Αναρωτηθήκατε ποτέ πόσες νομοθετικές πρωτοβουλίες έχει λάβει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα τρία τελευταία χρόνια για να ελέγξει το εμπόριο όπλων από τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. προς χώρες που διεξάγουν επιθετικές πολεμικές επιχειρήσεις σε ζώνες στις οποίες εκτοπίζεται πληθυσμός που αργότερα εμφανίζεται με την ιδιότητα του πρόσφυγα στα ευρωπαϊκά σύνορα; Καμιά.
Την ίδια περίοδο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει προτείνει τουλάχιστον δέκα οδηγίες και προτάσεις κανονισμών που αφορούν το καθεστώς ελέγχου των εξωτερικών συνόρων και των πληθυσμιακών ροών, κυρίως προσφύγων και μεταναστών. Εάν σε αυτές προσθέσει κανείς και όλες τις τροποποιητικές ρυθμίσεις για τη δημιουργία ενός διαλειτουργικού υπερ-συστήματος επιτήρησης, για το οποίο οι πρόσφυγες και μετανάστες φέρονται ως ο βασικός λόγος δημιουργίας του, αυτές γίνονται δεκαπέντε.
Λίστα ασφαλείας
Αναρωτηθήκατε επίσης ποτέ πώς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και η Επιτροπή μπορεί να προτείνουν τη δημιουργία λίστας ασφαλών χωρών προέλευσης και να επεξεργάζονται την ιδέα μιας λίστας ασφαλών τρίτων χωρών, στις οποίες μπορούν να επιστρέφουν πρόσφυγες, αλλά δεν επεξεργάστηκαν ποτέ την ιδέα να οργανώσουν μια λίστα ασφαλών τρίτων χωρών για εξαγωγή οπλικών συστημάτων;
Κι όμως η ιδέα αυτή υπάρχει ανάμεσα σε άλλες, εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον καλύτερο έλεγχο των εξαγωγών οπλικών συστημάτων εκτός Ε.Ε. που πέρασε στο Στρασβούργο στις 14 Νοεμβρίου. Οπως επίσης και η πρόταση οι ευρωπαϊκές αποστολές στα κράτη-μέλη να δραστηριοποιηθούν βοηθώντας στην επιτήρηση των αδειοδοτήσεων για εξαγωγές και την εφαρμογή ελέγχων, συμπεριλαμβανομένων και επιτόπιων ελέγχων, ώστε να διαπιστώνεται ποιοι είναι οι πραγματικοί τελικοί χρήστες αυτών των εξοπλισμών.
Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να επιτευχθεί αποσπώντας περισσότερους ανθρώπινους πόρους σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο επιφορτισμένους με τη διεξαγωγή ελέγχων.
Στο ψήφισμα, το οποίο εγκρίθηκε με 427 ψήφους υπέρ, έναντι 150 κατά και 97 αποχή, γίνεται σαφές ότι κάτι τέτοιο κρίνεται αναγκαίο από τη διαπίστωση ενός σοκαριστικά μεγάλου αριθμού οπλισμού που εξήχθη από χώρες της Ε.Ε., για να καταλήξει μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες στα χέρια μαχητών του «Ισλαμικού κράτους», αλλά και από τη μαζικότητα των εξαγωγών προς τη Σαουδική Αραβία και τη συμμαχία κρατών που τη στηρίζουν στην επέμβαση στην Υεμένη. Εξαγωγές, που συχνά δεν τηρούν τους περιορισμούς του ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου.
Αν και αξιόλογη η ιδέα, δεν φαίνεται να συγκινεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και την αρμόδια επίτροπο Εξωτερικών Υποθέσεων, Φεντερίκα Μογκερίνι, που από τον Σεπτέμβριο του 2017 αγνοεί την έκκληση του Ευρωκοινοβουλίου για εφαρμογή εμπάργκο στη Σαουδική Αραβία.
Αναρωτηθείτε σε αυτό το σημείο πόσοι πρόσφυγες έφτασαν στην Ευρώπη από τις περιοχές στις οποίες επιχείρησε το «Ισλαμικό κράτος», τροφοδοτώντας το πολιτικό αδιέξοδο της προσφυγικής κρίσης, για την επίλυση του οποίου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέληξε -ανάμεσα σε άλλα- να προτείνει την αναβάθμιση της Frontex σε μια δύναμη 10.000 ένοπλων συνοροφυλάκων, με προϋπολογισμό 11 δισ. ευρώ.
Αναρωτηθείτε επίσης γιατί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει σπεύσει να προωθήσει την αναβάθμιση της Frontex με τόσο συνοπτικές διαδικασίες, που κοντεύει να σπάσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ σε ταχύτητα νομοθέτησης στην ιστορία της Ε.Ε., ακόμα και αν αρκετά κράτη-μέλη εμφανίζονται να έχουν σοβαρές ενστάσεις.
Σύμφωνα με στοιχεία από την τελευταία διαθέσιμη ετήσια αναφορά (2016) της αρμόδιας επιτροπής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το 40,5% των αδειών εξαγωγής οπλικών συστημάτων στην Ε.Ε. αφορούσε χώρες στη Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή, αξίας ύψους 77,5 δισ. ευρώ.
Περιοχές, στις οποίες ο πόλεμος και η αποσταθεροποίηση οδηγούν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους να ακολουθήσουν μεταναστευτικούς δρόμους προς την Ευρώπη.
Στον αντίποδα, στη διάρκεια αυτού του φθινοπώρου και μόνο, το Ευρωκοινοβούλιο έχει καλέσει τρεις φορές την εκτελεστική εξουσία να ρυθμίσει και να περιορίσει τη μιλιταριστική πολιτική της, τόσο σε επίπεδο κρατών-μελών όσο και σε επίπεδο ευρωπαϊκών θεσμών, αλλά οι ηγέτες του φιλελεύθερου κόσμου μειοδοτούν σε φιλοπόλεμα καλέσματα, προβάλλοντας ως ανάγκη την υπεράσπιση της αυτονομίας της Ε.Ε.
Μακρόν και ευρωστρατός
Ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν χρησιμοποίησε την επέτειο της εκατονταετηρίδας του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στις αρχές του μήνα για να προτείνει τη δημιουργία ενός «αληθινού ευρωστρατού», κάλεσμα στο οποίο ανταποκρίθηκε θετικά η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ μερικές μέρες αργότερα, από το βήμα της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο. Συγκυριακά δε μία μέρα πριν από το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για τον καλύτερο έλεγχο των εξαγωγών.
Από κοντά ακολούθησε και ο Χριστιανοκοινωνιστής επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Μάνφρεντ Βέμπερ, με σειρά δηλώσεων σε ευρωπαϊκά ΜΜΕ για τη φιλοτέχνηση ηγετικού προφίλ, αφότου πήρε το χρίσμα του ΕΛΚ ως προεδρικός υποψήφιος για την Κομισιόν στις επερχόμενες ευρωεκλογές.
Η περιφρόνηση των ζητημάτων που απευθύνουν οι εκπρόσωποι των πολιτών από την εκτελεστική εξουσία, η συμβίωση με τα οργανωμένα συμφέροντα, η μετάφραση της ακροδεξιάς ατζέντας σε κεντροδεξιό λόγο μοιάζουν να έχουν γίνει η ρουτίνα της ηγεσίας που έχει αναλάβει να εξασφαλίσει το μέλλον της Ε.Ε. Δεν είναι να απορεί κανείς γιατί δεν σκίζει.
Συντάκτης: Αποστόλης Φωτιάδης - Ερευνητής ευρωπαϊκών θεμάτων
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου