Το 1930 (!) οι Sellar and Yeatman γράψανε μια εναλλακτική
χιουμοριστική ιστορία της Αγγλίας για να διακωμωδήσουν τον τρόπο
διδασκαλίας της ιστορίας στην Αγγλία ο οποίος ήταν εργαλειακός με σκοπό
την οικοδόμηση της εθνικής συνείδησης των Άγγλων.
Είχε, όπως
γράφουνε, 103 καλά πράγματα, 2 γνήσιες ημερομηνίες και 5 κακούς
βασιλιάδες. Ο πιο κακός βασιλιάς ήταν βέβαια ο Ιωάννης, ο αδερφός του
καλού Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου, γνωστός στην Ελλάδα ως εχθρός του Ρομπεν των Δασών - μαζί φυσικά με τον (επίσης κακό) Σερίφη του Nottingham -.
40 χρόνια μετά, στο σχολείο μου στο Λονδίνο, ”the bad king John theory
of history” ήταν αντικείμενο χλευασμού για τους καθηγητές της ιστορίας.
Δηλαδή η άποψη ότι η ιστορία είναι μόνο στο επίπεδο βασιλιάδων, πρωθυπουργών και, γενικότερα, μεγάλων ανδρών (πάντα άνδρες βεβαίως βεβαίως), χωρίς κοινωνικές αναφορές, ιδεολογίες, αντιπαραθέσεις συμφερόντων κλπ.
90 χρόνια μετά η κ.Νίκη Κεραμέως επαναφέρει την εθνική συνείδηση, και αποτάσσει τις κοινωνικές αναφορές, ως βασικό μέλημα της ιστορίας. Δεν το λες και φιλελεύθερο, δεν το λες και προοδευτικό, δεν το λες και βαθιά ριζωμένο στο πλάι του Ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Δεσμεύομαι να της χαρίσω το «1066 and All That» στην γιορτή της.
Δηλαδή η άποψη ότι η ιστορία είναι μόνο στο επίπεδο βασιλιάδων, πρωθυπουργών και, γενικότερα, μεγάλων ανδρών (πάντα άνδρες βεβαίως βεβαίως), χωρίς κοινωνικές αναφορές, ιδεολογίες, αντιπαραθέσεις συμφερόντων κλπ.
90 χρόνια μετά η κ.Νίκη Κεραμέως επαναφέρει την εθνική συνείδηση, και αποτάσσει τις κοινωνικές αναφορές, ως βασικό μέλημα της ιστορίας. Δεν το λες και φιλελεύθερο, δεν το λες και προοδευτικό, δεν το λες και βαθιά ριζωμένο στο πλάι του Ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Δεσμεύομαι να της χαρίσω το «1066 and All That» στην γιορτή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου