Φως φανάρι πως πάνε να ’ρθουνε τα πάνω κάτω! Δεν τολμάς να απουσιάσεις δεκαπέντε μερούλες με το υπόλοιπο της αδείας σου και, επιστρέφοντας με τη βοήθεια του Θεού, βρίσκεις τα πάντα να οδεύουν κατά διαβόλου. Τα ύστερα του κόσμου! Στα εξωτερικά, όπου εξώκειλα σκάρτη βδομάδα, τα πήρα κράνα με το κοροϊδιλίκι των κουτόφραγκων: η ακατανόητη εμμονή τους για ευταξία και νομιμότητα τους καθιστά πνευματικά μαλθακούς· σε αντίθεση με μας, το μυαλό τους δεν αναζητεί τρόπους παράκαμψης ασύμφορων ή αντιδημοφιλών διατάξεων και βαθμηδόν σταματά να δουλεύει τελείως.
Οπερ έδει δείξαι! Στρατιωτάκια ακούνητα, αγέλαστα κι αμίλητα. Ωστόσο έχει και τα καλά της πού και πού η ανόητη σχολαστικότητά τους: δεν σου παίρνουν τη σειρά στις ουρές τίποτα εξυπνάκηδες κλαρινογαμπροί και, το κυριότερο, σπας πλάκα να περπατάς ανεμπόδιστα στα πεζοδρόμια, αφού ουδείς διανοείται να παρκάρει αυτοκίνητο ή μηχανάκι στα ρείθρα τους. Ασε το βίτσιο τους να παραχωρούν προτεραιότητα στους πεζούς στις διαβάσεις.
Υποκλίθηκα επίσης στο ότι τηρούν αυστηρότατα την καπνοαπαγόρευση, καίτοι τυγχάνω αρειμάνιος και αμετανόητος φουμαδόρος. Ισως βαθιά μέσα μου να ’μαι κομμάτι μαζοχιστής. Δεν εξηγείται αλλιώς πως σχεδόν απολάμβανα στα μπαρ τις συχνές εξόδους μου στο κατάστρωμα των οδών με το ποτήρι στο αριστερό και στο δεξί το σέρτικο τσιγαράκι μου. Απέπνεε παράξενη ηδονή τούτη η αναπάντεχη απονομιμοποίηση και αισθανόμουν να περιβάλλει την γκλάβα μου φωτοστέφανο ήρωα, υπομένοντας ορθοστασία, ξεροβόρι και παγωνιά χάριν του ακόρεστου πάθους μου προς τη νικοτίνη.
Με παρηγορούσε η ιδέα πως οσονούπω επανακάμπτω στα πάτρια, όπου θα το ντουμανιάζω απρόσκοπτα κατά το δοκούν. Εξυπακούεται ότι έγραφα στα παλαιότερα των υποδημάτων μου προτού αναχωρήσω τις διαβεβαιώσεις του δεξιού, πλην αδέξιου, νεόκοπου γκοβέρνου πως ο άρτι ψηφισθείς αντικαπνιστικός νόμος θα εφαρμοστεί ανυπερθέτως. Μας τα ’παν κι άλλοι, σκεφτόμουν, αλλά έφαγαν τα μούτρα τους στα αντιστασιακά ορμέμφυτα της φυλής.
Ελλάς το μεγαλείο σου! Ανώμαλη προσγείωση με περίμενε στο «Βενιζέλος» και αργότερα στα στέκια μου δέχτηκα απανωτές ψυχρολουσίες. Ενας ένας οι φίλτατοι καταστηματάρχες εκτόπιζαν κατά την απουσία μου τους καπνιστές θαμώνες στο ύπαιθρο. Απερίγραπτα θλιβερή εικόνα παρουσίαζαν τα ποτάδικα: άδειες μπάρες, μισογεμάτα τραπέζια και η τρεκλίζουσα πελατεία να τραβάει τις τζούρες της εξόριστη στην κατάμεστη λεωφόρο ή στα στενά.
Συγκοπή κόντευα να υποστώ. Διασκέδαζα το σκηνικό στην Εσπερία, αλλά στην Ψωροκώσταινα πάει πολύ. Γνωστή μου φιλόλογος μου ’λεγε πως πήγε ο έλεγχος στο σχολείο. Στο παρά ένα πρόλαβαν οι καθηγητές να κρύψουν τα τασάκια στο γραφείο τους και να ειδοποιήσουν τους μαθητές να σβήσουν τα στριφτά τους στο ταρατσάκι. Αντε να μάθουν γράμματα τα παιδιά άκαπνα. «Εμπρος της γης οι στερημένοι» πρέπει να διατρανώσουμε ομοθυμαδόν με μπροστάρηδες στην εξέγερση τους κουμουνδουριστές, αφού η ανάλγητη Δεξιά αποδομεί με κουτοπονηριά την κυβερνητική τους θητεία, υπονοώντας εμμέσως πλην σαφώς πως το μόνο που έκαναν με συνέπεια ήταν η αναστολή των ελέγχων για το κάπνισμα και τον δακτύλιο.
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου