Η ιστορία που περιγράφω είναι απολύτως πραγματική και είναι ενδεικτική της χαμηλής ποιότητας υπηρεσιών που απολαμβάνουν οι πολίτες από τις πάλαι ποτέ ΔΕΚΟ. Η χαμηλή ταχύτητα σύνδεσης στο ίντερνετ στάθηκε η αφορμή για μια περιπέτεια που διήρκεσε δώδεκα (12) ολόκληρες μέρες. Δεν μιλάμε για κάποιο απομακρυσμένο σημείο στην περιφέρεια, αλλά για μια πυκνοκατοικημένη περιοχή στο κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα στην οδό Φωκίωνος Νέγρη, στην Κυψέλη.
Μια βλάβη του δικτύου, η οποία «έριχνε» την ποιότητα της σύνδεσης στο διαδίκτυο, εμπόδιζε τη λειτουργία μιας μικρής επιχείρησης, η οποία στηρίζει όλη της τη δραστηριότητα στο ίντερνετ: μεταφορές δεδομένων, συναλλαγές, συντήρηση ιστοσελίδων κ.λπ. Η μικρή ταχύτητα αρχικά, εξελίχθηκε σε πλήρη διακοπή της σύνδεσης και κατέληξε και σε πλήρη διακοπή της τηλεφωνικής σύνδεσης. Μια εταιρεία, λοιπόν, στο κέντρο της Αθήνας έμεινε ούτε λίγο – ούτε πολύ δώδεκα ημέρες αποκλεισμένη από την πρόσβαση στις διαδικτυακές υπηρεσίες, στην εποχή των… ευρυζωνικών δικτύων και των οπτικών ινών.
Η πρώτη δήλωση της βλάβης έγινε στις 2 Ιουλίου. Με το γνωστό απρόσωπο τρόπο του 13888. Καλείς, πληκτρολογείς τον αριθμό σου και σου έρχεται μήνυμα στο κινητό με πληροφορίες για την βλάβη σου. Οι πληροφορίες είναι του στυλ «σας ενημερώνουμε ότι το αίτημά καταγράφηκε και σύντομα θα προωθηθεί στο τεχνικό τμήμα». Ακολουθούν και άλλες κλήσεις, αφού η ενημέρωση για την αποκατάσταση της βλάβης αργεί και πάλι με γραπτό μήνυμα στο κινητό το απρόσωπο «κέντρο ενημέρωσης» πληροφορεί ότι η βλάβη είναι στο ευρύτερο δίκτυο κ.λπ. Δέκα μέρες περίπου, συνεχίζεται η ίδια «επικοινωνία», χωρίς να απαντά στην άλλη μεριά κανείς υπεύθυνος τεχνικός, χωρίς να γίνεται καμιά προσπάθεια έστω και προσωρινής αποκατάστασης της σύνδεσης (στην εποχή των ασύρματων συνδέσεων), χωρίς να υπάρχει πληροφόρηση για την ακριβή ημερομηνία αποκατάστασης της βλάβης.
Η πρώτη εμφάνιση τεχνικού συνεργείου στην περιοχή έγινε στις 11 ή 12 Ιουλίου, δέκα (10) ολόκληρες ημέρες μετά τη δήλωση της βλάβης. Όντως το πρόβλημα ήταν σοβαρό, όπως φάνηκε από το μέγεθος της… τρύπας που έγινε στον πεζόδρομο της Φωκίωνος Νέγρη και η αποκατάστασή του έφαγε άλλες δυο μέρες.
