Αυτός, το λάβαρό του κι η φωνή του. Χωρίς υποστηρικτές, χωρίς
ακροατήριο. Ακόμα και οι περίεργοι στέκονταν αλλού, σε άλλα τεκταινόμενα
(events επί το κατανοϊκότερον). Ολοι χωρούν στην Πύλη του
Βρανδεμβούργου.
Από τη μια πλευρά –προς το ανατολικό
Βερολίνο– κάτω από την αψίδα ομιλητές των Πρασίνων της Γερμανίας σε
προεκλογική συγκέντρωση με το ευάριθμο ακροατήριό τους, λίγο πιο μπροστά
διαμαρτυρόμενοι Βενεζουελάνοι με τα λάβαρά τους. Από την άλλη πλευρά
της Πύλης, προς το δυτικό Βερολίνο, οι Κούρδοι που είναι τελικώς πολύ
καλοί στις συγκεντρώσεις, αφού κι εδώ είχαν τον περισσότερο κόσμο, αλλά
που ακόμα αλληλοϋπονομεύονται μπροστά στο όραμα της ελευθερίας. Και
παραδίπλα ο... μόνος του.
Ο λεπτός, μικροκαμωμένος μαύρος με τη
δυνατή φωνή ήταν από την Αμπαζονία. Από πού; «Από την Αμπαζονία, που
ζητάει την ανεξαρτησία της».
Αμπαζονία ή Αμπα Λαντ (Amba Land)
είναι το κομμάτι του Καμερούν στα νότια όπου ζουν οι αγγλόφωνοι, περίπου
3,5 εκατ., τα υπόλοιπα περίπου 21 εκατ. μιλούν γαλλικά. Πώς προέκυψαν;
Δεν είναι και δύσκολο. Είναι να μην πατήσει ξένος για πρώτη φορά. Μετά
πάει γαϊτανάκι. Οι Πορτογάλοι το 1472, που είδαν τόσο πολλές γαρίδες και
καραβίδες σ’ ένα ποτάμι (Wouri) που το βάφτισαν Rio dos Camarões
(Ποταμός των γαρίδων) – οι καραβίδες αισθάνθηκαν ριγμένες κι από τότε
ανέβασαν τιμή.
Ανοιξε ο δρόμος για τους ιεραπόστολους και πάμε στο
1884 που εμφανίζεται η γερμανική αυτοκρατορία. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο το
Καμερούν μοιράστηκαν Γαλλία και Βρετανία (1919). Μοιράστηκαν και οι
Καμερουνέζοι σε αγγλόφωνους και γαλλόφωνους.
Συνέβησαν πολλά,
μπήκαν και οι γείτονες Νιγηριανοί στο παιχνίδι, η γαλλόφωνη ελίτ με
ακόρεστη δίψα για πλούτο αλώνιζε, οι φτωχοί αβγάταιναν την ανέχεια και
τη δυστυχία τους, ώσπου το αγγλικό Καμερούν, που πήγαινε καλύτερα
οικονομικά (έχει και δικό του νόμισμα - official crypto current), άρχισε
να ζητάει την ανεξαρτησία του. Κάθε μέρα πιο πιεστικά και πάντως συχνά
πυκνά με τη χρήση βίας, με δολοφονίες και απαγωγές-εξαφανίσεις
αντιπάλων.
Ο ισόβιος πρόεδρος του Καμερούν, Μπίγια (διανύει την
έβδομη θητεία του), από την πλευρά του, έχει στο πλευρό του τους
πλούσιους γαλλόφωνους, τον αναλφάβητο και τρομαγμένο λαό και βέβαια το
Τάγμα Ταχείας Επέμβασης (εκπαιδευμένο στις ΗΠΑ) που μπαίνει στις
αγγλόφωνες περιοχές και τις λιανίζει. Οι φυλακές είναι φίσκα.
Αυτή
μέσες άκρες είναι η εικόνα του Καμερούν σήμερα και γι’ αυτήν
διαμαρτυρόταν φωνάζοντας με την ψυχή του ο νεαρός στην Πύλη του
Βρανδεμβούργου. Μόνος του, χωρίς ακροατές, χωρίς υποστηρικτές. Αυτός και
η σημαία του για την Αμπαζονία.
Σταυρούλα Ματζώρου
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου