Είπε ο πρωθυπουργός όσα είπε στη Θεσσαλονίκη για τον πολυσυζητημένο σταθμό του μετρό στη Βενιζέλου και τις εκεί βυζαντινές αρχαιότητες. Ανάψανε τα αίματα στην αξιωματική αντιπολίτευση. Μπήκε στον χορό και ο τέως δήμαρχος. Συναντήθηκε και ο νυν με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τέως πρωθυπουργό… φύσηξε στη νύμφη του Θερμαϊκού δυνατός Βαρδάρης. Ξεσήκωσε το… νυφικό μαζί με τα τραπεζοκαθίσματα της πλατείας Αριστοτέλους.
Πολλά λόγια. Βυζαντινισμοί… Αοριστίες. Αποσπώ δύο μόνο, κατά τη γνώμη μου τα πιο συγκεκριμένα, κατά το ρητό «Και οι κρίνοντες κρίνονται».
Τις σχετικές επί του θέματος δηλώσεις των δύο εκπροσώπων: του κυβερνητικού, Στέλιου Πέτσα, και του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Χαρίτση. Ο πρώτος: Με την πρόταση της κυβέρνησης: α) Διασφαλίζεται η προστασία των αρχαιοτήτων. β) Δεν εκτοξεύεται το κόστος. γ) Το έργο θα ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατό. Ο δεύτερος: Ποιο θα είναι το επιπλέον κόστος για το ελληνικό Δημόσιο από τον νέο σχεδιασμό;
Αντιπαρέρχομαι τα του πρώτου, ότι ο Τσίπρας εγκαινίαζε μόνο «μουσαμάδες», και τα του δεύτερου, τα περί οφέλους «νέου εθνικού εργολάβου», ως ανάξια στοιχειωδώς ευπρεπούς κριτικής. Ομως, θεωρώ τις θέσεις Πέτσα μνημείο ασάφειας, αοριστίας και βυζαντινισμού. Επίσης –και αυτό το διακινδυνεύω– καθόσον μνημείο αοριστίας, τις θεωρώ προάγγελο της επιστροφής τού… Εργολαβιστάν (δικός μου, παλιός, χαρακτηρισμός για την Ελλάδα των εργολάβων, συνώνυμο της Ελλάδας των αδιεξόδων και των πολλαπλών κρίσεων…) στην παλιά… κανονικότητα.
Οχι πως οι προηγούμενοι δεν προσπάθησαν να «τακιμιάσουν» με εργολάβους, να «ξαναμοιράσουν» χαρτιά και, εν πολλοίς, κάπου και γελοιοποιήθηκαν; Αλλά ετούτοι εδώ, οι Αδώνιδες και λοιποί «αναπτυξιακοί», του πρωθυπουργού «χοροστατούντος», σαν να παραμπήκαν φουριόζοι στο κατάστημα. Σιγά σιγά, παιδιά. Με το μαλακό. Εχω την αμυδρή υποψία ότι Ελλάδα θα υπάρχει και αύριο… Εκτός και αν έχετε άλλες πληροφορίες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου