Σύμφωνα με τον ιστότοπο Axios, οι ΗΠΑ είναι η χώρα με το υψηλότερο ποσοστό οπλοκατοχής στον κόσμο. Συγκεκριμένα αντιστοιχούν 1,2 όπλα ανά κάτοικο. Κάποτε, ο γνωστός μαρξιστής στοχαστής Ιμάνουελ Βάλερσταϊν, μιλώντας για το ενδεχόμενο ριζοσπαστικής εξέγερσης στις ΗΠΑ είχε πει (αποδίδω από μνήμης) ότι «πρέπει να μας προσέχετε εμάς τους Αμερικανούς γιατί σχεδόν όλοι οπλοφορούμε».
Για την ώρα πάντως οι Αμερικανοί δεν χρησιμοποιούν τα όπλα εναντίον του συστήματος, αλλά για να αλληλοσκοτώνονται. Τα τραγικά αποτελέσματα της ανεξέλεγκτης οπλοκατοχής τα έχουμε δει αμέτρητες φορές. Αντιγράφω από το ρεπορτάζ της «Εφ.Συν.» (5.8.2019): «58 νεκροί τον Οκτώβρη του 2017 στο Λας Βέγκας, 49 σε κλαμπ του Ορλάντο της Φλόριντα τον Ιούνιο του 2016, 26 -ανάμεσά τους 20 παιδιά- στο δημοτικό σχολείο Σάντι Χουκ στο Κονέκτικατ το 2012, 11 στη συναγωγή του Πίτσμπεργκ της Πενσιλβάνια τον Οκτώβριο του 2018, 13 στο λύκειο Κολουμπάιν του Κολοράντο το 1999 - γεγονός που έδωσε στον Μάικλ Μουρ το έναυσμα για να γυρίσει το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ "Ακήρυχτος Πόλεμος". Αλλοι 17 στο λύκειο Πάρκλαντ της Φλόρινα τον Φεβρουάριο του 2018, κάτι που πυροδότησε το νεολαιίστικο κίνημα κατά της οπλοκατοχής». Ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς και δυστυχώς δεν πρόκειται να κλείσει.
Ολοι οι πρόεδροι στη θητεία των οποίων συνέβησαν τέτοια τραγικά περιστατικά εξέφρασαν τη λύπη τους, μερικοί την οργή τους, κάποιοι ψέλλισαν μερικά πράγματα για την ανάγκη να θεσπιστούν αυστηρότεροι νόμοι, αλλά επί της ουσίας δεν έχει γίνει τίποτε γιατί η οπλοκατοχή είναι στην κουλτούρα του μέσου Αμερικανού και το κυριότερο, γιατί τα συμφέροντα των εταιρειών όπλων οι οποίες χρηματοδοτούν γενναιόδωρα και τα δύο μεγάλα κόμματα (τη μερίδα του λέοντος παίρνουν οι Ρεπουμπλικανοί) είναι πολύ ισχυρά.
Αν ο Ομπάμα δεν κατάφερε τίποτε -δεν το πολυπροσπάθησε-, μην περιμένουμε να κάνει κάτι ο Τραμπ, ο οποίος είναι αντίθετος από θέση αρχής σε κάθε ιδέα για τον περιορισμό της οπλοκατοχής. Το μόνο που βρήκε να πει ο πλανητάρχης, που έχει διχάσει την αμερικανική κοινωνία με τα κηρύγματα μίσους που εξαπολύει εναντίον των μεταναστών και των κομμουνιστών (χαρακτηρίζει τους Δημοκρατικούς ακροαριστερούς και τους κατηγορεί ότι θέλουν να φέρουν τον σοσιαλισμό στις ΗΠΑ!), ήταν ότι οι δράστες φονικών χτυπημάτων πρέπει να δικάζονται αμέσως και να εκτελούνται.
Ζήτησε από το υπουργείο Δικαιοσύνης να εξετάσει τη νομοθέτηση επιβολής της θανατικής ποινής σε όσους διαπράττουν εγκλήματα μίσους και μαζικές δολοφονίες: «Η θανατική ποινή θα πρέπει να εκτελείται γρήγορα, αποφασιστικά και χωρίς την άσκοπη καθυστέρηση χρόνων».