Τι ακριβώς συμβαίνει με τον άλλοτε κρατικό ΟΤΕ; Δεν τον δουλεύουν καλύτερα οι… Γερμανοί που τον εξαγόρασαν; Μήπως κάνουν… σαμποτάζ οι κακομαθημένοι δημόσιοι υπάλληλοι που δεν ήθελαν την ιδιωτικοποίησή του;
Στην πραγματικότητα έχουμε να κάνουμε με μια βίαιη διάλυση μιας από τις ισχυρότερες δημόσιες υποδομές που είχε η χώρα μας. Η σημερινή COSMOTE, όπως μετονομάστηκε πλέον ο άλλοτε κραταιός ΟΤΕ για να μη θυμίζει τίποτα από την ιστορία του, είναι μια αποδεκατισμένη από έμπειρο προσωπικό επιχείρηση που στηρίζεται σε ένα γενικευμένο σύστημα υπηρεσιών outsourcing. Διάφορες εργολαβικές επιχειρήσεις αναλαμβάνουν τμήματα του έργου: από τις τεχνικές πληροφορίες του 13888, μέχρι την αποκατάσταση των βλαβών. Αυτό το σύστημα έκριναν οι Γερμανοί μάνατζερ της Ντόιτσε Τέλεκομ, ότι είναι πιο φθηνό: δεν υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις, δικαιώματα των εργαζομένων, υποχρεώσεις ασφάλειας και υγιεινής. Βλέπετε τα πάντα γίνονται για την αύξηση της κερδοφορίας της επιχείρησης και τη μεταφορά μεγαλύτερων κερδών στη μαμά – εταιρεία και τους ιδιοκτήτες της, που δεν είναι άλλοι από το γερμανικό κράτος.
Γιατί περί αυτού πρόκειται: ο δικός μας ΟΤΕ ήταν κακός γιατί ήταν δημόσιος και λειτουργούσε μονοπωλιακά και έπρεπε να απελευθερωθούν οι τηλεπικοινωνίες (δηλαδή να εκχωρηθούν πελάτες και δίκτυα σε ιδιώτες) και να ιδιωτικοποιηθεί και ο ίδιος, ώστε σήμερα να ανήκει στον αντίστοιχο δημόσιο γερμανικό… ΟΤΕ και να διαλύεται προς όφελος δεκάδων εργολαβικών επιχειρήσεων με αδιαφανείς συμβάσεις.
Το αποτέλεσμα αυτής της ιδιωτικοποίησης το βλέπουμε: ταλαιπωρία στα τηλεφωνικά κέντρα εξυπηρέτησης, όπου απασχολούνται ανειδίκευτοι εργαζόμενοι, που δεν έχουν καμία σύνδεση με τις υπηρεσίες του οργανισμού και άρα απλά καταγράφουν αιτήματα και δίνουν προκάτ απαντήσεις και χάος στις τεχνικές υπηρεσίες, αφού ο κάθε εργολάβος χρεώνεται με δεκάδες βλάβες, στις οποίες προσπαθεί να επέμβει με ό,τι προσωπικό διαθέτει και με όση γνώση του δικτύου μπορεί να έχει.
Και φυσικά, αν αυτό ισχύει μια φορά στον άλλοτε ισχυρό ΟΤΕ, φανταστείτε τι συμβαίνει στους ανταγωνιστές του, οι οποίοι προσπαθούν να αρπάξουν όλο και μεγαλύτερα τμήματα από την πελατεία, υποσχόμενοι δίκτυα και ταχύτητες που δεν υπάρχουν παρά στα χαρτιά.
Γιώργος Κατερίνης
Υ.Γ. Για την ιστορία να πούμε ότι στο σημείο που επιχειρούσε το εργολαβικό συνεργείο για την αποκατάσταση ενός υπόγειου καλωδίου, πριν λίγες ημέρες και για καιρό εργάζονταν άλλο εργολαβικό συνεργείο, μιας άλλης πρώην ΔΕΚΟ – της ΔΕΗ, νυν ΔΕΔΔΗΕ. Στις εκτεταμένες τρύπες που άνοιξαν στον πεζόδρομο για να διορθώσουν κάποια ηλεκτρική βλάβη, προφανώς κατέστρεψαν το δίκτυο των τηλεφώνων. Σε ένα δημόσιο χώρο, όπως είναι τα πεζοδρόμια, επιχειρούν διάφοροι ιδιώτες εργολάβοι, κάνουν ότι θέλουν και ότι καταλαβαίνουν, αφήνοντας πίσω τους κυριολεκτικά συντρίμμια. Αυτό στη μεταμνημονιακή Ελλάδα ονομάζεται απελευθέρωση υπηρεσιών και ιδιωτικοποίηση και διαφημίζεται από πολλούς ως η λύση στην κακοδαιμονία του τόπου.
Πηγή: politisfx.gr
Πηγή: politisfx.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου