Όταν μια αρκούδα είναι πεινασμένη, οποιοσδήποτε κάδος απορριμμάτων, χώρος υγειονομικής ταφής, αγρόκτημα ή ακόμα και οι επιβάτες ενός αυτοκινήτου θα μπορούσαν να της προσφέρουν τροφή. Όμως, σε ένα όλο και περισσότερο αστικοποιημένο περιβάλλον, οι αρκούδες και άλλα είδη της άγριας πανίδας τρώνε περισσότερο ανθρώπινη τροφή η οποία μεταβάλλει τη συμπεριφορά και τη βιολογία τους.
Μια μελέτη στο επιστημονικό περιοδικό Scientific Reports διαπίστωσε ότι οι αρκούδες με μια δίαιτα πλούσια σε ανθρώπινο φαγητό πέφτουν σε χειμερία νάρκη έως και 50 λιγότερες ημέρες τον χειμώνα. Αυτό είχε «κρυφές επιπτώσεις» στη βιολογία και τη ζωή τους, πέρα από τη βασική ανάγκη για περισσότερη ανάπαυση τον χειμώνα.
Αυτές οι πιο… ενεργές αρκούδες έδειξαν σημάδια ότι τα κύτταρά τους γερνούν ταχύτερα σε σχέση με εκείνες που ακολουθούσαν περισσότερο τις φυσικές διατροφικές τους συνήθειες. Οι ερευνητές ανακάλυψαν αλλαγές στο DNA τους και συγκεκριμένα στα τελομερή, στα άκρα των χρωμοσωμάτων τους, ένας παράγοντας καταλυτικός στη μείωση της διάρκειας ζωής των ζώων.
Όπως αναφέρει το BBC, η προαναφερόμενη έρευνα για τις αρκούδες, που διεξάγεται στο Κολοράντο, έπεται μιας άλλης από κάποιους από τους ίδιους ερευνητές, που αποκαλύπτει το πώς τα πούμα στη Βόρεια Αμερική έχουν μεταστραφεί από το κυνήγι των φυσικών τους θηραμάτων σε ευκαιριακά «κυνηγόσκυλα» και, μάλιστα, τρώγοντας σκύλους και γάτες.
Εκτός από το ότι αυτή η μεταβολή οδηγεί σε σύγκρουση με τους ανθρώπους, αυτό το γεγονός τοποθετεί τα σώματα των αρπακτικών σε νέα βιολογικά εδάφη. Όπως επισήμαναν οι επιστήμονες στην έρευνά τους, όταν τα πούμα τρέφονται με κατοικίδια ζώα μπορεί να τρώνε και ζώα που φιλοξενούν κοινά παθογόνα. Ασθένειες που μπορούν να μολύνουν μια οικόσιτη γάτα μπορεί επίσης να έχουν τη δυνατότητα να μολύνουν ένα πούμα, αφού τα ζώα είναι στενά συσχετισμένα.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, πρόκειται για μια καινούργια πραγματικότητα για μερικά οικοσυστήματα, καθώς ανασχεδιάζονται από τους ανθρώπους και από αυτά που καλλιεργούμε, και πετάμε.
Όταν οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν-Μάντισον ξεκίνησαν για πρώτη φορά τη μελέτη της μαύρης αρκούδας, έπρεπε να καταλάβουν πόσο σημαντικό ήταν αυτό το φαγητό γι’ αυτήν. Αναλύοντας δείγματα αίματος και τριχών από τα ζώα, ανακάλυψαν ότι αυτό αποτελούσε το 30% της διατροφής τους.
Περαιτέρω μελέτη των τριχών και των δειγμάτων αίματος από τις αρκούδες έδειξε ότι η διατροφή είχε επιπτώσεις στα κύτταρά τους, αφού γερνούσαν γρηγορότερα. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια περαιτέρω απόδειξη των επιπτώσεων που μπορεί να έχει η πανταχού παρούσα διαθεσιμότητα ανθρώπινων τροφών στην άγρια φύση.
Μεγάλο μέρος των τροφίμων μας που πετάμε καταλήγει σε χώρους υγειονομικής ταφής που δημιουργούν σωρούς φαγώσιμων τα οποία είναι προσβάσιμα για οποιοδήποτε είδος της άγριας φύσης στις παρυφές των αστικών περιοχών.
Τροφή στα σκουπίδια
Σε μια άλλη, πρόσφατη μελέτη, οι επιστήμονες παρακολούθησαν τον απειλούμενο ασπροπάρη -ένα είδος γύπα- στην Ιβηρική Χερσόνησο. Οπως διαπίστωσαν, τα πτηνά προτιμούσαν να φωλιάζουν σε περιοχές κοντά σε χώρους υγειονομικής ταφής.
Σε αυτές τις περιοχές οι νεοσσοί του είδους τροφοδοτούνται με τρόφιμα που συλλέγονται από τις χωματερές. Από τη μια, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι η τροφοδοσία τους είναι καλύτερη θρεπτικά και ότι έχουν λιγότερες ελλείψεις σε τροφή και, από την άλλη, ότι έχουν εξασφαλισμένη τροφή, κάτι που δεν θα συνέβαινε αν οι φωλιές τους βρίσκονταν σε κάποια άλλη πιο παρθένα περιοχή.
Εντούτοις, ενώ αυτά τα πουλιά γίνονται αδιάκριτοι, ευκαιριακοί τροφοδότες, οι σωροί των αποβλήτων μας δεν φαίνεται να έχουν όλα τα θρεπτικά συστατικά που έχουν «μάθει» να χρειάζονται τα πουλιά.
Όπως διαπιστώθηκε, τα νεογνά που τρέφονται με τρόφιμα που συσσωρεύτηκαν σε αυτές τις χωματερές οικιακών αποβλήτων είχαν χαμηλότερα επίπεδα βιταμινών και οργανικών ενώσεων που είναι σημαντικά στη λειτουργία του ανοσοποιητικού τους συστήματος. Έτσι, οι χώροι υγειονομικής ταφής -αν και σημεία έλξης- αποδεικνύονται ένα δίκοπο μαχαίρι για τη διατροφή αυτού του είδους.
Επιπλέον, οι χώροι υγειονομικής ταφής θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια μεγάλη απειλή για τα πτηνά, καθώς περιέχουν τοξικές ουσίες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την επιβίωσή τους. Συν τοις άλλοις, κάνουμε αυτά τα πτηνά να εξαρτώνται περισσότερο από έναν πόρο που θα μπορούσε να εξαλειφθεί στο μέλλον, αν για παράδειγμα η διαχείριση των απορριμμάτων μας συμμορφωθεί πλήρως με το περιβαλλοντικό δίκαιο.
Πριν από λίγες μέρες, μια απομακρυσμένη ρωσική πόλη κηρύχτηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, καθώς δεκάδες πολικές αρκούδες «εισέβαλαν» σε αυτήν για αναζήτηση τροφής.
Ένας συνδυασμός αραίωσης του θαλάσσιου πάγου και προσιτών τροφίμων που είχαν πεταχτεί στα σκουπίδια αποδείχθηκε ακαταμάχητος για τις αρκούδες. Πολύ πιο μακριά από κει, στην Αυστραλία, που βιώνει την άνοδο της θερμοκρασίας με ισχυρούς καύσωνες, η άγρια ζωή αναζητά καταφύγιο στις πόλεις, με τα καγκουρό να εισέρχονται στους ανθρώπινους οικισμούς αναζητώντας φαγητό.
Για ακόμη μια φορά, η παρουσία του ανθρώπου αποδεικνύεται καταλυτική πάνω στην άγρια ζωή, δίχως να γίνονται ξεκάθαρα ορατές οι επιπτώσεις της στρεβλότητας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Τι κι αν αυτό καταλήγει σε μπούμερανγκ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου