Σκεφτήκατε ποτέ τι αισθήματα σας προκαλεί αυτός ο θαυμαστός καινούριος κόσμος; Όχι εκείνα τα αισθήματα που σας υποβάλλουν τα αστικά προπαγανδιστικά παπαγαλάκια, μα τα δικά σας αυθόρμητα αισθήματα. Ξεχάστε τα αφηγήματα περί εξέλιξης της τεχνολογίας, περί προηγμένου πολιτισμού, περί προόδου και λοιπών παραμυθιών της οκάς. Σας θυμίζει μήπως ο κόσμος μας αυτά που περιέγραφε ο Άλντους Χάξλεϋ στο ομότιτλο έργο του; Σας θυμίζει μήπως αυτά που προέβλεψαν ο Καρλ Μαρξ πριν 160 χρόνια ή ο Νικολάι Ουλιάνοφ πριν 100 χρόνια; Αναρωτιέστε και εσείς ‘‘πως έγινε με τούτο τον αιώνα και γύρισε καπάκι η ζωή, πως το ΄φεραν η μοίρα και τα χρόνια να μην ακούσουμε έναν ποιητή’’;
Ανοίξτε τα νοητικά σας παραθυρόφυλλα και ατενίστε νοερά για λίγο αυτή την πολύπαθη γαλαζοπράσινη σφαίρα που φιλοξενεί αδιαμαρτύρητα εδώ και 2,5 εκατομμύρια χρόνια, ως άλλος βαριόμοιρος ισοβίτης, το περίφημο γένος homo, την εξέλιξη των ανθρωπίδων στο ανθρώπινο είδος, από το homo habilis και το homo erectus μέχρι σήμερα και το homo emetus. Πείτε μου τώρα, τι βλέπετε; Δεν είναι ένας σιχαμερός πλανήτης γεμάτος οξυμωρία εριστικές αντιθέσεις και αντιφάσεις;
Κάποιοι σπαταλούν αδιάφορα το νερό στο μπάνιο γιατί βαριούνται να κλείσουν τη βάνα και άλλοι πεθαίνουν από τη δίψα κάθε ώρα. Κάποιοι πετούν με θράσος και ασέβεια το χθεσινό φαΐ τους και άλλοι κάθε μέρα αναζητούν αποφάγια στα σκουπίδια λίγο πριν πεθάνουν από ασιτία. Κάποιοι ταιριάζουν την κάλτσα με το φουλάρι και άλλοι παγώνουν τις νύχτες σε χαρτόκουτα και πεθαίνουν ξεπαγιασμένοι στη γωνία. Κάποια παιδιά υπέρβαρα τρώνε τα burgers τους καθώς αποχαυνώνονται πίσω από κονσόλες και κάτι άλλα σκελετωμένα δουλεύουν αδιάκοπα, σύγχρονοι σκλάβοι για ένα δολάριο την εβδομάδα, στα τσιμεντάδικα του θανάτου, στα ορυχεία της ντροπής, στα σκλαβοπάζαρα του δυτικού ‘‘πολιτισμένου’’ κόσμου, αλήθεια πόσο ειρωνικό ακούγεται αυτό το σχήμα λόγου.
Εν έτη 2019 μόλις το 1% των κεφαλαιοκρατών κατέχει τόση περιουσία όση όλος ο υπόλοιπος πληθυσμός του πλανήτη, ενώ μόλις 61 άτομα έχουν περιουσία περισσότερη από το μισό πληθυσμό της γης. Ταυτοχρόνως το 71% του πληθυσμού παγκοσμίως ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Αντιλαμβάνεστε αυτά που διαβάζετε; Διότι εγώ που τα γράφω τρομάζω. Και το θράσος τους είναι τέτοιο που δεν ξεσήκωσα τα στοιχεία αυτά από το Ριζοσπάστη για να προπαγανδίσω προβοκατόρικα τις συμμορίτικες αντιλήψεις μου. Τα πήρα από το Forbes, τον επαΐοντα του πλούτου και θιασώτη του φιλελευθερισμού. Σε ποιο νοήμων ων δε θα προκαλούσε οργή και αγανάκτηση η ανάγνωση και μόνο αυτών των ασύλληπτων αριθμών;
Είναι σαφές πως η εξέλιξή μας παρέκκλινε κάπου της πορείας της και η περιέργεια για το άγνωστο, η κατάκτηση της γνώσης, η ανάπτυξη της τεχνολογίας, ο εκπολιτισμός και η πρόοδος αντικαταστάθηκαν από την ασέβεια, την έπαρση, την αλαζονεία και την αποκτήνωση. Άλλωστε αν αναζητήσει κανείς βιολογικά τη συστηματική ταξινόμηση του είδους μας στο ζωικό βασίλειο θα δει πως ανήκουμε στα σπονδυλωτά, τετράποδα, θηλαστικά, θηρία. Από εκεί ξεκινήσαμε και εκεί επιστρέφουμε, μοιάζοντας καταραμένοι να διαγράφουμε συνεχώς ομόκεντρους κύκλους, ακμών και παρακμών, χωρίς να καταφέρει ποτέ κανείς, Θεός ή άνθρωπος να μας δαμάσει. Θηρία ανήμερα, σωστά τέρατα. Και όπως έλεγε ο Μάνος «όποιος δε φοβάται τη μορφή του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει».
Και εμείς πλέον μοιάζουμε τόσο πολύ με τέρατα που δύσκολα θα βρεις κάτι να θυμίζει άνθρωπο. Φοβόμαστε και μισούμε ο ένας τον άλλο. Ξεχάσαμε να μιλάμε και να χαιρετιόμαστε, μόνο βγάζουμε άναρθρες κραυγές, ωρυόμενοι και διαρκώς μαινόμενοι. Σπανίως δε, μουγκρίζουμε αντί του γεια, του ευχαριστώ, του καλημέρα. Οι κοινωνίες μας γίναν και πάλι αγέλες. Αναβαθμίσαμε τη σπηλιά σε έξυπνη και ψηφιακή αλλά πριν καλά-καλά ξεμυτήσουμε για να κοινωνικοποιηθούμε, γυρίσαμε πίσω σε αυτή και κλειστήκαμε πάλι μέσα. Υψώνουμε τείχη, στήνουμε συρματοπλέγματα και φράχτες, φτιάξαμε πάλι πόλεις-κράτη που πολεμούν η μια να επιβληθεί στην άλλη. Ο ιμπεριαλισμός αλλάζει μόνο ονόματα στο ρου της ιστορίας.
Κοιτάξτε τριγύρω μαζί μου, δείτε μέσα από τα μάτια μου καρέ-καρέ το τελευταίο τριήμερο. Ένα κύκλωμα μαστροπείας και ναρκωτικών με θύματα νεαρές άπορες φοιτήτριες και μαθήτριες λυκείου. Μια μάνα που πετάει το τετράχρονο παιδί της στο κενό και ύστερα βουτάει και εκείνη, με τον πατέρα να επιστρέφει από τη δουλειά και να τους βρίσκει λιώμα στο δρόμο. Άλλη μια γυναίκα 51 ετών αυτοκτόνησε πηδώντας από το μπαλκόνι της στην Πάτρα. Ένας ακόμη παιδόφιλος μεσήλικας που ασελγούσε σε ένα εντεκάχρονο κορίτσι. Ένας τριαντάρης φίλαθλος του Παναθηναϊκού που νοσηλεύεται και έχασε την όρασή του στο ένα μάτι από χτύπημα ΜΑΤατζή με γκλοπ έξω από το ΟΑΚΑ, ενώ προσπαθούσε να βοηθήσει ΑΜΕΑ που έπεσε από το αμαξίδιό του. Φασιστικές, δολοφονικές επιθέσεις θρασύδειλων τραμπούκων μαχαιροβγαλτών εναντίων προσφύγων στα Βίλια και στην Κόνιτσα.
Μια αξιολύπητη κυβέρνηση έκτρωμα που παλεύει πάση θυσία να μείνει στην καρέκλα, με τροπολογίες όνειδος, για μια πρόδηλη δοσοληψία άνευ προηγουμένου. Ένα καλοστημένο διεθνές κύκλωμα πώλησης πλαστών διπλωμάτων οδήγησης που παρήγαγε χιλιάδες εν δυνάμει δολοφόνους στις ασφάλτους της υφηλίου. Άλλος ένας νεκρός εργάτης 40 ετών στη Βοιωτία και ένας βαριά τραυματισμένος συμβασιούχος εργάτης 51 ετών στα Χανιά. Μια ΓΣΕΕ πουλημένη, εργοδοτική που κατηγορεί το ΠΑΜΕ πως δεν την αφήνει να εκλέξει ανενόχλητη τους εργατοπατέρες της που καπηλεύονται τους εργατικούς αγώνες και εξαπατούν το λαό.
Και όλα αυτά είναι ελάχιστα από όσα συνέβησαν και απασχόλησαν την ειδησεογραφία σε μόλις τρεις ημέρες και μόνο στη μικρή ασήμαντη Ελλάδα. Όλα αυτά στον απόηχο του φασιστικού μακελειού της Νέας Ζηλανδίας, της επίθεσης θρησκευτικού φονταμενταλισμού στην Ουτρέχτη, της θηριωδίας στην Ινδία όπου ο θείος και τα αδέρφια μιας δωδεκάχρονης τη βίασαν, τη στραγγάλισαν, την αποκεφάλισαν και την πέταξαν σε παρακείμενο χωράφι. Το μόνο αίσθημα που μπορούν να προκαλέσουν όλα τα παραπάνω είναι ένα: ΕΜΕΤΟΣ.
Και η τραγική ειρωνεία σε όλα αυτά ήταν μια θεωρητικά ευχάριστη είδηση από το επιστημονικό ρεπορτάζ, όπου ερευνητές της υγείας μας πληροφόρησαν πως βιολογικά το προσδόκιμο ζωής τείνει να αυξηθεί, αγγίζοντας κατά μέσο όρο τα 95 έτη. Το πρόβλημα είναι πως η πρόοδός μας είναι τόσο ψεύτικη και ανούσια που ακόμη και αν το προσδόκιμο ζωής αυξηθεί, δε θα υπάρχει πια η θέληση του ανθρώπου να ζήσει, καθώς η ψευδεπίγραφη ευημερία κρύβει πίσω από το προσωπείο της τη δυστυχία, αντίστοιχα με τον καπιταλισμό που πίσω από τις χαμογελαστές του μάσκες προσπαθούν μάταια να κρυφτούν η σήψη και η δυσωδία. Κλείστε λοιπόν τις μύτες σας, πάρτε βαθιές ανάσες σύντροφοι και κρατήστε τις, μην κλείσετε όμως τα αυτιά και τα μάτια σας. Σας χρειάζονται για να αντιληφθείτε ξεκάθαρα πως το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος ο σοσιαλισμός!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου