"Να ευχηθούμε να πάει καλά το 2019, η πρώτη χρονιά «χωρίς μνημόνια» (ντάξει, εδώ γελάει και το παρδαλό κατσίκι…). Και να θυμίσουμε ότι είμαστε πια μεγάλοι για να πιστεύουμε στον Άγιο Βασίλη και στις καλές προθέσεις των κυβερνητικών…"
Στο τέλος του 2018 το βασικό ζήτημα που απασχόλησε τους δημοσίους υπαλλήλους ήταν τα δώρα και τα αναδρομικά. Θα τα πάρουμε, δεν θα τα πάρουμε, πώς θα τα πάρουμε και όλα τα σχετικά. Για ποιο πράγμα μιλάμε όμως; Μιλάμε για τα «δώρα» Χριστουγέννων, Πάσχα και διακοπών για τα προηγούμενα 2 χρόνια (γιατί το κράτος έχει φροντίσει όταν του χρωστάς να μην παραγράφεται τίποτα, όταν όμως σου χρωστάει, να σου δίνει –διά νόμου- μέχρι δύο ετών χρωστούμενα!), τα οποία μας κόπηκαν με τα μνημόνια και παρακαλάμε όλοι το ΣτΕ (το ίδιο ΣτΕ που έβγαλε τις περικοπές στους μισθούς μας συνταγματικές, αλλά τις περικοπές των μισθών των δικαστικών… αντισυνταγματικές!) να δεήσει να πάρει την απόφαση ότι, αφού «βγήκαμε από τα μνημόνια», που λέει ο Τσίπρας (και γελάνε και τα πλακάκια), να μας τα ξαναδώσουν. Μάλιστα, αυτή την «ελπίδα» για «δώρα» και επιδόματα τη σιγοντάρει και η ίδια η κυβέρνηση: παλιά σε προεκλογικές περιόδους οι κυβερνήσεις δίναν κάνα επίδομα, τώρα δίνουν ελπίδες να σου δώσει επιδόματα το ΣτΕ (άλλωστε, μέχρι να τελεσιδικήσουν όλα αυτά, θα έχει περάσει η κάλπη…).
Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε κάτι (ή μάλλον να το ξαναθυμηθούμε): ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ «ΔΩΡΑ»! Είναι ο 13ος και 14ος μισθός μας που καταργήθηκε για να περικοπούν οι δημόσιες δαπάνες, μαζί με τις άλλες μισθολογικές περικοπές, είναι χρήματα που τα δουλεύαμε και τα δουλεύουμε. Αφού λοιπόν η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι «βγήκαμε από τα μνημόνια» για ποιο λόγο δεν επαναφέρει τα δώρα και τα επιδόματα στο δημόσιο από δω και πέρα; Γιατί δεν νομοθετεί, μετά από διαδοχικές αποφάσεις δικαστηρίων, την επαναφορά τους; Και για ποιο λόγο όλοι εμείς οι εργαζόμενοι πρέπει να μπαίνουμε στη λογική του να ζητάμε 2 χρόνων δώρα και επιδόματα, μέσω δικαστηρίων, ενώ κανονικά πρέπει να ζητάμε την επαναφορά δώρων και επιδομάτων από δω και πέρα και στο διηνεκές, με τον τρόπο που όλοι γνωρίζουμε: με απεργίες και πίεση; Η προεκλογική χρονιά δεν είναι μόνο για τις κυβερνήσεις, βλέπετε, είναι και για τις παρατάξεις του δημοσίου, που κι αυτές βολεύονται σε αναίμακτες δικαστικές «διεκδικήσεις», αντί να οργανώσουν τα σωματεία και να πάμε να ζητήσουμε στ’ αλήθεια κάτι που θα πετύχει.
Θα πέσει έξω το κράτος άραγε αν μας δώσει τον 13ο και 14ο μισθό; Η πλήρης επιστροφή των δώρων σε 470 χιλιάδες εν ενέργεια δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους θα κόστιζε 2,8 δισ. ευρώ όταν σύμφωνα με την ICAP, οι 500 πιο κερδοφόρες εταιρείες εμφάνισαν μόνο το 2017 συνολικά κέρδη της τάξης των 12,8 δισ. ευρώ. Ενώ, συγκρινόμενο με το χρέος, το ποσό αυτό θα ισοδυναμούσε με λιγότερο από 0,6% της διαγραφής του. Η σκληρότητα, με μπόλικο θέατρο, της αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι αποκαλυπτική. Οι αναφορές του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Στουρνάρα και του επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, Φρ. Κουτεντάκη, δεν χωρούν παρερμηνεία: «Οι διεκδικήσεις από ακυρώσεις μέτρων του παρελθόντος συνιστούν δημοσιονομική απειλή του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους».
Επειδή όμως η παραφιλολογία είναι μεγάλη, και την εκμεταλλεύονται πολλοί, και καθώς σε κανέναν μας δεν περισσεύουν λεφτά για να γυρίσει την πλάτη σε δύο χρόνων αναδρομικά, ας πάμε να δούμε λίγο την κατάσταση για να ξέρουν όλοι-ες οι συνάδελφοι-ισσες και να κρίνουν ανάλογα τι θα κάνουν.
1. Κακώς δεν προσφύγαμε μέχρι τώρα;
Δεν ισχύει αυτό. Οι αποφάσεις των δικαστηρίων που ήταν θετικές για εργαζόμενους δεν ήταν για υπαλλήλους υπουργείων, αλλά ΝΠΙΔ, ΝΠΔΔ κλπ. Και βέβαια οι περισσότερες ήταν αποφάσεις πρωτοβάθμιων δικαστηρίων, και δεν έχουν τελεσιδικήσει. Δυστυχώς διάφορα δικηγορικά γραφεία, προκειμένου να μαζέψουν λεφτά, διοχέτευαν τεχνηέντως στον τύπο διάφορα διθυραμβικά, που όμως δεν ίσχυαν.
Η θετική απόφαση που μας αφορά είναι η απόφαση του ΣΤ τμήματος του ΣτΕ (βγήκε τον Δεκέμβρη), η οποία είναι μεν θετική, όμως δεν είναι τελεσίδικη, καθώς παραπέμπει το θέμα να αποφασιστεί στην Ολομέλεια του ΣτΕ, που θα γίνει στη 1/2/2019. Ως τότε αυτή η θετική απόφαση δεν είναι εφαρμοστέα, αλλά είναι σαν «εισήγηση» προς την Ολομέλεια.
2. Τι ήταν η αίτηση που καταθέσαμε; Πρέπει να καταθέσουμε κι άλλην;
Η αίτηση που καταθέσαμε (το πρότυπο της ΑΔΕΔΥ ή των Ομοσπονδιών) ήταν μια αίτηση ΜΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΣ. Μια αίτηση δηλαδή με την οποία ζητάμε να μην παραγραφεί το ποσό που δυνητικά μας χρωστάει το δημόσιο σε 13ο-14ο μισθό έως και 2 χρόνια πριν την κατάθεση.
Πρώτη διευκρίνιση: Η αίτηση μας ζητάει όλα τα ποσά του 13ου και 14ου μισθού που μας κόψανε, όμως βάσει νόμου το δημόσιο όταν χρωστάει δίνει μέχρι δύο χρόνια πίσω –και είναι σχεδόν αδύνατο τα δικαστήρια να αποφασίσουν για μεγαλύτερο διάστημα (και τα ειδικά μισθολόγια που δικαιώθηκαν στα δικαστήρια και πήραν αναδρομικά τις περικοπές τους, τις πήραν για 2 έτη, όχι παραπάνω).
Δεύτερη διευκρίνιση: Η αίτηση από μόνη της δεν σημαίνει ότι το δημόσιο θα μετανιώσει και θα μας δώσει τα δώρα! Είναι αίτηση μη παραγραφής, που σημαίνει ότι εντός εξαμήνου (προτιμότερο εντός εξαμήνου, για να είμαστε ακριβείς) από την κατάθεσή της (ή από την τυχόν απάντηση της Διοίκησης, που όμως στο ΥΠΠΟΑ δεν μας έστειλαν καμία απάντηση), αν κάποιος υπάλληλος θέλει να τα διεκδικήσει, πρέπει να προσφύγει στα δικαστήρια, επικαλούμενος την αίτηση της μη παραγραφής. Δεν χρειάζεται 2 και 3 αιτήσεις για να προσφύγουμε, χρειάζεται μία αίτηση του κάθε υπαλλήλου, με την ημερομηνία και τον αρ.πρωτ. που κατατέθηκε. Όμως, αν υπάρξει θετική απόφαση, θα τα πάρουν μόνο όσοι και όσες έχουν προσφύγει, και όχι όσοι έκαναν αίτηση.
Κι εδώ ερχόμαστε στο επίδικο: κάθε συνάδελφος μπορεί να προσφύγει με όποιον δικηγόρο θέλει. Προφανώς βέβαια οι ομαδικές αγωγές κοστίζουν φτηνότερα (και κυρίως μπορούν να παλευτούν συλλογικά, με στάσεις εργασίας, κινητοποίησης τα δικαστήρια και όλα αυτά που τα χουμε ξανακάνει). Κάποια σωματεία κυκλοφορούν ήδη εργολαβικά συμβόλαια ομαδικών αγωγών με συγκεκριμένα δικηγορικά γραφεία. Όμως, αυτή δεν είναι σωστή διαδικασία! Το σωστό είναι: 1. Τα σωματεία να πάρουν προσφορές για ομαδικές αγωγές από περισσότερα δικηγορικά γραφεία και να στείλουν ενημέρωση ώστε έχουν επιλογή οι συνάδελφοι-ισσες να διαλέξουν όποιο θέλουν, και 2. Να μη μετατραπούν τα σωματεία σε προθαλάμους δικηγορικών γραφείων. Δεν είναι η δουλειά των σωματείων να μαζεύουν χαρτιά για αγωγές, δουλειά τους είναι να οργανώσουν κινητοποιήσεις. Ούτε το αίτημα μας μπορεί να εξαντλείται στα 2 χρόνια αναδρομικά! Το αίτημά μας πρέπει να είναι επαναφορά των δώρων και των επιδομάτων με νόμο από σήμερα και πέρα!
3. Τώρα πρέπει να προσφύγουμε στα δικαστήρια;
Για να το πούμε πιο σωστά: τώρα (δηλαδή μετά την απόφαση του ΣΤ Τμήματος) έχουμε περισσότερα νομικά επιχειρήματα, άρα και περισσότερες πιθανότητες πιθανότητες να κερδίσουμε τις αγωγές στα δικαστήρια. Προφανώς δεν είναι βέβαιο και όλα θα εξαρτηθούν και από την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ στις 1/2/2019. Αν η Ολομέλεια είναι θετική, τότε οι περισσότερες δίκες και στα υπόλοιπα δικαστήρια θα κερδηθούν. Αν η Ολομέλεια είναι αρνητική, τότε μειώνονται οι πιθανότητες να κερδίσουμε τα δικαστήρια που θα κρίνουν μετά.
Το πιο σίγουρο θα ήταν να αποφασίσουμε αν θα προσφύγουμε ΜΕΤΑ την απόφαση της 1 Φλεβάρη, όμως υπάρχει κι ένας μικρός κίνδυνος: είναι πιθανό η Ολομέλεια του ΣτΕ, αν παρει θετική απόφαση, να βάλει ένα φραγμό στο διάστημα για το οποίο οι υπάλληλοι δικαιούνται αναδρομικών (τα συνηθίζει κάτι τέτοια το ΣτΕ). Σε αυτή την περίπτωση τα πράγματα θα είναι πιο ευνοϊκά για τους υπαλλήλους που έχουν προσφύγει προ 1/2/2019. Όμως αυτό είναι νομική ερμηνεία που την έχει δώσει ένα δικηγορικό γραφείο. Η ΠΟΕ ΥΠΠΟ έσπευσε να την υιοθετήσει και έχει επέλθει ένας πανικός στους συναδέλφους. Η ΑΔΕΔΥ αντιθέτως, έχει συνάντηση την Τρίτη 15/1/2019 με τη νομική της σύμβουλο και θα στείλει ενημέρωση τότε. Καλό είναι να πάψει ο πανικός, γιατί δεν είναι ποτέ καλός σύμβουλος.
Τι κάνουμε λοιπόν;
➩ Καταρχάς κρίνουμε ο καθένας αν θέλει να δώσει τα 25-50 ευρώ (τόσο περίπου πάει η ομαδική αγωγή) τώρα ή αργότερα, ως τις 31/1 ή μετά τη 1/2/2019, με βάση τα παραπάνω δεδομένα (επιπλέον δεδομένα θα βρείτε και εδώ: http://adedy.gr/apofaseis-ste-dwra-syzitisi-olomeleia-ste-010219/, http://adedy.gr/enhmerwsiapofaseisste/) και όχι με βάση την παραφιλολογία δεξιά και αριστερά.
➩ Κατά δεύτερον ζητάμε από τα σωματεία να οργανώσουν κινητοποιήσεις –και όχι ομαδικές αγωγές, που είναι δουλειά των δικηγόρων να τις οργανώνουν!
➩ Ζητάμε επίσης από τα σωματεία να στείλουν περισσότερες από μία προσφορές από δικηγορικά γραφεία και να έχουν επιλογή οι συνάδελφοι (όπως αρχικά είχε δεσμευτεί και η ΠΟΕ ΥΠΠΟ ότι θα κάνει, αλλά τώρα ξαφνικά το «ξέχασε»)
➩ Κατά τρίτον, δεν «τσιμπάμε» σε αυτόκλητους σωτήρες, είτε κυβερνητικούς, είτε παραταξιακούς, είτε δικηγορικούς.
Και κυρίως ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΣΤΕΡΗΣΕΙ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ, και όχι τη φιλανθρωπία του ΣτΕ: επαναφορά των μισθών μας και του 13ου-14ου μισθού, για να ζούμε με αξιοπρέπεια από τον μισθό μας. Για να 'χουμε όντως ένα καλό και αγωνιστικό 2019!
Πηγή: eakyppo.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου