Η ομάδα που κατάργησε τα σύνορα!

Η διαδήλωση στο Ντέρι 30/1/1972

Η ιστορία της Βορειοϊρλανδικής Ντέρι Σίτι, που αγωνίζεται στο πρωτάθλημα της (νότιας) Ιρλανδίας!

Την τελευταία Κυριακή του Ιανουαρίου του 1972 η Ένωση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της Βόρειας Ιρλανδίας διοργάνωσε πορεία διαμαρτυρίας στην πόλη Ντέρι, στην οποία πήραν μέρος περίπου 10.000 άνθρωποι. Όταν η διαδήλωση ολοκληρώθηκε, για ανεξήγητο λόγο, οι βρετανοί αλεξιπτωτιστές με εντολή του συνταγματάρχη Ντέρεκ Ουίλφορντ και του υποδιοικητή (αργότερα στρατηγού) Μάικ Τζάκσον άρχισαν να πυροβολούν το άοπλο πλήθος. Αποτέλεσμα 26 άτομα πυροβολήθηκαν. 13 πέθαναν, 6 εκ των οποίων ήταν ανήλικοι, ενώ άλλος ένας πέθανε ύστερα από 4½ μήνες, υποκύπτοντας στα τραύματά του. Δύο άτομα τραυματίστηκαν από οχήματα του στρατού. Πολλοί μάρτυρες, συμπεριλαμβανομένων και δημοσιογράφων, πιστοποιούν ότι όλοι όσοι πυροβολήθηκαν ήταν άοπλοι, πέντε εκ των οποίων στην πλάτη.

Η ματωμένη Κυριακή (Sunday Bloody Sunday) απαθανατίστηκε στους στίχους του τραγουδιού των U2 στο περίφημο άλμπουμ «War» του 1983, με τους στίχους να είναι μαχαιριά στη καρδιά, αλλά να δίνουν και ένα σαφέστατο μήνυμα: «And the battle’s just begun. There’s many lost, but tell me who has won? The trench is dug within our hearts… And mothers, children, brothers, sisters torn apart». Από τότε εκείνη η ημερομηνία παραμένει σημείο αναφοράς στον πόλεμο προτεσταντών και καθολικών που διαιρεί την Ιρλανδία εδώ και έξι αιώνες.

Οι παίκτες της Ντέρι μπαίνουν στο Μπράντιγουελ

Στοιχείο συνύπαρξης

Το Ντέρι, τόπος που συνέβη η «ματωμένη Κυριακή» σημαδεύτηκε από τότε. Και ήταν η ποδοσφαιρική της ομάδα, η Ντέρι Σίτυ, που έμελλε να «ενώσει» τη Βόρεια με τη Νότια Ιρλανδία, έστω και στα γήπεδα. Η ομάδα Ντέρι Σίτι δημιουργήθηκε το 1928 και αποτέλεσε πάντα το ειρηνικό στοιχείο συνύπαρξης των πολιτών, καθολικών και προτεσταντών. Στο γήπεδο της, το Μπράντιγουελ, οι οπαδοί πήγαιναν και έφευγαν μαζί, ξεχνώντας τα θρησκευτικά (και πολιτικά πολλές φορές) θέματα που τους χώριζαν. Στο ποδόσφαιρο της Βόρειας Ιρλανδίας η Ντέρι ήταν η τρίτη δύναμη, πίσω από τη Λίνφιλντ, που υποστήριζαν με πάθος οι προτεστάντες και τη Σέλτικ Μπέλφαστ, την ομάδα των καθολικών, που διαλύθηκε όμως το 1948 μετά από τρομερά επεισόδια σε ένα ντέρμπι μεταξύ Λίνφιλντ-Σέλτικ. Έτσι έμεινε η Ντέρι να αμφισβητεί την πρωτοκαθεδρία της προτεσταντικής Λίνφιλντ στο βορειοϊρλανδικό πρωτάθλημα. Η Ντέρι Σίτυ, μάλιστα, ήταν η πρώτη ομάδα της χώρας που πέρασε σε δεύτερο γύρο ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

H πόλη χωρίζεται σε δύο περιοχές. Το Bogside που είναι η καθολική πλευρά και το Waterside που κατοικούν προτεστάντες. Μέχρι το 1969, χρονιά που ξέσπασαν οι μεγάλες ταραχές στο Ulster του Μπέλφαστ και οι Βρετανοί έστειλαν στρατό, η συνύπαρξη των πολιτών του Ντέρι ήταν ειρηνική. Με την άφιξη, όμως, των βρετανικών στρατευμάτων, οι καθολικοί του Bogside σήκωσαν την σημαία της αντίστασης κατά του «βρετανικού στρατού κατοχής», όπως τον αποκαλούσαν, και στην είσοδο της πόλης μπήκε η πινακίδα «Καλώς ήλθατε στο ελεύθερο Ντέρι». Ο στρατός και η αστυνομία δεν μπορούσαν πλέον να εισχωρήσουν στην περιοχή. Έτσι ο διαχωρισμός έφτασε και στην ποδοσφαιρική ομάδα.

Μοναδική περίπτωση

Η Ντέρι πλέον δεν μπορούσε να παίξει κανονικά τα παιχνίδια της και χρησιμοποίησε πολλές φορές το γειτονικό Κολερέιν ως έδρα. Το 1972 το πούλμαν που μετέφερε την ομάδα της Κρουσέιντερς, ομάδας προτεσταντών, δέχτηκε επίθεση και κάηκε μόλις πήγε να πλησιάσει το γήπεδο. Η Ντέρι, όπως ήταν φυσικό, τιμωρήθηκε από την ομοσπονδία. Τα υπόλοιπα ματς της Ντέρι αναβλήθηκαν και μετά την Κυριακή 30/1/1972 καθολικοί και προτεστάντες δεν μπορούσαν να συμβιώσουν. Η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Βορείου Ιρλανδίας απέβαλε την Ντέρι επ’ αόριστον και μέχρι το 1984 η ομάδα προσπαθούσε να επανέλθει. Όταν είδε ότι δεν υπήρχε καμία πιθανότητα επιστροφής έκανε αίτηση στην ομοσπονδία της δημοκρατίας της Ιρλανδίας και από το 1986 μετέχει στο πρωτάθλημα των Νοτίων, αποτελώντας μοναδική γεωγραφικά περίπτωση. Αν και ανήκει στη Βόρεια Ιρλανδία, που είναι κομμάτι της Μεγάλης Βρετανίας, αγωνίζεται στο πρωτάθλημα της (Νότιας) Ιρλανδίας, δηλαδή σε άλλη χώρα και σε άλλο πρωτάθλημα!

Όμως αυτό λειτούργησε θετικά στη ζωή της πόλης. Ο κόσμος ενώθηκε και πάλι, προτεστάντες άρχισαν να ξαναμιλούν με τους καθολικούς, η πόλη αναπτύχθηκε και σχεδόν πενήντα χρόνια μετά την «ματωμένη Κυριακή» τα νέα παιδιά (και οι μεγαλύτεροι φυσικά…) μπορούν ξανά να είναι μαζί και να παίζουν (και να παρακολουθούν) μπάλα χωρίς να χρειάζονται… θρησκευτικά πιστοποιητικά.

Από το 1986, η Ντέρι Σίτυ έχει κατακτήσει δυο πρωταθλήματα Ιρλανδίας, το 1989 και το 1997, πέντε κύπελλα (1989, 1995, 2002, 2006, 2012), αλλά και έντεκα λιγκ καπ (1988/89, 1990/91, 1991/92, 1993/94, 1999/00, 2005, 2006, 2007, 2008, 2011, 2018), διοργάνωση που είναι πολυνίκης.

Μάκης Διόγος

Πηγή: epohi.gr