Εξοπλισμοί και πραγματικές ανάγκες

Διανύουμε μια περίοδο κατά την οποία, όπως έχουμε τονίσει συχνά τον τελευταίο καιρό, η κυβέρνηση οφείλει να είναι όσο γίνεται πιο προσεκτική στην εξωτερική πολιτική, καθώς τα μέτωπα στα λεγόμενα εθνικά ζητήματα παραμένουν ανοιχτά, με βασικότερο απρόβλεπτο παράγοντα την Τουρκία.

Ο Ταγίπ Ερντογάν, εν όψει και των πρόωρων εκλογών του Ιουνίου στη γείτονα, γίνεται όλο και πιο προκλητικός, αυξάνοντας τους κινδύνους για ένα θερμό επεισόδιο, έστω και από ατύχημα.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ετοιμότητα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και η αναγκαία συντήρηση, αναβάθμιση και ανανέωση των αμυντικών συστημάτων είναι ένα προαπαιτούμενο για την αποτρεπτική δυνατότητά μας απέναντι σε οποιαδήποτε πιθανή πρόκληση ή αμφισβήτηση.

Βέβαια, η προσοχή της κυβέρνησης θα πρέπει να επικεντρωθεί και σε ορισμένα άλλα θέματα, εξίσου κρίσιμης σημασίας στην περίοδο που διανύουμε.

Ενα βασικό είναι η αντικειμενική ενημέρωση των πολιτών για τις πραγματικές διαστάσεις των προβλημάτων και των προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε, καθώς οι λογής εθνικιστικοί κύκλοι εκμεταλλεύονται την ευαίσθητη κατάσταση και ψαρεύουν σε θολά νερά, επιχειρώντας να δημιουργήσουν κλίμα ανασφάλειας, τρόμου και επικείμενης πολεμικής καταστροφής.

Σε μεγάλο βαθμό η προσπάθεια αυτή υποκρύπτει μεγάλα υλικά συμφέροντα πωλητών, «δωρητών» ή μεσαζόντων οπλικών συστημάτων, οι οποίοι, για πρώτη φορά μετά το ξέσπασμα της κρίσης το 2010 στην Ελλάδα, έχουν ξαναβγεί στο τηλεοπτικό και παρασκηνιακό παζάρι.

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ορισμένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα που οδήγησαν στη χρεοκοπία συνδέονται διαχρονικά με την προμήθεια στρατιωτικών εξοπλισμών και την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων, κάτι που έφερε «χοντρούς» φακέλους δικογραφιών και πολύχρονες καταδίκες.

ΗΠΑ, Γερμανία και Γαλλία αφ’ ενός εγκαλούσαν τη χώρα μας για την υπερχρέωση, αφ’ ετέρου έκαναν εξαγωγές οπλικών συστημάτων ύψους δισεκατομμυρίων στην Ελλάδα, επιτείνοντας την υπερχρέωση.

Το ΝΑΤΟ και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, όπως είχε προτείνει το 2010 ο τότε ευρωβουλευτής Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ και όπως επανειλημμένα έχει ζητήσει η Ελλάδα, θα έπρεπε να εγγυηθούν τα ελληνικά και ταυτόχρονα ευρωπαϊκά σύνορα και όχι να υιοθετούν στάση Ποντίου Πιλάτου.

Οσο για την κυβέρνηση, οφείλει με μεγάλη περίσκεψη να διαχειριστεί έναν προϋπολογισμό που εισφέρει τα μέγιστα στο ΝΑΤΟ, την ίδια ώρα που περικόπτει μισθούς και συντάξεις.

Πηγή: efsyn.gr