Από το 1886, στο Σικάγο των ΗΠΑ και κάθε
Πρωτομαγιά έκτοτε, οι εργαζόμενοι διαδηλώνουν για την κατοχύρωση του
δικαιώματος σε εργασία με αξιοπρεπείς όρους και αμοιβή, για την
προστασία της ποιότητας της ζωής και της εργασίας τους συνολικά.
Στην Ευρώπη της οικονομικής κρίσης που ακολούθησε
την άρση των εγγυήσεων προστασίας της εργασίας, ο αγώνας αφορά στην
διεκδίκηση της ίδιας της εργασίας και των δομών του κοινωνικού κράτους,
ως θεμέλιου λίθου της οικονομικής και κοινωνικής προόδου.
Αυτόν τον αγώνα δίνουμε στις πιο αντίξοες συνθήκες
νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, στην Ελλάδα των μνημονίων που γέννησαν
διευρυμένη επισφάλεια και ανασφάλεια σε όλα τα επίπεδα.
Μετά από τρία δύσκολα χρόνια σκληρής μα
συστηματικής δουλειάς, με αναγκαστικούς συμβιβασμούς αλλά και με
σημαντικές νίκες σε μάχες που πριν τις δώσουμε όλοι θεωρούσαν χαμένες, η
χώρα μας τα καταφέρνει και στέκεται στα πόδια της ξανά.
Βγαίνουμε από τα μνημόνια καθαρά, χωρίς νέες δεσμεύσεις που πολλοί είχαν προεξοφλήσει.
Και το κυριότερο, με τις λιγότερες δυνατές απώλειες
για τις δυνάμεις της εργασίας, αφού στη διαπραγμάτευση για τα εργασιακά
καταφέραμε να αποκρούσουμε τις απαιτήσεις του ΔΝΤ, που είχαν ήδη
αποδεχτεί οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Η πιο σημαντική είδηση όμως, αυτά τα τρία χρόνια, είναι χωρίς αμφιβολία η σταθερή μείωση των ποσοστών ανεργίας.
Τον Απρίλιο του 2014, λίγο πριν η κυβέρνηση μας
αναλάβει καθήκοντα, το ποσοστό ανεργίας στη χώρα είχε εκτιναχθεί στο
27,2%. Σήμερα το ποσοστό αυτό κυμαίνεται στο 20% και παρότι είναι
απαράδεκτα υψηλό, αποκλιμακώνεται σταθερά, κάνοντάς μας να αισιοδοξούμε
κάθε μήνα και λίγο παραπάνω.
Έτσι, με το τέλος των μνημονίων, περνάμε σιγά-σιγά
σε μια νέα εποχή κανονικότητας, που μας δίνει τη δυνατότητα να
σχεδιάσουμε ξανά το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, βάζοντας στο επίκεντρο
τον εργαζόμενο. Αυτό σημαίνει πρώτα και κύρια την αποκατάσταση των
συλλογικών συμβάσεων και την αύξηση του κατώτατου μισθού.
Σημαίνει ακόμη, ότι στη χώρα μας, για πρώτη φορά
μετά από πολλά χρόνια, υλοποιείται οργανωμένη πολιτική για την
καταπολέμηση της ανεργίας. Γίνονται ουσιαστικοί έλεγχοι για την
καταπολέμηση της αδήλωτης ή υποδηλωμένης απασχόλησης και ίσως
-περισσότερο από κάθε άλλη φορά- επιβάλλονται ποινές σε εργοδότες που
παραβιάζουν την εργατική νομοθεσία.
Χωρίς αμφιβολία έχουμε ακόμα να κάνουμε πολλά.
Οι δομικές μεταρρυθμίσεις της ελληνικής οικονομίας,
η διεκδίκηση μιας καλύτερης θέσης στον διεθνή καταμερισμό της εργασίας,
η αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων του τόπου και η αξιοποίηση
του ανθρώπινου δυναμικού είναι προϋποθέσεις για τη δίκαιη και βιώσιμη
ανάπτυξη που οραματιζόμαστε, ώστε να επουλώσουμε τις πληγές που αφήνει
πίσω της η κρίση και να εξασφαλίσουμε συνθήκες αξιοπρεπώς αμειβόμενης
εργασίας για όλους, χωρίς αποκλεισμούς.
Είναι όμως και η προϋπόθεση και το παράδειγμα που
θέλουμε να δώσουμε σε μια Ευρώπη που κινδυνεύει από τον αυταρχισμό και
τον ακροδεξιό λαϊκισμό.
Η προστασία της εργασίας και της κοινωνικής συνοχής είναι προϋπόθεση Δημοκρατίας.
Όπως λέει ο ποιητής: «Νέα ψυχή, που τίναξες τον τρόμο του δειλού, την απάτη και το ψέμα, το ζωντανό αγωνίσου τον αγώνα».
Καλή Εργατική Πρωτομαγιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου