Στην αρχή δεν το πίστεψα. Κοίταξα το ημερολόγιο. Νόμισα πως είναι πρωταπριλιάτικη φάρσα! «Δήμος Αλεξανδρούπολης – Διχάζει η πρόταση για Ι.Χ. στους πεζόδρομους!» («Εφ.Συν.» 24/1).
Δεν φανταζόμουν ότι εν έτει 2020, όταν πλήθος από ευρωπαϊκές πόλεις, εδώ και χρόνια, έχουν κλείσει τα κέντρα τους στα οχήματα, ώστε να είναι πιο φιλικές, πιο ανθρώπινες στους κατοίκους, θα βρισκόταν ελληνική πόλη, που η δημοτική αρχή θα πρότεινε (συνεπικουρούμενη από την τοπική τροχαία και τον πρόεδρο της τοπικής ένωσης ταξιτζήδων!) και η πλειοψηφία –οριακά έστω– θα αποφάσιζε, στους πεζόδρομους να… σεργιανάνε και τροχοφόρα.
Εζησα ένα χρόνο, φαντάρος, στην Αλεξανδρούπολη· 1965-66. Παρότι τότε οι συνθήκες για τους «χαρακτηρισμένους» ήταν δύσκολες (όλη η χούντα εκεί ήταν μαζεμένη!) αγάπησα την πόλη και τους ανθρώπους της κι έβρισκα αποκούμπι σε μακρινούς απογευματινούς περιπάτους στο λιμάνι και στην προκυμαία μακριά από ΕΣΑτζήδες και ρουφιάνους. Την θυμάμαι πολύ καλά· πόλη και, άρτια, ρυμοτομία. Θυμάμαι πολύ καλά και το ενδιαφέρον, το ζήλο των ντόπιων για την πόλη τους, που την καμάρωναν.
Φαίνεται πως όπως και στις άλλες πόλεις, έτσι και στην Αλεξανδρούπολη, το ενδιαφέρον, με τα χρόνια, περιορίστηκε, αλλά και εκφυλίστηκε, στρεβλώθηκε. Αλλιώς πώς να το εξηγήσεις ότι «μπασταρδεύουν» τους πεζόδρομους στο… τραγελαφικό: πεζόδρομοι μεν, με ρόδα δε! Και μάλιστα, όπως διαβάζω (εκεί να τρελαίνεσαι!), το δίκτυο πεζοδρόμησης της πόλης, που οφείλεται σε βραβευμένη μελέτη, χάρισε στην Αλεξανδρούπολη πρώτη θέση στην Περιφέρεια Αν. Μακεδονίας – Θράκης αποφέροντας στο δήμο από το Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης 8,6 εκατ. ευρώ! Τι να πεις; «Τα λεφτά μας πίσω!»;
Βέβαια το θέμα δεν έκλεισε. Οι σύμβουλοι ισοψήφησαν, την «πλάστιγγα» έγειρε η διπλή ψήφος του προέδρου και η μείζων αντιπολίτευση κατέθεσε ένσταση ακυρότητας. Αλλά και μόνο που το σκέφτηκαν, λέω...
Πέτρος Μανταίος
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου