Φωτιές και «μάτι»

«Στο μάτι, το κακό, το μοβόρικο, δεν πιστεύω». Το έγραψα μία κι έχω ακόμη εκατό... Ναι, τιμωρία στον εαυτό μου έβαλα γιατί πέρασε η βλακώδης σκέψη από το μυαλό μου: «Ποιος μας μάτιαξε, ρε γαμώτο;» Αλλά ας αρχίσω από το μικρό χρονικό, μόλις ενός μήνα, για να δικαιολογήσω την ανόητη φράση μου.

Ξεκινήσαμε με σεισμούς, στη Μαγούλα, στο Λεκανοπέδιο, στην Κάρπαθο, στην Κρήτη – αυτοί εκτός σεζόν. Και συνεχίσαμε με τις φωτιές του καλοκαιριού και των ανέμων, της ΔΕΗ, των σκουπιδιών και των απερίσκεπτων (;) συμπολιτών. Κι έπεσαν όλοι οι μηχανισμοί με όλες τις δυνάμεις τους στη μάχη – οι κρατικοί μηχανισμοί προστασίας του πολίτη (όπως κι αν λέγονται) και οι τηλεοπτικοί μηχανισμοί προστασίας της κυβέρνησης.

Και άρχισαν οι συγκρίσεις, ανούσιες και αχρείαστες, με τη φωτιά στον Υμηττό, στην Παιανία, που τέθηκε αμέσως υπό έλεγχο. «Τι έγινε σ' αυτήν την περίπτωση που δεν έγινε στο Μάτι;» «Γιατί εδώ είχαμε κινητοποίηση και όχι στο Μάτι;» «Γιατί είχαμε καλύτερη οργάνωση του κρατικού μηχανισμού που ολιγώρησε στο Μάτι;» Κουδούνι έγινε το κεφάλι μου και είναι η στιγμή που μ' έπιασα να λέω: «Α, που να σου βγει το μάτι...»

Κι όταν είδα ο άνεμος ο τρελός να μη σταματάει, να λαμπαδιάζει το δάσος στην Εύβοια, να εκκενώνονται χωριά, να πνιγόμαστε στη στάχτη επανέλαβα: «Ποιος μας μάτιαξε, ρε γαμώτο;» Και αντιλήφθηκα πως βάζω στη σκέψη μου κάτι στο οποίο δεν πιστεύω. Γνωρίζω πως έχει μεγάλη πέραση το ξεμάτιασμα (κάτι σαν τα ζώδια είναι στη ζωή μας). Μόλις πεις ότι έχεις μια μικρή ζαλάδα, έναν πονοκέφαλο, ακόμη και στομαχόπονο, αρχίζουν τα τηλεφωνήματα στην ξεματιάστρα -μαμά, γιαγιά, θείος, φίλος- για ένα σταύρωμα, να σκάσει το λάδι πάνω στο νερό, μια προσευχή, ένα μακρόσυρτο χασμουρητό και φεύγει το κακό μάτι.

Εχει παράδοση το μάτι στη χώρα μας και έχει καταγραφεί με τον καλύτερο τρόπο στην «Κυρά μας τη μαμή». Το πιστεύουν όμως και σε άλλους πολιτισμούς, κυρίως της Ανατολής. Κι εκεί ξεματιάζουν λέγοντας διάφορες προσευχές στη δική τους γλώσσα, για τη δική τους θρησκεία. Δεν είναι του παρόντος να κάνουμε κοινωνιολογική / πολιτισμική ανάλυση επί του θέματος. Πάντως, καθώς εγώ θα γράφω την τιμωρία μου, και για το «μήπως» που μπορεί να σφηνώνει στο κεφάλι μας, δεν μαζεύεστε οι απανταχού ξεματιαστές για ένα μαζικό ξεμάτιασμα;

Φτύστε και τον κόρφο σας καλού κακού. Κι αφήστε τους κρατικούς μηχανισμούς να κάνουν τη δουλειά τους και τους εντεταλμένους δημοσιογράφους να κάνουν συγκρίσεις, να ξεχνούν τα πιο πριν, να αδικούν τα πριν και να αλληθωρίζουν στα νυν.

 

Σταυρούλα Ματζώρου

Πηγή: efsyn.gr