Αυτοί ξέρουν...

Με μαύρα στιβαρά μπλουζάκια ή γυμνά πανωκόρμια γεμάτα φουσκωμένα μούσκουλα και ευδιάκριτους κοιλιακούς προτάσσουν τα στήθη τους αποφασισμένοι να τιμωρήσουν τους προδότες και να βροντοφωνάξουν την ιστορική αλήθεια που αυτοί ξέρουν και οι άλλοι αγνοούν.

Με αγριεμένα πρόσωπα και γροθιές τιμωρών ετοιμάζονται να βάλουν στη θέση τους εκείνους που προσβάλλουν πότε τα εθνικά, πότε τα θρησκευτικά, πότε τα κοινωνικά τους πιστεύω με τον τρόπο που χρησιμοποιούν για να διευθετούν τις διαφορές τους τα αρσενικά στις αγέλες, τη βία.

Κι ας ξέρουν τόση Ιστορία όση τους επέτρεψαν να μάθουν σχολικά εγχειρίδια σε διατεταγμένη ιδεολογική υπηρεσία ή υπό συνήθη διεκπεραίωση και εθιμοτυπικές σχολικές γιορτές που πάντα μπέρδευαν μεταξύ τους.

Κι ας ξέρουν για το έθνος τους μονάχα τις κορυφώσεις του θριάμβου και της ήττας, τις στιγμές δηλαδή που νίκησε πάντα δίκαια κι αυτές που βγήκε πάντα άδικα χαμένο, προκειμένου να αισθάνονται σε κάθε περίπτωση δικαιωμένοι και υπερήφανοι.

Κι ας ξέρουν για τη θρησκεία τους ότι μιλά για τον μόνο πραγματικό θεό, αφού οι θεοί των άλλων είναι τα είδωλα, σίγουροι ότι βρίσκονται στη σωστή πλευρά και επομένως έχουν εξασφαλίσει ένα μεταθανάτιο χωραφάκι στα Ηλύσια Πεδία της ορθοδοξίας.

Κι ας υπερασπίζονται φεουδαρχικές οικογενειακές δομές, όπου ο άντρας κρατάει τα ηνία, αποφασίζει, επιβάλλει, απαιτεί, και η γυναίκα ακολουθεί, υπακούει, υπηρετεί καλύπτοντας κάτω από τόνους υποκρισίας τη βία, πραγματική και συμβολική, που σφραγίζει σαν ταφόπλακα τις σχέσεις τους.

Αυτοί ξέρουν ποια είναι η ιστορική, η εθνική, η θρησκευτική αλήθεια και ορκισμένοι σταυροφόροι της θα ταχθούν στην υπηρεσία της δίνοντας στους βέβηλους ένα καλό μάθημα μεταμέλειας και υπακοής, επιβάλλοντας σιγά σιγά μέσα από την απειλή της βίας τον νόμο του φόβου και της σιωπής. Γιατί αν «δεν μπορεί να λέει ο καθένας ό,τι θέλει», τότε μπορεί να λέει μόνο ό,τι πρέπει, δηλαδή τη δική τους άποψη.

Αυτοί θα βάλουν μια τάξη στην ασυναρτησία που πάει να ξεβολέψει ένα έθνος από τους καλοκαμωμένους μύθους της ιστορικής αθωότητας και της καταπιεσμένης ανωτερότητάς του, να υπονομεύσει μια οικογένεια που συχνότατα μοιάζει με φωλιά τρωκτικών και να κλονίσει μια θρησκεία εγκαταλελειμμένη σε χέρια ανθρώπων που οι περισσότεροι αγωνίζονται λυσσαλέα για κοσμική εξουσία και επιτίθενται μισαλλόδοξα σε όποιους απειλούν με μείωση της πελατείας τους.

Και στέκονται πάνω από το σώμα της χώρας σαν σκοτεινοί εκδικητές μέσα σε βαριά σύννεφα, όπως σε διάφορες ιστορικές περιόδους το έκαναν άλλοι πριν από αυτούς. Και τους βλέπεις, κατευθυνόμενο πλήθος μαινόμενων, τη μια μέρα να «νουθετούν» και την επομένη να αθωώνονται από θεσμούς που βρίσκονται ταγμένοι στην ίδια θεάρεστη υπηρεσία.

Συντάκτης: Αλεξάνδρα Μητσιάλη

Πηγή: efsyn.gr