Στα προεκλογικά σποτ του ΣΥΡΙΖΑ αφηνόταν να εννοηθεί τεχνηέντως ότι ο Αλέξης Τσίπρας αποτελεί πανάξιο επίγονο της μεγάλης χορείας των ηγετών της ιστορικής δημοκρατικής παρατάξεως. Απ’ ευθείας διάδοχος του Ανδρέα Παπανδρέου, κατά ελαφράν παρέκκλιση του κληρονομικού δικαίου, αλλά και αδιαμφισβήτητος θεματοφύλακας των παρακαταθηκών και των δανείων του Ελευθερίου Βενιζέλου αυτοπροσώπως. Ατυχώς όμως, από αβλεψία των δαιμόνιων μοντέρ, παρεισέφρησε στα επίμαχα πλάνα το κάδρο του Ιωάννου Μεταξά και το άκρως διδακτικό βίντεο απεσύρθη κακήν κακώς πριν απ’ την ώρα του. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, απεναντίας, συνδέεται με τον Κρητικό εθνάρχη με οικογενειακούς δεσμούς. Απευθυνόταν, ωστόσο, σε συντηρητικά ακροατήρια και ως εκ τούτου αδυνατούσε να επιστρατεύσει τον μακρινό του πρόγονο στον προ τινος νυν υπέρ πάντων αγώνα.
Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο βουνό, ιδίως στα πολιτικά μαγαζιά. Επένδυσε λοιπόν εξ ανάγκης στο απτόητο τρίπτυχο «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια», μεθερμηνευόμενον στα καθ’ ημάς σε ασφάλεια, τάξη, μετατροπή των Εξαρχείων σε κατεχόμενη ζώνη, των προσφύγων σε επήλυδες και των Βόρειων Μακεδόνων σε Βρομοσκοπιανούς. Και του βγήκε. Με τον αέρα του νεόκοπου εραστή της εξουσίας, ο οποίος μάλιστα διάγει τον μήνα του μέλιτος με το αντικείμενο που πόθου του, ανήλθε στη Νύμφη του Θερμαϊκού, όπου εκφώνησε διαπρύσια ομιλία στα εγκαίνια της 84ης Διεθνούς της Εκθέσεως. Είπε το παραμύθι του παπαγαλία, αποκρύπτοντας αδέξια τους δράκους και τα μυθολογικά τέρατα που περιέχει, και, πριν το «ζήσανε αυτοί καλά...», θέλησε να πάρει το αίμα του πίσω κατατροπώνοντας τόσο τον μισητό του αντίπαλο όσο και την ακροδεξιά πτέρυγα του κόμματός του που εξακολουθεί να τρέφεται από τις πληγές του Εθνικού Διχασμού.
Ιδροκόπησε στο βήμα του Βελλίδειου παρουσιάζοντας εαυτόν ως αδιαφιλονίκητο συνεχιστή του αείποτε «Λευτεράκη». Καθότι ο ως άνω υπήρξε σχεδόν προπάππος του, για την ακρίβεια αδελφός της προγιαγιάς του. ο Κυριάκος ακούει το όνομα του πατέρα τους. Ξέρω πως μοιάζει κάπως με το «ο μπατζανάκης του κουνιάδου της συννυφάδας», για όσους όμως το αγνοούν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ή Γεροκωστής ενυμφεύθη την Κατίγκω Βενιζέλου, θυγατέρα του εμπόρου Κυριάκου Μπενιζέλου και καρντασίνα του Ελευθερίου και ίδρυσε το «Κόμμα των Ξυπόλητων», το οποίο ο εθνάρχης μετονόμασε αργότερα σε «Κόμμα των Φιλελευθέρων». Το δέντρο της φαμίλιας κόσμησαν έκτοτε δεκάδες δημόσιοι ταγοί, τέσσερις εκ των οποίων εξελέγησαν πρωθυπουργοί. Σόι πάει το βασίλειο, δηλαδή, ακόμα και αν αναντάν μπαμπαντάν διαπνέεται από αντιμοναρχικά αισθήματα. Ιδού ορισμένες από τις αποστροφές διασωθέντος λόγου του Βενιζέλου που ξεπατίκωσε ο δισέγγονός του στη Θεσσαλονίκη: «Αναλαμβάνομεν να αναπτύξωμεν όλους τους κλάδους της εθνικής παραγωγής». Ανάπτυξη για όλους, πά’ να πει. Και η κατακλείς: «Θα σπρώξωμεν την Ελλάδα εις τον δρόμον της προόδου. Και θα την καταστήσωμεν αγνώριστον». Αυτό ακριβώς φοβόμαστε κι εμείς. Μην καταντήσουμε, ο μη γένοιτο το σημαινόμενο του δεύτερου συνθετικού του πολιτικού σχηματισμού του Γεροκωστή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου