Κώστας Στρατής: Δουλέψαμε σκληρά, αλλάξαμε πολλά, μαζί μπορούμε ακόμη περισσότερα

"Αυτό που θα κριθεί στις 7 Ιουλίου είναι αν η χώρα και οι πολίτες θα επωφεληθούν από όσα πετύχαμε με σκληρή δουλειά και μεγάλες θυσίες τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια, αν θα αποτελέσουν εφαλτήριο για ακόμη πιο τολμηρές αλλαγές" επισημαίνει ο υφυπουργός Πολιτισμού Κώστας Στρατής αναφερόμενος στο επίδικο των εκλογών της 7ης Ιουλίου.

«Δουλέψαμε σκληρά, αλλάξαμε πολλά, μαζί μπορούμε ακόμη περισσότερα» λέει και σ' αυτή τη φράση αναδεικνύει τη συλλογική συνθήκη που εφάρμοσε στη διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο, κατά την οποία αναμετρήθηκε με σοβαρά ζητήματα και χρόνια προβλήματα του χαρτοφυλακίου του.

Στη «διαφύλαξη του δημοσίου συμφέροντος, τη διεύρυνση του πολιτισμικού πεδίου, έτσι ώστε να συνομιλεί με όλη την κοινωνία, να προάγει μια ανοιχτή, συμπεριληπτική ματιά και ένα δημοκρατικό ήθος» συνοψίζει ο ίδιος τα μεγάλα επίδικα για τον πολιτισμό, ενώ δεν παραλείπει να επισημάνει ότι «ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας πάσχει από εμμονή ιδιωτικοποίησης» δίνοντας ένα μέτρο σύγκρισης ανάμεσα στα δυο μοντέλα διακυβέρνησης που αντιπαραβάλλονται εν όψη των εκλογών.

Δίνοντας την εκλογική μάχη στον Δυτικό Τομέα ο Κώστας Στρατής και μιλάει για όλα όσα έγιναν στον τομέα ευθύνης του, αλλά και γενικότερα για την πολιτική σκηνή και όσα διακυβεύονται στην επικείμενη εκλογική διαδικασία.

Συνέντευξη στην Πόλυ Κρημνιώτη

* Ποιο είναι το διακύβευμα των εκλογών της 7ης Ιουλίου;

Αυτό που θα κριθεί στις 7 Ιουλίου είναι αν η χώρα και οι πολίτες θα επωφεληθούν από όσα πετύχαμε με σκληρή δουλειά και μεγάλες θυσίες τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια. Αν όλα όσα έγιναν, όσα κερδήθηκαν, η εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών, το τέλος της εποχής των Μνημονίων, η βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους, η πολυπόθητη ανοδική πορεία της οικονομίας, που έχει ήδη ξεκινήσει, θα αποτελέσουν εφαλτήριο για ακόμη πιο τολμηρές αλλαγές, πολλαπλασιάζοντας και διευρύνοντας το όφελος για την κοινωνία και τους πολίτες. Αν θα προχωρήσουμε μπροστά ή αν θα γυρίσουμε πίσω, στις πολιτικές και τις παθογένειες που μας οδήγησαν στην κρίση. Αν θα συνεχιστούν οι ριζικές τομές για την αναμόρφωση της χώρας και για την αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων της εποχής, που είναι οι κοινωνικές ανισότητες και η κλιματική κρίση που συνεχώς επιδεινώνεται. Και κάτι ακόμη αν θα συνεχίσουμε να ζούμε σε μια κοινωνία ανοιχτή, ανεκτική, προοδευτική, ή θα επανέλθουμε σε μια Ελλάδα συντηρητική, φοβική απέναντι στον ξένο και στον διαφορετικό.

* Πάμε σε εκλογές χωρίς ουσιαστικά να γνωρίζουμε το πρόγραμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τι προσπαθεί να κρύψει η Ν.Δ. από τον Έλληνα ψηφοφόρο;

Η αξιωματική αντιπολίτευση θολώνει διαρκώς τα νερά όσον αφορά το πρόγραμμά της. Δεν μας λέει ποτέ πώς θα χρηματοδοτήσει τις διάφορες, αόριστες έτσι κι αλλιώς, υποσχέσεις της. Με τι κόστος θα προχωρήσει π.χ. στη μείωση της φορολογίας; Ακούγεται δελεαστικό, ωστόσο η εμπειρία μας λέει ότι πρόκειται για μια αποτυχημένη συνταγή για τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Όπου την εφάρμοσαν οι δεξιές κυβερνήσεις, το αποτέλεσμα ήταν συρρίκνωση της ανάπτυξης, υποχώρηση του κοινωνικού κράτους, ευημερία για τους λίγους και λιτότητα για τους πολλούς. Αποκρύπτοντας το πρόγραμμά της, η Ν.Δ. υπεκφεύγει και από μια σοβαρή προγραμματική αντιπαράθεση, ακριβώς όπως αποφεύγει ο αρχηγός της το ντιμπέιτ με τον Αλέξη Τσίπρα. Την ίδια στιγμή, μέσα από fake news και κινδυνολογία, δημιουργεί μια ψευδή εικόνα κατάρρευσης για την ελληνική οικονομία, προετοιμάζοντας αυτό που πρόκειται να εφαρμόσει στην πράξη σε περίπτωση νίκης της στις εκλογές. Μη τήρηση των υποσχέσεων, περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικό κράτος, ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων και υπηρεσιών.

* Θεωρείτε ότι έχει αντίκτυπο στον πολίτη αυτή η τακτική;

Μια κοινωνία κουρασμένη από τα πολλά χρόνια της κρίσης, ο κόσμος που έχει σηκώσει την τελευταία δεκαετία το μεγαλύτερο βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής και της προσπάθειας να βγούμε επιτέλους από τα Μνημόνια και την επιτροπεία, ακούει ίσως ως δελεαστικό το αόριστο αφήγημα του δεξιού λαϊκισμού για μείωση της φορολογίας και μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης. Ίσως ακόμη περισσότερο επειδή η παρούσα κυβέρνηση έχει δημιουργήσει ένα αίσθημα ασφάλειας και σταθερότητας. Όσα έχουμε πετύχει αυτά τα τέσσερα χρόνια δημιουργούν την εντύπωση πως τώρα δεν μπορεί παρά να γίνουν καλύτερα τα πράγματα. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι. Ο ορίζοντας που έχει ανοιχτεί μπροστά μας, κυρίως τον τελευταίο χρόνο, μπορεί πολύ εύκολα να ακυρωθεί για τον κόσμο της εργασίας, για τα ευάλωτα στρώματα των πολιτών αλλά και για τη μεσαία τάξη, αν επανέλθουμε στις νεοφιλελεύθερες εμμονές και στις πολιτικές πρακτικές του παρελθόντος, που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι χρεοκόπησαν τη χώρα.

* Ορισμένα στελέχη ωστόσο της αντιπολίτευσης δεν κρατιούνται. Μιλάνε για κομβικά ζητήματα όπως τα εργασιακά, η Υγεία, η Παιδεία, προαναγγέλλοντας ζοφερές καταστάσεις. Θεωρείτε ότι προαναγγέλλουν όσα η ηγεσία της Ν.Δ. επιθυμεί να αποφύγει να πει δημόσια προεκλογικά επειδή φοβάται το πολιτικό κόστος;

Πολλά από τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, του αρχηγού της μη εξαιρουμένου, έχουν κάποιες αποκαλυπτικές εμμονές. Την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και της Υγείας, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και των ρυθμιστικών μηχανισμών του κράτους, το outsourcing των κρίσιμων υπηρεσιών που αυτήν τη στιγμή παρέχει το Δημόσιο. Ακούσαμε πολλά τέτοια κι από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, κυρίως πριν τις ευρωεκλογές. Όλα αυτά ωστόσο δεν λέγονται τυχαία, νομίζω, δεν τους ξεφεύγουν. Πρόκειται για μια συνταγή που έχει δοκιμαστεί και αλλού. Τα έχει πει ο Τραμπ στις ΗΠΑ, ο Μπολσονάρου στη Βραζιλία. Επιθετικά, τρομακτικά σχεδόν. Για παράδειγμα, η απαξίωση του Δημοσίου, με βασική ευθύνη των δύο κομμάτων που κυβέρνησαν επί δεκαετίες τη χώρα, συμβάλλει στο να ακούγονται ίσως και θετικά όλα αυτά. Εμείς πάλι ακολουθήσαμε την αντίθετη κατεύθυνση, αυτή της αναβάθμισης και της αναδιοργάνωσης του δημόσιου τομέα και των υπηρεσιών που προσφέρει στην κοινωνία.

* Ποιο είναι το κλειδί ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να πείσει τους ψηφοφόρους στις επικείμενες εκλογές;

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επικοινωνήσει όσο καλύτερα μπορεί τα πεπραγμένα των τελευταίων τεσσάρων χρόνων. Πρέπει να μιλήσουμε ειλικρινά στην κοινωνία για όσα κάναμε και για όσα δεν προλάβαμε ή δεν μπορέσαμε να κάνουμε, ακόμα και για πιθανά λάθη που έχουν γίνει. Έχει δημιουργηθεί μια βάση που μπορεί να αποτελέσει εγγύηση για τη συνέχεια, για όλα όσα έχουμε ήδη ξεκινήσει να σχεδιάζουμε, για αλλαγές που είναι ώριμες να υλοποιηθούν από την επομένη των εκλογών. Δεν πρέπει να μείνουμε μόνο στο φόβητρο μιας επιστροφής της Νέας Δημοκρατίας στην κυβέρνηση, πρέπει να πείσουμε τους πολίτες για τον υπαρκτό ορίζοντα θετικών προσδοκιών. Δεν δίνουμε αόριστες υποσχέσεις, μιλάμε για τη λογική συνέχεια μιας δουλειάς που έχει ήδη αποδώσει τους καρπούς της για ολόκληρη την κοινωνία.

Αλλάξαμε το δίλημμα «ή αρχαία ή επενδύσεις»

* Ποιες είναι οι πιο σημαντικές παρεμβάσεις που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στον τομέα του υπουργείου Πολιτισμού;

Αυτό που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη τετραετία διακυβέρνησής του ήταν να θέσει πλαίσια και κανόνες σε πολλούς τομείς. Καταφέραμε να αλλάξουμε το δίλημμα «ή αρχαία ή επενδύσεις» που είχαν επιβάλει προηγούμενες κυβερνήσεις και πλέον έχει εμπεδωθεί σε όλους ότι οι επενδύσεις και η ανάπτυξη πρέπει να συνδυάζονται με την προστασία και την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς, αν θέλουμε να είναι σε βιώσιμη και αειφόρο κατεύθυνση. Παρά την καταστροφολογία της αντιπολίτευσης, για παράδειγμα στο Ελληνικό, στην Αφάντου της Ρόδου και πιο πρόσφατα στο λιμάνι του Πειραιά, όλες οι επενδύσεις προχώρησαν αλλά μέσα σε ένα ξεκάθαρο πλαίσιο για τα αρχαιολογικά ζητήματα, που τελικά προσφέρει και ισχυρή προστιθέμενη αξία. Παράλληλα, κάναμε προσπάθεια να απλοποιήσουμε διαδικασίες που στο παρελθόν ήταν χρονοβόρες και χάνονταν στους δαιδάλους της γραφειοκρατίας. Αντιμετωπίσαμε χρόνιες παθογένειες και δυσλειτουργίες, όπως έγινε στην ΑΕΠΙ και στο Ταμείο Αλληλοβοήθειας του Υπουργείου Πολιτισμού, δίνοντας τολμηρές λύσεις. Διασώσαμε χρεοκοπημένους φορείς του υπουργείου και επιπλέον αναλάβαμε τη διάσωση του Μεγάρου Μουσικής. Ξεκινήσαμε τη διαδικασία ώστε οι εποπτευόμενοι φορείς να αποκτήσουν οργανισμούς και δώσαμε το παράδειγμα των προκηρύξεων για τις θέσεις των γενικών και των καλλιτεχνικών διευθυντών τους. Επαναφέραμε τη χρηματοδότηση στον σύγχρονο πολιτισμό, με σχέδιο, στόχους και διαφάνεια στις διαδικασίες. Κι όλα αυτά εν μέσω Μνημονίων.

* Έγιναν γνωστά όσο θα έπρεπε;

Όχι, θεωρώ ότι δεν επικοινωνήθηκαν επαρκώς. Υπάρχει και ένα ναρκοθετημένο μιντιακό τοπίο, ένα αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, που δύσκολα θα αντιμετωπίσει θετικά όσα έχουν επιτευχθεί. Είμαι αρχαιολόγος και ξέρω πολύ καλά τι έχει προσφέρει η Αρχαιολογική Υπηρεσία στο ελληνικό κράτος και στην προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Κι όμως, η πιο συνηθισμένη απεικόνισή της είναι ότι αποτελεί εμπόδιο στις επενδύσεις, στην ανάπτυξη κ.λπ. Ενώ, στην πραγματικότητα, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Αν μιλάμε, φυσικά, για δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη, και όχι για ψευτοαναπτυξιακές φούσκες.

* Πώς ο πολιτισμός μπορεί να συνεισφέρει αφενός στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας, αφετέρου στην ίδια τη δημοκρατία;

Ο πολιτισμός δεν θεωρείται τυχαία ένας από τους βασικούς πυλώνες για μια βιώσιμη ανάπτυξη. Αναγνωρίζεται διεθνώς ως κρίσιμος παράγοντας για την εμπλοκή των τοπικών κοινωνιών στα αναπτυξιακά εγχειρήματα, ως εχέγγυο για την κοινωνική συνοχή και τη δυνατότητα των κοινωνιών να εξελίσσονται και να αλλάζουν. Αλλά και ως οικονομικός κλάδος αιχμής για μια εξωστρεφή και καινοτόμο ανάπτυξη με ποιοτικές θέσεις εργασίας και πολλαπλές εξωτερικότητες. Για μια χώρα με την πολιτιστική κληρονομιά και το μνημειακό απόθεμα της Ελλάδας, η συμβολή του στην ανάπτυξη είναι ακόμη σημαντικότερη. Η αναπτυξιακή του διάσταση συνδέεται στενά με τον τουρισμό, που είναι από τις σημαντικότερες πηγές πλούτου στη χώρα μας. Δεν εξαντλείται όμως εκεί, όσο κι αν η Νέα Δημοκρατία εργαλειοποιεί συχνά τον πολιτισμό ως παρακολούθημα του τουρισμού. Ο πολιτισμός συνδέεται επίσης με την ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών, με τα έργα που γίνονται για την ανάδειξη και την αποκατάσταση των μνημείων, με την οικονομία της γνώσης και τη δημιουργική επιχειρηματικότητα. Ταυτοχρόνως, ο πολιτισμός, όπως και η παιδεία, έχει τη δυνατότητα να παράγει πολιτικά υποκείμενα και δημοκρατικό ήθος, μας εκπαιδεύει στην ανοιχτότητα, στην ανεκτικότητα, στη συμπερίληψη, αποτελεί φράγμα ενάντια στη μισαλλοδοξία και τις ακροδεξιές ιδέες.

* Έχοντας την εμπειρία του δημόσιου τομέα και της δημόσιας διοίκησης ποιο θεωρείτε ότι είναι το κλειδί για την ανανέωσή τους, έτσι που να διευκολύνεται ο πολίτης σε ζητήματα πολιτιστικής κληρονομιάς, να μην αισθάνεται ένα κράτος εχθρικό απέναντί του;

Δουλέψαμε πολύ για όλα αυτά στο προηγούμενο διάστημα. Για την αναδιοργάνωση των υπηρεσιών του υπουργείου και των εποπτευόμενων φορέων του, για την απλοποίηση των διαδικασιών, με σαφή και αυστηρά χρονικά περιθώρια ανταπόκρισης στα αιτήματα των πολιτών. Συχνά, ωστόσο, αυτό που έχουμε να διαχειριστούμε υπερβαίνει τις δυνατότητες του υπουργείου σε ανθρώπινο δυναμικό, χρειάζονται νέες προσλήψεις και εμπλουτισμός του δυναμικού του με νέες ειδικότητες που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της εποχής μας.

* Στον ενάμιση χρόνο της δικής σας θητείας στο υπουργείο Πολιτισμού, ποιες ήταν οι σημαντικότερες δυσκολίες που αντιμετωπίσατε και ποια έργα σάς έκαναν υπερήφανο;

Οι δυσκολίες προέρχονταν κυρίως από ένα Δημόσιο υποστελεχωμένο και απαξιωμένο. Θα θέλαμε να μπορούσαμε να προσλάβουμε περισσότερους υπαλλήλους, νέους ανθρώπους με κατάρτιση και υψηλή εξειδίκευση, κάτι που δεν ήταν εφικτό όλο αυτό το διάστημα. Και ταυτοχρόνως, αντιμετωπίσαμε σε πολλές περιπτώσεις τις δυνάμεις της αδράνειας, εντός και εκτός υπουργείου, τη δυσκολία να παρακολουθήσει κανείς τις αλλαγές. Περήφανο με έκανε η ολοκλήρωση του ηλεκτρονικού εισιτηρίου πέρυσι το καλοκαίρι και η άψογη λειτουργία του. Αποτέλεσε μια πρώτη τομή στις υπηρεσίες που προσφέρουμε στους επισκέπτες αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και μουσείων, με πολλαπλά οφέλη. Επίσης, η δουλειά που έγινε τους τελευταίους μήνες και ζωντάνεψε τα εργαστήρια του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων στο Ρέντη και τα πωλητήρια εμβληματικών μουσείων. Η θεαματική αύξηση των εσόδων από τη διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς και ο πολλαπλασιασμός των εσόδων που φτάνουν στο ΥΠΠΟ μέσω του ΤΑΠ, για τη χρηματοδότηση του πολιτισμού. Η δουλειά που έγινε στο Μουσείο Ακρόπολης, με την κατάργηση του ΟΑΝΜΑ και την ενεργοποίηση του ιδρυτικού του νόμου ώστε να αποδίδει μέρος των εσόδων του στο ΥΠΠΟ μέσω του ΤΑΠ, για την αναβάθμιση των υπόλοιπων μουσείων της χώρας. Αλλά και η συνεργασία με τις κατά τόπους εφορείες αρχαιοτήτων. Για παράδειγμα, η υποδειγματική προγραμματική σύμβαση που ολοκληρώσαμε για τη Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου, που είναι μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Ίσως το σημαντικότερο που πετύχαμε είναι η νομοθετική ρύθμιση συνταγματικής εμβέλειας που συμπληρώνει τον αρχαιολογικό νόμο και θωρακίζει την προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, διασφαλίζοντας όχι μόνο την κυριότητα αλλά και τη δημόσια διαχείρισή της. Με στενοχωρεί που δεν προλάβαμε να ολοκληρώσουμε τη δουλειά που έχουμε ξεκινήσει για τον οργανισμό του ΤΑΠ, η οποία θα έφερνε το Ταμείο σε μια νέα εποχή.

* Ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης τοποθετήθηκε υπέρ της ιδιωτικής φύλαξης των αρχαιολογικών χώρων, των μνημείων, των μουσείων της χώρας. Από την άλλη, θυμόμαστε καλά τον αντίκτυπο που δημιούργησε η προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη να χρησιμοποιήσει τους Έλληνες δημιουργούς για εκλογικά οφέλη. Τι σημαίνουν αυτά για τον πολιτισμό μας;

Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας πάσχει από εμμονή ιδιωτικοποίησης, γιατί να μην τοποθετείται λοιπόν και υπέρ της ιδιωτικής φύλαξης των αρχαιολογικών χώρων, των μνημείων και των μουσείων μας; Προσφέρει κι αυτό μια ευκαιρία κέρδους στους πολιτικούς του φίλους, στα συμφέροντα που εκπροσωπεί. Εμείς θεωρούμε ότι η φύλαξη αυτών των χώρων οφείλει να βρίσκεται υπό την εποπτεία του υπουργείου Πολιτισμού. Όμως μου δίνετε εδώ την ευκαιρία να μιλήσω για κάτι άλλο, που είναι σχετικό. Πριν από λίγους μήνες, η αξιωματική αντιπολίτευση σήκωσε μεγάλο θόρυβο για δήθεν ιδιωτικοποίηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς με αφορμή μια απόφαση του υπουργού Οικονομικών που έδινε τη δυνατότητα μεταβίβασης ακινήτων του Δημοσίου στην ΕΤΑΔ. Παρ’ όλο που η εν λόγω απόφαση εξαιρούσε ρητά τα ακίνητα που άπτονταν της αρμοδιότητας του υπουργείου Πολιτισμού, ακούστηκε ότι ξεπουλάμε την πολιτιστική μας κληρονομιά. Όταν βγήκε υπουργική απόφαση με την εξειδίκευση της εξαίρεσης αυτής, όλων δηλαδή των κωδικών που εξυπηρετούν αρχαιολογικούς σκοπούς και υπηρεσίες του ΥΠΠΟ, η αντιπολίτευση συνέχισε στο ίδιο μοτίβο, κατηγορώντας μας ότι δεν δίνουμε την κυριότητα αλλά τη διαχείρισή τους σε ιδιώτες. Όταν κι αυτό το επιχείρημα καταρρίφθηκε με τη νομοθετική ρύθμιση για την οποία μίλησα παραπάνω, η αξιωματική αντιπολίτευση ψήφισε στη Βουλή «παρών». Νομίζω πως αυτό αποκαλύπτει και την εργαλειακή χρήση του πολιτισμού, αλλά και τις πραγματικές προθέσεις τους. Όσον αφορά τη συνάντηση του κ. Μητσοτάκη με τους συνθέτες και τους στιχουργούς, ισχύουν ακριβώς τα ίδια. Κι εδώ η κυβέρνηση πέτυχε κάτι σημαντικό. Είχε την πολιτική βούληση να σπάσει ένα απόστημα που ταλάνιζε τον χώρο της μουσικής και των πνευματικών δικαιωμάτων επί δεκαετίες. Ανακάλεσε την άδεια της ΑΕΠΙ, κράτησε όρθιο το σύστημα είσπραξης και διανομής δικαιωμάτων και συμβάλλει σήμερα στη δημιουργία ενός ανεξάρτητου, συνεταιριστικού φορέα που θα διοικείται από τους ίδιους τους δημιουργούς. Θέλω να πιστεύω πως οι δημιουργοί συνάντησαν τον κ. Μητσοτάκη για να εξασφαλίσουν τη στήριξή του σ’ αυτό το σχέδιο. Αντ’ αυτού έγιναν αντικείμενο εμπαιγμού και τον άκουσαν να μιλά για συμβολική αμοιβή από το έργο τους.

* Εντέλει ποιο είναι το διακύβευμα αυτών των εκλογών σε ό,τι αφορά τα ζητήματα του πολιτισμού;

Ο δημόσιος χαρακτήρας του πολιτισμού και της διαχείρισης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, ο εκσυγχρονισμός του υπουργείου και των υπηρεσιών του, η διαφύλαξη του δημοσίου συμφέροντος, η διεύρυνση του πολιτισμικού πεδίου, έτσι ώστε να συνομιλεί με όλη την κοινωνία, να προάγει μια ανοιχτή, συμπεριληπτική ματιά και ένα δημοκρατικό ήθος. Από την άλλη πλευρά, έχουμε την εργαλειοποίηση του πεδίου, τον συνδυασμό μιας νεοφιλελεύθερης αντίληψης στη διαχείριση με μια συντηρητική, πατριδοκάπηλη αντιμετώπιση της ιστορίας και του παρελθόντος μας.

* Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με την Τουρκία σας ανησυχεί;

Σίγουρα δεν προσφέρεται για εφησυχασμό. Η κατάσταση στην Τουρκία είναι τον τελευταίο καιρό αρκετά ασταθής, με πολλές εσωτερικές αντιφάσεις και σήμερα η θέση της στο διεθνές πεδίο είναι αρκετά αποδυναμωμένη. Όλα αυτά αποτελούν ικανά αίτια για την όξυνση της στάσης της και την επιθετικότητα που επιδεικνύει. Από την άλλη, η χώρα μας έχει αναβαθμίσει το κύρος της και έχει βελτιώσει τη στρατηγική θέση της στην Ευρώπη, χάρη στην κυβερνητική πολιτική των τελευταίων χρόνων και βέβαια τη Συμφωνία των Πρεσπών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση καταδίκασε ρητά την τουρκική συμπεριφορά και το αίτημά μας να ληφθούν μέτρα εναντίον της Τουρκίας έγινε δεκτό. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η χώρα μας και οι πολίτες είναι ασφαλείς.

* Η συμμετοχή στα ψηφοδέλτια είναι περιπέτεια;

Ναι, είναι. Ίσως ακόμη περισσότερο για κάποιον σαν κι εμένα, που δεν είχα επιδιώξει ποτέ να βρεθώ σε αυτήν τη θέση, στην πρώτη γραμμή, να εκτεθώ. Από την άλλη, είμαι ένας άνθρωπος της εργασίας, τελειομανής, ό,τι κάνω θέλω να το κάνω καλά. Έτσι λειτουργώ και τώρα. Αλλά, για εμάς, τον κόσμο της Αριστεράς, και η εκλογική διαδικασία δεν είναι ένα προσωπικό στοίχημα αλλά μια συλλογική προσπάθεια, η στράτευση σε έναν κοινό αγώνα. Σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία δεν θα μπορούσα να μη δώσω όλες μου τις δυνάμεις σε αυτήν τη μάχη. Και είναι αλήθεια πως μαθαίνω πολλά μέσα από αυτή την εμπειρία, πως κερδίζω από αυτή την άμεση επαφή με τον κόσμο.

* Τι θα προσπαθήσετε να εξηγήσετε στους πολίτες του Δυτικού Τομέα στην προεκλογική μάχη; Ποιο είναι το μότο σας γι’ αυτές τις εκλογές;

Ο Δυτικός Τομέας της Αθήνας περιλαμβάνει κυρίως λαϊκές γειτονιές, κόσμο της εργασίας και του μόχθου, αλλά και νέους που σπούδασαν και απέκτησαν εφόδια. Πολλοί από αυτούς την περίοδο της κρίσης βρέθηκαν εντελώς μετέωροι, άνεργοι, χωρίς προοπτικές, γνώρισαν τη σκληρότερη πλευρά της ζωής. Μεγάλωσα και ζω σ’ αυτές τις γειτονιές, στο Περιστέρι και στην Πετρούπολη. Είμαι ένας από αυτούς. Γνωρίζω τα προβλήματά τους και πιστεύω πως μπορώ να τους εκπροσωπήσω επάξια, τιμώντας έτσι και τη δική μου διαδρομή. Το motto μου συνοψίζει τη συλλογική προσπάθεια που έγινε τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση, αλλά κι από την κοινωνία που τον εμπιστεύτηκε το 2015. Δουλέψαμε σκληρά, αλλάξαμε πολλά, μαζί μπορούμε ακόμη περισσότερα.

Πηγή: avgi.gr