«Οι νεκροί άντρες δεν κάνουν καμάκι». Σύνθημα σε ασπρόμαυρη αφίσα που κολλήθηκε στα Εξάρχεια, χωρίς υπογραφή. Απεικονίζει ένα ζευγάρι γυναικεία (μάλλον) μάτια, κρυμμένα πίσω από μαντήλι, που σε κόβουν σα μαχαίρια, οπτική αναπαράσταση της έκφρασης «αν το βλέμμα σκότωνε, θα ήμουν νεκρός τώρα». Το ίδιο σύνθημα φιγουράρει στα αγγλικά, τα γαλλικά και τα αραβικά.
Αν η πρόκληση του ενδιαφέροντος είναι ο νούμερο ένα στόχος κάθε επικοινωνιακού μηνύματος, η αφίσα σίγουρα τον πέτυχε, έστω και αν τα σχόλια που προκάλεσε ήταν κυρίως αρνητικά. Οι αφισοκολλητές/τριες σίγουρα έχουν εμπεδώσει τον κανόνα του μάρκετινγκ που λέει «ακόμα και η αρνητική διαφήμιση είναι διαφήμιση» ή «καλύτερα να σε κακολογούν παρά να αδιαφορούν»
Θεωρούμε δεδομένο ότι πρόκειται για σχήμα λόγου, ότι οι μεταφράστριες (ας χρησιμοποιήσουμε συμπεριληπτικά το θηλυκό γένος) του ξενόφερτου συνθήματος δεν κυριολεκτούν, ότι δεν είναι διατεθειμμένες να σκοτώσουν οποιοδήποτε τους κάνει καμάκι, όσο άγαρμπο ή φορτικό κι αν γίνεται. Το πιθανότερο είναι ότι απλώς θέλουν να περάσουν το μήνυμα ότι η λεκτική σεξουαλική παρενόχληση στο δρόμο δεν θα γίνεται ανεκτή. Και το περνάνε με έναν τρόπο εξίσου επιθετικό όσο το πιο χοντροκομμένο σεξιστικό σχόλιο που μεταμφιέζεται σε δήθεν ερωτική φιλοφρόνηση.
Το σύνθημα καθεαυτό δεν είναι παρά απόδοση στα ελληνικά ενός σχετικά γνωστού αγγλόφωνου συνθήματος ενάντια στο catcalling. Catcalling (από το «ψιτ»» που κάνουμε στις γάτες) σύμφωνα με το λεξικό Merriam Webster είναι «το μεγαλόφωνο, σεξουαλικά υπαινικτικό κάλεσμα ή σχόλιο που απευθύνεται σε κάποιον δημόσια, κυρίως στο δρόμο». Αντίστοιχα με το siffler στα γαλλικά, που είναι το σφύριγμα στο δρόμο, το catcalling, ενδέχεται να θεωρηθεί μορφή δημόσιας παρενόχλησης και έμφυλης βίας, ενώ σε πολιτείες των ΗΠΑ, στη Γαλλία και προσφάτως στην Ολλανδία διώκεται και ποινικά.
«Το ανεπιθύμητο “ψιτ”, τα πρόστυχα σχόλια, οι σεξιστικές παρατηρήσεις, οι ομοφοβικές μπηχτές, το χούφτωμα, το σαλιάρισμα, το να σε ακολουθούν χωρίς να θες, η επίδειξη των γεννητικών οργάνων, η σωματική επίθεση. Οι περισσότερες γυναίκες και κάποιοι άντρες θα αντιμετωπίσουν κάποια στιγμή στη ζωή τους κάποια μορφή κακοποιητικής συμπεριφοράς στο δρόμο. Η παρενόχληση στο δρόμο περιορίζει την κινητικότητα αυτών που την υφίστανται και την πρόσβασή τους σε δημόσιους χώρους. Είναι μορφή έμφυλης βίας και παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πρέπει να σταματήσει», υποστηρίζει η διεθνής οργάνωση Stop Street Harrassment, ενάντια στην παρενόχληση στο δρόμο.
Στη Γαλλία από το καλοκαίρι του 2018 ισχύει ο νόμος ενάντια στη σεξουαλική παρενόχληση στους δημόσιους χώρους και έχουν επιβληθεί και τα πρώτα πρόστιμα. Η Γαλλίδα υπουργός ισότητας Μαρλέν Σιαπά, που εμπνεύστηκε το νόμο επιμένει οτι δεν προκειται για ποινικοποίηση του φλερτ αλλά της κακοποιητικής συμπεριφοράς.
Για να γυρίσουμε στα δικά μας, τα Εξάρχεια δεν είναι η μόνη γειτονιά που έχουν σημειωθεί τα τελευταία χρόνια κρούσματα σεξιστικής παρενόχλησης ή περιστατικά ομοφοβικών και τρανσφοβικών επιθέσεων. Παραμένει όμως μια ζωντανή γειτονιά με ενεργές εστίες αντίστασης, μια γειτονιά που τέτοια φαινόμενα δεν περνάνε απαρατήρητα και κυρίως δε μένουν χωρίς απάντηση. Είναι η κατάλληλη απάντηση στην έμφυλη βία ένα ισοπεδωτικό σύνθημα, που τσουβαλιάζει τους άντρες ως εν δυνάμει κακοποιητές και υιοθετεί εξουσιαστική γλώσσα, κατά το «ινδιάνος καλός, μόνο νεκρός»; Πιθανότατα όχι. Ανοιξε όμως μια συζήτηση, και αυτό σημαίνει ότι πέτυχε το σκοπό του.
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου