Η εξουσία έχει σύμβολα. Η κυβέρνηση έχει σύνταγμα. Η λαϊκή επανάσταση ήρωες. Τα κόκκινα χαλιά σε ποιους ανήκουν;
Το τελευταίο spot κυβερνητικού έργου, αναφερόταν στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης αλλά και της εικόνας της χώρας διεθνώς. Πώς δηλαδή από τους τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας, όπως παρουσίαζαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις συλλήβδην ομάδες εργαζομένων και πολίτες, μέσα από πολιτικές πράξεις προκύπτει μία νέα διεθνής αναγνώριση και πώς αποκαθίσταται η χαμένη τιμή ενός λαού.
Αυτή η εξέλιξη εικονοποιήθηκε με τις επισκέψεις ηγετών και εκπροσώπων διεθνών θεσμών, που επισκέφτηκαν τον πρωθυπουργό. Πριν συνεχίσω, ας δώσω τον ορισμό της εικόνας: εικόνα είναι αυτό από το οποίο είμαι αποκλεισμένος/η.
Στις επισκέψεις μεταξύ αρχηγών κρατών και όχι μόνο, υπάρχει ένα διεθνές συμφωνηθέν τελετουργικό. Που τηρείται μισό αιώνα. Έτσι, η παρούσα κυβέρνηση ακολουθώντας το πρωτόκολλο δεν έστρωσε κουρελούδες όταν ήρθε ο Πούτιν ή ο Γιούγκερ. Όχι πως είχε κατά νου να στρώσει, αλλά λέμε για να συνεννοηθούμε. Έστρωσε το κόκκινο χαλί που χρησιμοποιεί η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση. Αυτά τα κόκκινα χαλιά εντός και εκτός Μαξίμου δεν τα αγόρασε ο παππούς του κ Μπακογιάννη. Δεν τα ψώνισε η κυρία Βίκυ Σταμάτη, μήτε τα χάρισε ως αντάλλαγμα κάποια εταιρεία Novartis. Αυτά τα χαλιά ανήκουν στον λαό. Αυτός τα πλήρωσε. Ας μην ξυνίζουν λοιπόν τα πρόσωπά τους διάφοροι γόνοι που τώρα τα πατούν οι σόλες ενός αριστερού πρωθυπουργού. Ας μην τρελαίνονται, μήτε να ειρωνεύονται. Διότι δεν έχει τίτλους ιδιοκτησίας ο συμβολισμός που εκπορεύεται από το κόκκινο χαλί. Κι αν είχε τίτλο ιδικτησίας, αυτός θα ανήκε στους μάρτυρες ήρωες της λαϊκής ελευθερίας. Αν και αυτοί χεσμένο θα το 'χαν.
Κάτι ακόμα για τους μη μου άπτου, που φθονούν τον συνηθισμένο άνθρωπο. Που σχολιάσαν ειρωνικά τον εργαζόμενο υπάλληλο Μαξίμου για το τζιν παντελόνι του, το αθλητικό του παπούτσι, τον τρόπο που έδωσε φόρα στο χαλί να ξετυλιχτεί στα εξωτερικά σκαλιά. Όλοι οι εργαζόμενοι εκεί, είναι από προηγούμενες κυβερνήσεις. Κανείς δεν τους έδιωξε για να φέρει δικούς τους. Η παρούσα κυβέρνηση που δεν είναι συμπλεγματική, τους εμπιστεύτηκε και ορθά έπραξε. Όλοι εσείς λοιπόν που έχετε δυσανεξία, στρώστε σπίτι σας όπως θέλετε τα χαλιά σας κι αφήστε τον άνθρωπο να κάνει τη δουλειά του.
Και για να τελειώνει το παραμύθι. Μέσα σε εκείνο το κτίριο που είχε καταντήσει σύμβολο εξουσίας, δεν μπαίνει το crème de la crème. Δηλαδή δεν μπαίνουν οι εκλεκτοί ενός ανώτερου θεού. Όποιος το αντιλαμβάνεται έτσι, ή έχει σοβαρό έλλειμμα αυτοεκτίμησης ή δεν αντέχει να υπάρχει ως αυτό που πραγματικά είναι. Ας το ψάξει.
Το τελευταίο spot κυβερνητικού έργου, αναφερόταν στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης αλλά και της εικόνας της χώρας διεθνώς. Πώς δηλαδή από τους τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας, όπως παρουσίαζαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις συλλήβδην ομάδες εργαζομένων και πολίτες, μέσα από πολιτικές πράξεις προκύπτει μία νέα διεθνής αναγνώριση και πώς αποκαθίσταται η χαμένη τιμή ενός λαού.
Αυτή η εξέλιξη εικονοποιήθηκε με τις επισκέψεις ηγετών και εκπροσώπων διεθνών θεσμών, που επισκέφτηκαν τον πρωθυπουργό. Πριν συνεχίσω, ας δώσω τον ορισμό της εικόνας: εικόνα είναι αυτό από το οποίο είμαι αποκλεισμένος/η.
Στις επισκέψεις μεταξύ αρχηγών κρατών και όχι μόνο, υπάρχει ένα διεθνές συμφωνηθέν τελετουργικό. Που τηρείται μισό αιώνα. Έτσι, η παρούσα κυβέρνηση ακολουθώντας το πρωτόκολλο δεν έστρωσε κουρελούδες όταν ήρθε ο Πούτιν ή ο Γιούγκερ. Όχι πως είχε κατά νου να στρώσει, αλλά λέμε για να συνεννοηθούμε. Έστρωσε το κόκκινο χαλί που χρησιμοποιεί η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση. Αυτά τα κόκκινα χαλιά εντός και εκτός Μαξίμου δεν τα αγόρασε ο παππούς του κ Μπακογιάννη. Δεν τα ψώνισε η κυρία Βίκυ Σταμάτη, μήτε τα χάρισε ως αντάλλαγμα κάποια εταιρεία Novartis. Αυτά τα χαλιά ανήκουν στον λαό. Αυτός τα πλήρωσε. Ας μην ξυνίζουν λοιπόν τα πρόσωπά τους διάφοροι γόνοι που τώρα τα πατούν οι σόλες ενός αριστερού πρωθυπουργού. Ας μην τρελαίνονται, μήτε να ειρωνεύονται. Διότι δεν έχει τίτλους ιδιοκτησίας ο συμβολισμός που εκπορεύεται από το κόκκινο χαλί. Κι αν είχε τίτλο ιδικτησίας, αυτός θα ανήκε στους μάρτυρες ήρωες της λαϊκής ελευθερίας. Αν και αυτοί χεσμένο θα το 'χαν.
Κάτι ακόμα για τους μη μου άπτου, που φθονούν τον συνηθισμένο άνθρωπο. Που σχολιάσαν ειρωνικά τον εργαζόμενο υπάλληλο Μαξίμου για το τζιν παντελόνι του, το αθλητικό του παπούτσι, τον τρόπο που έδωσε φόρα στο χαλί να ξετυλιχτεί στα εξωτερικά σκαλιά. Όλοι οι εργαζόμενοι εκεί, είναι από προηγούμενες κυβερνήσεις. Κανείς δεν τους έδιωξε για να φέρει δικούς τους. Η παρούσα κυβέρνηση που δεν είναι συμπλεγματική, τους εμπιστεύτηκε και ορθά έπραξε. Όλοι εσείς λοιπόν που έχετε δυσανεξία, στρώστε σπίτι σας όπως θέλετε τα χαλιά σας κι αφήστε τον άνθρωπο να κάνει τη δουλειά του.
Και για να τελειώνει το παραμύθι. Μέσα σε εκείνο το κτίριο που είχε καταντήσει σύμβολο εξουσίας, δεν μπαίνει το crème de la crème. Δηλαδή δεν μπαίνουν οι εκλεκτοί ενός ανώτερου θεού. Όποιος το αντιλαμβάνεται έτσι, ή έχει σοβαρό έλλειμμα αυτοεκτίμησης ή δεν αντέχει να υπάρχει ως αυτό που πραγματικά είναι. Ας το ψάξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου