Συνεχίζονται οι τερατολογίες από τα ΜΜΕ, που στηρίζουν τη Ν.Δ., περί «απελευθέρωσης» χιλιάδων εγκληματιών. Οπως ξεκαθαρίζει με ανακοίνωσή του ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιχ. Καλογήρου, η αντιμετώπιση των πολυϊσοβιτών με τον νέο Ποινικό Κώδικα είναι βαρύτερη.
Οι συνεχείς τερατολογίες περί δήθεν απόλυσης από τις φυλακές χιλιάδων εγκληματιών (!) συνεχίζονται και μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση, καθώς φαίνεται ότι η διασπορά τρόμου και πανικού στους πολίτες είναι ένα από τα κυρίαρχα και πλέον επικίνδυνα προεκλογικά όπλα της Ν.Δ. και των ΜΜΕ που τη στηρίζουν.
Χθες, αφορμή για την προπαγάνδα του τρόμου ήταν ο νόμος αποσυμφόρησης, σήμερα είναι οι Ποινικοί Κώδικες που υπενθυμίζουμε ότι καταρτίστηκαν από κορυφαίους δικαστικούς λειτουργούς, καθηγητές και ποινικολόγους, χωρίς μέχρι την επομένη των ευρωεκλογών να υπάρχουν σοβαρές αντιρρήσεις.
«Τα δημοσιεύματα που κυκλοφορούν σύμφωνα με τα οποία πολυϊσοβίτες για τρομοκρατία θα μπορούν να αποφυλακιστούν με βάση τον νέο Ποινικό Κώδικα είναι πρόχειρα, ψευδή και επιχειρούν να εμπλέξουν τη μεταρρύθμιση των Ποινικών Κωδίκων στην προεκλογική αντιπαράθεση» απαντά με ανακοίνωσή του ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιχ. Καλογήρου, ξεκαθαρίζοντας:
«Η αντιμετώπιση των πολυϊσοβιτών με τον νέο Ποινικό Κώδικα είναι βαρύτερη απέναντι σε όλες τις κατηγορίες εγκλημάτων. Ενδεικτικά, με τον παλιό Ποινικό Κώδικα όποιος είχε περισσότερες καταδίκες ισόβιας κάθειρξης έπρεπε να παραμείνει στη φυλακή για 19 έτη, ενώ με τον νέο Ποινικό Κώδικα 25 έτη (σ.σ. με τους ευεργετικούς υπολογισμούς σε μεροκάματα κ.λπ.). Παράλληλα, σύμφωνα με το άρθρο 7 του ΠΔ 62/2014, δεν εμπίπτουν στην πιλοτική εφαρμογή του θεσμού της ηλεκτρονικής επιτήρησης όσοι έχουν καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη (σ.σ. πλην όσων έχουν πάνω από 80% αναπηρία). Συνεπώς, σήμερα δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη ο εν λόγω θεσμός στις περιπτώσεις που αφορούν τα προκείμενα δημοσιεύματα. Πέραν αυτού, πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι κανένα αίτημα αποφυλάκισης από μόνο του δεν μπορεί να οδηγήσει σε αυτή, αφού απαιτείται απόφαση του αρμόδιου δικαστικού συμβουλίου που κρίνει τις τυπικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις».
Εχει εδώ σημασία να υπενθυμιστεί ότι 25 χρόνια είναι το ανώτερο όριο φυλάκισης και ότι για όλους τους κρατούμενους ισχύει -με τον παλιό Ποινικό Κώδικα και πολύ πριν από τον νόμο Παρασκευόπουλου- ότι αποκτούν δικαίωμα αποφυλάκισης στα 16 χρόνια (πραγματικής έκτισης ποινής). Με τον νόμο Παρασκευόπουλου η δυνατότητα υφ’ όρον απόλυσης είναι κατά ένα χρόνο μικρότερη (επίσης σε πραγματικά χρόνια έκτισης ποινής) και φυσικά πάντα ισχύει ο επιεικέστερος νόμος.
Με τον παλιό Ποινικό Κώδικα παρέμενε ο κρατούμενος τα προβλεπόμενα πραγματικά χρόνια στη φυλακή και κάλυπτε τα υπόλοιπα από τα λεγόμενα «μεροκάματα» (ευεργετικός υπολογισμός ημερών ποινής), πράγμα που φυσικά ισχύει και με τους νέους κώδικες (βλ. πίνακα).
Ο θεσμός της υφ’ όρον απόλυσης λόγω καλής διαγωγής, με προϋποθέσεις, υπάρχει στο ελληνικό ποινικό σύστημα εδώ και έναν αιώνα (ν. 811/1917) και δεν είναι τωρινή ανακάλυψη.
Οσο πιο βαριά είναι η ποινή τόσο πιο πολύ παραμένει κάποιος στο κατάστημα κράτησης. Ανάμεσα στις προϋποθέσεις για κάποιους που χρειάζονται περισσότερες εγγυήσεις, παρά την καλή διαγωγή, είναι ο κατ’ οίκον περιορισμός με ηλεκτρονική επιτήρηση («βραχιολάκι»).
Τις παραπάνω αποφάσεις τις παίρνει δικαστικό συμβούλιο. Οι ελαφρυντικές περιστάσεις, όπως προβλέπονται στο ελληνικό ποινικό σύστημα εδώ και 70 χρόνια, δεν ήταν ποτέ μια κλειστή λίστα, αλλά ο δικαστής μπορούσε να θεωρήσει οτιδήποτε ως ελαφρυντική περίσταση και να επιβάλει χαμηλότερη ποινή. Το ίδιο σύστημα διατηρείται και τώρα, εμπλουτισμένο με την εμπειρία από τη νομολογία.
Ο νέος Ποινικός Κώδικας διαμορφώνει ποινές «ειλικρινείς» και με ισορροπία. Εχει προβλέψεις για νέα εγκλήματα ιδιαίτερης κοινωνικο-ηθικής απαξίας, όπως η επικίνδυνη οδήγηση, και ταυτόχρονα προβλέπει ότι οι ποινές που απειλούνται θα ξεκινούν από χαμηλότερο ύψος, αλλά όταν ξεπερνούν ορισμένο ύψος θα εκτίονται. Τελειώνουν δηλαδή οι χιλιάδες αθρόες αναστολές, ακόμα και βαρύτατων πράξεων, από την πρώτη ημέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου