Μία πρωτεΐνη δίνει ελπίδες για την αντιμετώπιση του διαβήτη

Ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα μειωμένα επίπεδα της πρωτεΐνης CD248 στον λευκό λιπώδη ιστό ποντικών απέτρεπαν την εκδήλωση της νόσου.

Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί μία από τις σημαντικότερες ασθένειες στον πλανήτη. Ο επιπολασμός της νόσου, σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει σχεδόν τετραπλασιαστεί σήμερα σε σύγκριση με τη δεκαετία του 1980.

Σύμφωνα με τις αρμόδιες αρχές των ΗΠΑ, περίπου ένας στους δέκα πάσχει από διαβήτη τύπου 2 (την πιο κοινή μορφή της νόσου), ενώ ένας στους τρεις έχει προδιαβήτη, δηλαδή υψηλότερα από τα φυσιολογικά, επίπεδα σακχάρου στο αίμα (που αυξάνουν τον κίνδυνο εκδήλωσης της ασθένειας).

Η ορμόνη ινσουλίνη διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση της νόσου, καθώς είναι αυτή που ρυθμίζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Στην περίπτωση του διαβήτη τύπου 2, είτε ο οργανισμός δεν ανταποκρίνεται στη συγκεκριμένη ορμόνη, είτε δεν παράγει αρκετή ποσότητα προκειμένου να μειώσει τα επίπεδα του σακχάρου.

Παχυσαρκία και διαβήτης

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η σταθερή αύξηση των επιπέδων του διαβήτη τύπου 2 οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αύξηση των ποσοστών παχυσαρκίας, που αποτελεί έναν από τους κύριους παράγοντες κινδύνου για εκδήλωση της νόσου.

Ειδικότερα, όταν ένας άνθρωπος προσλαμβάνει περισσότερες θερμίδες από όσες χρειάζεται το σώμα του, ενεργοποιείται ο λευκός λιπώδης ιστός για να αποθηκεύσει την υπερβολική ενέργεια στα λιποκύτταρα. Εάν αυτό συμβαίνει για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, τότε το παραπάνω σύστημα ενδέχεται να μην καταφέρει να ανταποκριθεί επαρκώς, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μια κατάστασης που ονομάζεται «αντίσταση στην ινσουλίνη», η οποία οδηγεί τελικά στην εκδήλωση της νόσου.

Μια πολλά υποσχόμενη πρωτεΐνη

Πρόσφατα, μία ομάδα ερευνητών από πανεπιστήμια του Καναδά και της Σουηδίας εξέτασαν τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη που αναπτύσσεται στα λιποκύτταρα, η CD248, στην εκδήλωση της νόσου.

Εξετάζοντας ανθρώπους παχύσαρκους, υπέρβαρους, κανονικούς ή λιποβαρείς (είτε έχοντας διαβήτη τύπου 2 είτε χωρίς εκδήλωση της νόσου), οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η CD248 μπορούσε να λειτουργήσει ως δείκτης ευαισθησίας στην ινσουλίνη.

Στη συνέχεια, οι ερευνητές μείωσαν τεχνητά τη δραστηριότητα της CD248 σε ανθρώπινα κύτταρα του λευκού λιπώδη ιστού, σε συνθήκες εργαστηρίου. Διαπίστωσαν ότι η CD248 συμβάλλει στις κυτταρικές διεργασίες που οδηγούν στην αντίσταση στην ινσουλίνη, η οποία προκαλείται από μακροχρόνια υπερκατανάλωση ενέργειας μέσω της διατροφής.

Ακολούθως, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ποντίκια που δεν διέθεταν το γονίδιο που κωδικοποιεί τη CD248 στον λευκό λιπώδη ιστό (αν κι άλλου είδους κύτταρα παρήγαγαν τη συγκεκριμένη πρωτεΐνη). Όπως καταγράφηκε, τα ποντίκια εμφανίστηκαν «προστατευμένα» τόσο όσον αφορά την ανάπτυξη αντίστασης στην ινσουλίνη, όσο και την εκδήλωση της νόσου.

Επιπροσθέτως, τα εν λόγω ποντίκια δεν εμφάνισαν διαβήτη, ακόμη και όταν ακολούθησαν δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρές τροφές ή όταν έγιναν παχύσαρκα.

Σημαντική ήταν εξάλλου η διαπίστωση ότι η ευαισθησία στην ινσουλίνη των ποντικών που ήδη είχαν διαβήτη, μπορούσε να βελτιωθεί με τη μείωση των επιπέδων της CD248 στα λιποκύτταρα, ακόμη και όταν εκείνα παρέμεναν σε κατάσταση παχυσαρκίας.

Οι ερευνητές συμπέραναν ότι τα ποντίκια με μειωμένα επίπεδα της πρωτεΐνης CD248 στα λιπώδη κύτταρα τους δεν φαίνεται να εμφανίζουν τάση για ανάπτυξη της νόσου - ένα γεγονός που υποδηλώνει ότι η στόχευση αυτής της πρωτεΐνης μπορεί να συμβάλλει σε μια αποτελεσματική θεραπεία στο προσεχές μέλλον ή ακόμα και στην πρόληψή της νόσου.

Δείτε ΕΔΩ περαιτέρω στοιχεία για την εν λόγω έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό EBioMedicine.

Πηγή: efsyn.gr