Ο Τραμπ αναφερόταν στους φυσικούς αυτουργούς. Κουβέντα για τους ηθικούς αυτουργούς, δηλαδή για την αφεντιά του. Και για να αλλάξει τη βαριά από τα δύο φονικά χτυπήματα ατζέντα, «πυροβόλησε» τη Fed για τα επιτόκια, τα ξαναέβαλε με την Κίνα και ανακοίνωσε εμπάργκο κατά της Βενεζουέλας, εξαιρώντας φυσικά τον ιδιωτικό τομέα της χώρας του μισητού Μαδούρο.
Κλασική αντίδραση πολιτικών όταν νιώθουν στριμωγμένοι. Το κόμμα του ελέγχει τη Γερουσία και έχει μπλοκάρει σειρά νόμων για την οπλοχρησία και την οπλοκατοχή που ενέκρινε τον Φεβρουάριο η υπό δημοκρατική πλειοψηφία Βουλή των Αντιπροσώπων. Το φαινόμενο είναι πια ανεξέλεγκτο και έχει θορυβήσει πολλές κυβερνήσεις. Καλούν τους πολίτες τους να είναι πολύ προσεκτικοί όταν επισκέπτονται τις ΗΠΑ και αν μπορούν να αποφεύγουν τα ταξίδια στη χώρα, το πολιτικό προσωπικό της οποίας πιστεύει ότι είναι ευλογημένη από τον Θεό!
Ενδεχομένως η επαπειλούμενη οικονομική βλάβη να «συνετίσει» τους νεοφιλελεύθερους της διοίκησης Τραμπ, αφού αυτοί λειτουργούν με βάση τη σχέση κέρδους-ζημίας, ακόμη κι αν πρόκειται για ανθρώπινες ζωές. Για παράδειγμα, το ιαπωνικό προξενείο στο Ντιτρόιτ συνέστησε στους Ιάπωνες υπηκόους να έχουν συναίσθηση της πιθανότητας περιστατικών με όπλα οπουδήποτε στις ΗΠΑ, χαρακτηρίζοντας τη χώρα «κοινωνία των όπλων». Από την πλευρά της η κυβέρνηση της Ουρουγουάης κάλεσε τους πολίτες να αποφεύγουν θεματικά πάρκα, εμπορικά κέντρα, φεστιβάλ, θρησκευτικές εκδηλώσεις, εκθέσεις γαστρονομίας και οποιαδήποτε πολιτιστική ή αθλητική εκδήλωση («Αυγή» 6.8.2019). Ταξιδιωτικές οδηγίες πλέον θα εκδίδουν και άλλες χώρες, όχι μόνον οι ΗΠΑ. Ολα εδώ πληρώνονται!
Ωστόσο, το θέμα έχει και άλλες διαστάσεις, ίσως μεγαλύτερες και με περισσότερο επώδυνες συνέπειες σε βάθος χρόνου. Πρόκειται για τον εθισμό των σύγχρονων κοινωνιών στα φαινόμενα βίας. Σύμφωνα με τον Ζίγκμουντ Μπάουμαν, «παρόμοια γεγονότα όταν επαναλαμβάνονται και πολλαπλασιάζονται, σχολιάζονται καθημερινά ή αναπαρίστανται, χάνουν την ικανότητά τους να σοκάρουν. Οσο συγκλονιστικό και τρομακτικό είναι κάτι την πρώτη φορά που συμβαίνει, η μονοτονία της επανάληψης το "ομαλοποιεί", το κάνει "τετριμμένο". Το τετριμμένο, η κοινοτοπία, διασκεδάζει δεν σοκάρει…
Για να κάνουμε το κακό δεν χρειάζεται πια κανένα κίνητρο. Το κακό, συμπεριλαμβανομένου του εκφοβισμού, έχει ήδη απομακρυνθεί από την κατηγορία των πράξεων που αποσκοπούν σε κάτι (δηλαδή που έχουν με τον τρόπο τους μια "λογική")» («Γεννημένοι Ρευστοί» εκδόσεις Πατάκη). Μονάδες απεξάρτησης για τέτοιου είδους εθισμούς δεν υπάρχουν. Τι να προλάβουν και οι ψυχαναλυτές. Η μόνη λύση είναι η ανάπτυξη κινημάτων που δεν θα μείνουν στη διαμαρτυρία, αλλά θα αναμετρηθούν δυναμικά με τις αιτίες που παράγουν αυτά τα φαινόμενα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου