοήσει τον Εαυτό του και τις σχέσεις των πραγμάτων. Παρακολουθούμε την παρεμβατικότητα του Θεού, δημιουργώντας ένα έμμεσο ερώτημα μέσα μας προς απάντηση. Όντως ο Θεός παρεμβαίνει με σημάδια κατευθύνοντας τους εκλεκτούς του προς την υπέρβαση του Εαυτού τους…?
«Ανθρώπου Γιε, ορθώσου κι άκουσέ με!
Της μοίρας σου το δρόμο μόνος σου τον χάραξες..»
Ο Βασίλης τοποθετεί στο στόμα του Θεού τα παραπάνω λόγια. Όμως, τα κείμενα είναι σαν τα όνειρα που βλέπουμε. Όλοι οι ήρωες, ακόμη και ο Θεός, εκφράζουν πτυχές του Εαυτού μας, που κάτω από το μανδύα της Πένας εξομολογείται και παραδέχεται τις αλήθειες του. Το χρονικό του Κάιν κλείνει αισιόδοξα. Μέσα από τις αυτοκαταστροφές του ο κόσμος, ο άνθρωπος και ο εαυτός δίνει την ευκαιρία στα ελάχιστα που πάντα απομένουν να δημιουργήσουν από την αρχή έναν νέο κόσμο, δικαιώνοντας τη ρήση «Η Ζωή συνεχίζεται..»..»
Στην συνέχεια παρουσιάστηκε ένα video με επιμέλεια της Κάκιας Παυλίδου πάνω στο κείμενο «Ευτυχία» από τα ανέλεκτα εμμετροέπεα (όπως τα ονομάζει ο συγγραφέας) του 3ου μέρους του βιβλίου.
Έπειτα η Πρόεδρος της Παιδαγωγικής Εταιρείας Αφροδίτη Πιπεράρη χαιρέτισε την εκδήλωση αναφέροντας δύο λόγια για την πορεία του Βασίλη Γκουτζαμάνη στα συγγραφικά και εκπαιδευτικά μονοπάτια και απήγγειλε ένα κομμάτι από το Χρονικό του Κάιν. Στη συνέχεια τις απαγγελίες συνέχισε η Μάγδα Κυριακοπούλου και η Μαρία Ξανθοπούλου.
Στην πορεία ο Πάνος Μπαμπάσης εξέπληξε αναφέροντας πως με αφορμή την Κάθοδο στον Άδη, από το 2ο μέρος του βιβλίου ξαναμελέτησε κλασικά κομμάτια και εμπνεύστηκε να δημιουργήσει μία σύνθεση ενός requiem, αποσπάσματα του οποίου μάς παρουσίασε με ένα video θεσπέσιας καλλιτεχνικής ματιάς, όπου η κάμερα διαρκώς κινούνταν με εναλλαγές πάνω σε κομμάτια του κειμένου, σε κομμάτια παρτιτούρας, σε περιθώρια με σημειώσεις του συνθέτη. Ο σκοπός της Τέχνης επιτεύχθηκε μιας και ένα Έργο γέννησε διαδοχικά ένα Άλλο, το οποίο ακολουθεί δική του αυτόνομη πορεία, αν και είναι άρρηκτα δεμένο με το αρχικό του κίνητρο. Αναμένουμε ηχογράφηση της σύνθεσης, ώστε να γίνει δυνατό να την ακούσουμε ολοκληρωμένη.
Η Μαρία Βαρελά, αν και λίγο αργοπορημένη λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, εισήλθε δυναμικά στην παρουσίαση που ήδη εξελισσόταν με απαγγελίες. Απήγγειλε ποιήματα που είχε επιλέξει και ανέφερε πως το βιβλίο που απαρτίζεται από λιγότερες από 100 σελίδες είναι ένα συναξάρι του σύγχρονου ανθρώπου μέσα από την αλληγορία των ιστοριών που καταπιάνεται.
Τέλος, τον λόγο πήρε ο συγγραφέας, ο οποίος ανέφερε το ιστορικό γέννησης των κειμένων. Το βιβλίο περιέχει κείμενα γραμμένα από το 2016. Αφημένα εκούσια στο συρτάρι ,να μεστώσουν σαν κρασί. Ξαναδιαβάστηκαν ινκόγκνιτο μετά από μερικά χρόνια, διορθώθηκαν αφαιρετικά και με συμπτύξεις και έτσι προέκυψε το βιβλίο που τα περιέχει. Ο Κάιν προσέλκυσε το ενδιαφέρον του συγγραφέα, καθώς μελετώντας την Παλαιά Διαθήκη διαπίστωσε πως μετά το φονικό δεν γίνεται αναφορά στον Κάιν, παρά μόνο όταν έπειτα από χρόνια παρουσιάζεται να χτίζει μία πόλη. Το ερώτημα «Τί συνέβη στο μεσοδιάστημα στον αδερφοκτόνο…?» οδήγησε τον Βασίλη Γκουτζαμάνη να προσεγγίσει με μυθοπλασία τα βήματα του Κάιν. Επίσης, ο ήρωας αυτός προσέλκυσε το ενδιαφέρον του διότι είναι ένας άνθρωπος που διάνθισε τη ζωή του με πάθη και λάθη. Σμιλεύτηκε μέσα από ακραίες καταστάσεις και προσομοιώνει σχεδόν πιστά τον άνθρωπο που παρασύρεται από εσωτερικούς χειμάρρους συναισθημάτων. Στην Κάθοδο στον Άδη ο συγγραφέας πραγματεύεται άλλο ένα κενό των θρησκευτικών κειμένων. Εδώ τον οδηγεί το ερώτημα «Τί συνέβη τις 3 ημέρες από το θάνατο του Ιησού έως την Ανάσταση..?». Ο συγγραφέας παραδέχθηκε πως πίσω από τους αλληγορικούς, ποιητικούς, φιλοσοφικούς μονολόγους κρύβονται δικές του πτυχές, όπως και ο αναγνώστης δύναται να αναγνωρίσει δικά του σκοτεινά πρόσωπα.
Τα πυκνά νοήματα, κάτω από τις απλές λέξεις, μα περίτεχνα μπλεγμένες, απαιτούν από τον αναγνώστη να έχει ενεργοποιήσει τη δική του ανάγκη για εσωτερική βουτιά στα σκοτάδια του. Εκεί όπου ξέπνοος ανακαλύπτει τον δικό του Κάιν, τον δικό του Θεό, τη δική του Μοίρα.
Ακολούθησε μία υπέροχη συζήτηση με προεκτάσεις πάνω στο στίγμα του σύγχρονου ανθρώπου, στην κατάρα ενός δημιουργού να βιώνει έντονα την απόγνωση, τον προβληματισμό και τις αυτοκαταστροφές του και από τις στάχτες του να γεννά νέα ζωή, είτε με μορφή συγγραφικού έργου, είτε με τη μορφή οικοδομημάτων όπως ο Κάιν.
Ευχόμαστε στον συγγραφέα καλοτάξιδα «ΤΑ ΠΟΙΗΤΙΚΑ» και Καλή Δύναμη στο Έργο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου