Θυμάμαι αρκούντως τις εκλογές του 1961, που πέρασαν στην Ιστορία ως «εκλογές της βίας και νοθείας». Τη βία την ένιωσα και προσωπικά, το δε νοθευμένο αποτέλεσμά τους –όπως καταγράφηκε λεπτομερώς τότε στη «Μαύρη Βίβλο των Εκλογών» που εξέδωσε η ΕΔΑ το 1962– δεν αμφισβητήθηκε, αργότερα, ούτε από το κόμμα της ΕΡΕ, που διέπραξε το και αποκληθέν «Εκλογικό πραξικόπημα της 29ης Οκτωβρίου 1961».
Είχε την καλοσύνη να μας τα θυμίσει αυτά, εμμέσως, ο γραμματέας της Ν.Δ. κ. Αυγενάκης, με τους «φόβους» του για ενδεχόμενη νοθεία στις επικείμενες εκλογές («φόβος» που βέβαια εκτείνεται έως τις γενικές εκλογές, μέχρι φθινόπωρο). Ενδεχόμενο για το οποίο, εννοείται, γρηγορούν και δεν θα επιτρέψουν οι φύλακες των θεσμών, που, κατά τον κ. γραμματέα της Ν.Δ., κατοικοεδρεύουν στο κόμμα του. Μιας και στη σχετική δήλωσή του δεν τον είδα να ζητάει και από κάποιους εκτός Ν.Δ. συμπαράσταση ενόψει ενός τόσο μεγάλου κινδύνου.
Τέλος πάντων, και ας μείνουμε, όσο γίνεται, σοβαροί. Πέραν της νοθείας που, κατά τον κ. Αυγενάκη, αν επισυμβεί, θα προέρχεται από το κυβερνών κόμμα, αν όχι από το επιτελείο του πρωθυπουργού (στο επιτελείο του Καραμανλή, που απεργάστηκε τη νοθεία του 1961, ήταν και οι: Σάββας Κωνσταντόπουλος και Γιώργος Παπαδόπουλος). Υπάρχει και μία αθέατη νοθεία των εκλογών, που γίνεται θεσμικά διαμορφώνοντας, με εκλογικούς νόμους, πλειοψηφίες στο όνομα της κυβερνησιμότητας: Ενα σύστημα που λέγεται ενισχυμένη αναλογική: πριμοδότηση (το περίφημο bonus των 50 εδρών), κατώτατα ποσοστά εισόδου στη Βουλή κ.λπ., που βέβαια νοθεύουν το μέγιστο πολιτικό δικαίωμα του εκλέγειν. Κορυφαία ένδειξη, η ακύρωση (με ερμηνευτική διάταξη!) της λευκής ψήφου, παρά τις αντίθετες αποφάσεις Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου και Συμβουλίου της Επικρατείας. Αυτά τα ολίγα για σήμερα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου