Οι ανάγκες ώθησαν την Καθολική Εκκλησία να κάνει διετή σχολή εξορκισμού και να προσθέσει ετήσιο σεμινάριο, διάρκειας μιας εβδομάδας για ανθρώπους που δεν είναι ιερείς, αλλά ενδιαφέρονται να πιστοποιηθούν. Αυτή είναι η ιστορία τους.
Υπάρχει ένα σώμα ιερέων που συνεδριάζει κάθε δυο χρόνια, υπό πλήρη μυστικότητα. Ιδρύθηκε το 1993, από τον Πατέρα Gabriele Amorth, τον επίσημο εξορκιστή του Βατικανού, στην Επισκοπή της Ρώμης. Στόχος της ήταν -και παραμένει- να αυξήσει τον αριθμό των επίσημων εξορκιστών, παγκοσμίως, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες. Όπου “ανάγκες” μπορείς να προσθέσεις και τις τεχνολογικές εξελίξεις, καθώς πλέον ο εξορκισμός γίνεται και μέσω κινητού τηλεφώνου -αν υπάρχει καλό σήμα, βεβαίως.
Οι ειδικοί εξηγούν η Καθολική Εκκλησία έχει απαγορεύσει, δια νόμου, τη χρήση της τεχνολογίας στο τελετουργικό. Παρ' όλα αυτά, όπως κατέθεσε ο Πατέρας Andrés Cárdenas “έχω κάνει περί τους χίλιους”, διότι δεν προλάβαινε να βρίσκεται παντού, παράλληλα. Με την ευκαιρία, εξήγησε και ότι “η μαύρη μαγεία μεταδίδεται μέσω της οθόνης, εξ ου και οι αμερικανικές ταινίες είναι επίσης, πρόβλημα. Ο δαίμονας μπορεί να μπει στο σώμα σου, μέσω του πίσω μέρους του μυαλού σου”.
Μετά πρόσθεσε και πως “ένα τραύμα που βιώνει κάποιος, σε νεαρή ηλικία, όπως είναι η σεξουαλική κακοποίηση, μπορεί να κάνει τον άνθρωπο αυτό ευάλωτο στην ομοφυλοφιλίακαι οι δαίμονες μπορούν να προκαλέσουν αυτοκτονικές ή βίαιες τάσεις, για αυτό και πρέπει να εκδιωχθούν άμεσα”. Άρα η χρήση του κινητού μάλλον έχει γίνει αναγκαία.
Μισό εκατομμύριο άνθρωποι ζητούν, κάθε χρόνο, εξορκισμό
Θα ρωτήσεις “πόσο αναγκαία;”. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στο Vatican News τον Φλεβάρη του τρέχοντος έτους, τουλάχιστον μισό εκατομμύριο άνθρωποι αναζητούν -κάθε χρόνο- βοήθεια στις εκκλησίες της Ιταλίας, ως ύποπτοι δαιμονισμένοι. Αριθμός που είναι τρεις φορές μεγαλύτερος από εκείνον του 2010.
Επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να νομίσετε πως κάνουμε πλάκα, ας εξηγήσουμε κάποια πράγματα. Από το 2014 το Βατικανό έχει αναγνωρίσει Διεθνή Ένωση Εξορκιστών, μέσω της οποίας ενημερώνονται για όλες τις εξελίξεις -στην αντιμετώπιση του διαβόλου- τα τουλάχιστον 250 μέλη. Εδώ και 13 χρόνια υπάρχει και σχολείο.
Από το 2005 οι Καθολικοί ιερείς μπορούν να γραφτούν στο Πανεπιστήμιο Athenaeum Pontificium Regina Apostolorum (εδρεύει στην “αιώνια πόλη” και τη στηρίζει το Βατικανό), για να μάθουν πώς να διώχνουν τα διαβολικά πνεύματα από τους δαιμονισμένους. Τα μαθήματα διαρκούν δυο μήνες. Οι φοιτητές μαθαίνουν “το πνευματικό, λειτουργικό και ποιμενικό έργο που αφορά η δουλειά του εξορκιστή”. Πέραν της διετούς -πανεπιστημιακής- φοίτησης, υπάρχει και άλλη επιλογή: το συνέδριο που διοργανώνεται τα 13 τελευταία χρόνια, υπό την αιγίδα του Athenaeum Pontificium Regina Apostolorum (αναγνωρισμένα από τη Διεθνή Ένωση) και διαρκεί μια εβδομάδα. Έχει τίτλο “Exorcism and Prayer of Liberation”. Σε αυτό δικαίωμα συμμετοχής έχουν ιερείς, αλλά και γυναίκες και άνδρες που 'χουν εξασφαλίσει επιστολές από τους επισκόπους τους. Πλην της επιστολής, έδωσαν και 305 δολάρια (όσοι ήθελαν μετάφραση -τα 3/4- έδωσαν άλλα 255 ευρώ).
Κάποιες από τις απορίες του κοινού
Το φετινό συνέδριο ολοκληρώθηκε αυτόν τον μήνα, με τους The New York Times να στέλνουν δικό τους άνθρωπο να μάθει “πώς να φωνάζεις σε έναν διάβολο, πώς θα απαλλάσσεις τους Μουσουλμάνους από τη μαύρη μαγεία και πώς να “καθαρίζεις” το Σατανά”.
Ένας σύνεδρος, ο Rev. Joseph Poggemeyer από το Ohio επισήμανε την ανάγκη να αντιμετωπιστεί ο διάβολος που έχει εξαπλωθεί μέσω Internet. Tόνισε και τη σημασία του να υπάρχει ένας εξορκιστής, σε κάθε Επισκοπή “κάτι που στην Αμερική δεν έχουμε για χρόνια” και ζήτησε διευκρινίσεις “ως προς τη σύγχυση που υπάρχει μεταξύ των καθ' ύλην αρμοδίων εξορκιστών και των σεμιναρίων που διδάσκουν τη δαιμονολογία".
Μια από τις ενστάσεις του κοινού ήταν “ενώ ο εξορκισμός μπορεί να γίνει σε Μουσουλμάνους... γιατί μετά μένουν Μουσουλμάνοι;”. Μια από τις ερωτήσεις που ξεχώρισαν ήταν το πώς μπορείς να διαχωρίσεις τον διπολικό από τον δαιμονισμένο. Ο μετρ του είδους, 89χρονος Καρδινάλιος Ernest Simoni απάντησε “είναι σημαντικό να διακρίνεις τις διαφορές, μεταξύ της ασθένειας του ψυχοπαθούς, της νευρασθένειας και των παθολογιών. Τον Σατανά τον αναγνωρίζεις εύκολα”. Πάμε όμως, λίγο πίσω στο χρόνο.
Η ταινία “Εξορκιστής” βασίστηκε σε αληθινή ιστορία
Η λέξη “εξορκισμός” σημαίνει “ωθώ κάποιον να ορκιστεί”, σε μια υποτιθέμενη ανώτερη -από αυτόν- δύναμη. Συμβολικά, στο χριστιανισμό, πρόκειται για την υποταγή του Εωσφόρου στο Δημιουργό του. Στην Καθολική Εκκλησία, οι τελετουργίες γίνονται στο όνομα του Ιησού Χριστού (και ο ενεστώτας δεν... έτυχε). Η πρακτική αυτή υπάρχει από την αρχαιότητα, τη στήριξαν πολλές θρησκείες (Ισλάμ, Ιουδαϊσμός, Ινδουισμός, Λουθηρανός, Ταοϊσμός, Βουδισμός) και ακόμα περισσότεροι πολιτισμοί. Θα έλεγες πως στον 21ο αιώνα και ενώ έχει αναπτυχθεί με μεγάλο εύρος η επιστήμη της ψυχιατρικής, αλλά και η ψυχολογία, θα 'χει επικρατήσει η λογική. Γράψε λάθος.
Η προσοχή που έδειξαν τα media στις εν λόγω τελετουργίες είναι ο λόγος που παρατηρήθηκε αύξηση στον αριθμό των εξορκισμών που έγιναν από τις αρχές της δεκαετίας του '60 έως τα μέσα της δεκαετίας του '70. Μια από τις πιο κλασικές ταινίες τρόμου (ναι, “Ο Εξορκιστής”) αφορούσε αληθινό περιστατικό και για την ακρίβεια, γεγονότα που έζησε ένα νεαρό αγόρι, το οποίο είχε χαρακτηριστεί δαιμονισμένο, το 1949.
Αν όλα αυτά σου φαίνονται μακρινά, τρελά (κλπ, κλπ), να διευκρινίσουμε πως σε ό,τι αφορά την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, ο εξορκισμός αναγνωρίζεται ως πρακτική και η Ιερά Σύνοδος έχει “τμήμα αιρέσεων”. Οι επικεφαλής έχοιυν διευκρινίσει πολλάκις ότι “πρώτα πρέπει να εξακριβωθεί πως δεν πρόκειται για άλλου είδους πρόβλημα ψυχολογικής ή παθολογικής φύσεως” και μετά προχωρούν στην τελετουργία. Σημείωση: όλοι όσοι έχουμε βαπτιστεί, έχουμε “περάσει” από εξορκισμό, καθώς ο παππάς λέει “εις το ποιήσαι κατηχούμενον” πριν προχωρήσει στο μυστήριο που έχει και ως στόχο την απόταξη του Σατανά.
Παρ' όλα αυτά, σε μοναστήρια εκτός πόλεων γίνονται ακόμα εξορκισμοί. Ή διαβάζονται οι δαιμονισμένοι -λόγω μαγείας ή συμπιεσμένων απωθημένων. Μπροστά βέβαια, σε αυτά που γίνονται στη γείτονα Ιταλία, αυτά είναι πταίσματα. Αν και εκεί δεν έχουν το ξεμάτιασμα.
Οι προϋποθέσεις
Πίσω στις πανεπιστημιακές σπουδές, δεν είναι όλοι οι ιερείς της Καθολικής Εκκλησίας ικανοί να τελέσουν το έργο του εξορκιστή. Ούτε έχουν όλοι πρόσβαση στη γνώση. Στις βασικές προϋποθέσεις, σύμφωνα με τον Πατέρα Giulio Savoldi, επίσημο εξορκιστή του Μιλάνου είναι “η υπερφυσική δύναμη -η παρουσία του Θεού- και στη συνέχεια το να προτείνουμε ότι ο άνθρωπος που επέλεξε να ασχοληθεί με αυτήν την εργασία, να είναι σοφός. Όπως και να ξέρει πώς να συγκεντρώνει δύναμη, όχι μόνο μέσα, αλλά από το Θεό”.
Για την ιστορία, ο νέος -ας πούμε- κανονισμός της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, οι ανανεώσεις που έγιναν το 1999 στα όσα είχαν γραφτεί πρώτη φορά το 1617, τονίζει τη σημασία της διάκρισης του ποιος πραγματικά χρειάζεται εξορκισμό. Ο Πατέρας Savoldi πρόσθεσε στην Τelegraph ότι “αυτοί που σπουδάζουν για να γίνουν εξορκιστές, θα έπρεπε να σπουδάσουν και ψυχολογία, όπως και να μπορούν να διαχωρίζουν τον άνθρωπο που είναι ψυχικά ασθενής από εκείνον που έχει καταληφθεί από τα κακά πνεύματα”.
Ο διαχωρισμός μεταξύ του ψυχικά ασθενή και του δαιμονισμένου
Ο Γιώργος Ιωαννίδης, συγγραφέας του βιβλίου “Δαίμονες: Οι Σκοτεινοί Άγγελοι” είχε γράψει πως “αν μια περίπτωση δαιμονισμού συνοδεύεται από ακουστικά και κινητικά φαινόμενα, όπως η αιώρηση ή άλλες δυσεξήγητες εκδηλώσεις, όπως το άτομο να μπορεί να πει κάτι το οποίο δεν θα έπρεπε να ξέρει, τότε και μόνο τότε θα πρέπει να αναζητήσουμε απαντήσεις στην πνευματική διάσταση του όλου θέματος”.
“Άγιοι και ταπεινοί οι εξορκιστές”
Ο πατέρας Savoldi κατέληξε στο ότι όποιος παίρνει μια τέτοια θέση ευθύνης “πρέπει να είναι άγιος άνθρωπος, να 'ζει ζήσει άσπιλη ζωή, να είναι έξυπνος, να 'χει κουράγιο, θάρρος και να είναι ταπεινός. Επίσης χρήσιμο είναι να αποφεύγει, κατά τη διάρκεια της ιεροτελεστίας, οτιδήποτε παραπέμπει σε δεισιδαιμονία και θα αφήνει τις ιατρικές πτυχές της υπόθεσης, σε εξειδικευμένους γιατρούς". Να σημειωθεί εδώ πως για χρόνια οι σχιζοφρενείς αντιμετωπίζονταν ως δαιμονισμένοι, ομοίως και όσοι είχαν κρίσεις επιληψίας. “Ήταν διαδεδομένη η πίστη πως η παράξενη συμπεριφορά ήταν αποτέλεσμα της κατοχής από κάποιον δαίμονα ή ή αποτέλεσμα κάποιας επίθεσης από τους θεούς για ανήθικη συμπεριφορά (ένα είδος θεϊκής τιμωρίας)”.
H φράση της νίκης και τα ονόματα των δαιμόνων
Η απαραίτητη φράση που ανήκει σε χειρόγραφο του 1415, αναφέρει “Είθε ο Άγιος Σταυρός να είναι το Φως μου. Ας μη με καθοδηγεί ο δράκοντας. Ύπαγε οπίσω Σατανά. Μην με ωθείς στον πειρασμό ποτέ με μάταια πράγματα. Αυτό που μου προσφέρεις είναι το κακό. Πιες εσύ το δηλητήριο”. Συνήθως αναφέρεται το όνομα του κακού πνεύματος, ώστε να τεθεί υπό τον έλεγχο του ιερέα. Πού βρίσκουν τα ονόματα; Υπάρχει σχετικό βιβλίο, με τίτλο “Dictionnaire Infernal” (Καταχθόνιο Λεξικό), με ιεραρχική αναφορά, ανάλογα με τη δύναμη του κάθε δαίμονα. Το έγραψε ο Jacques Auguste Simon Collin de Plancy και το δημοσίευσε το 1818. Περιέλαβε και εικόνες. Έγιναν δυο ανανεώσεις.
Πού και πώς γίνεται ο σωστός εξορκισμός
Κατά τους ειδικούς, ένας εξορκισμός θα πρέπει να γίνεται σε εκκλησία ή σε άλλο ιερό μέρος. Σε περιπτώσεις τώρα, τεράστιας ανάγκης μπορεί να γίνει και σε ιδιωτική οικεία, παρουσία όμως, μαρτύρων. *Είναι χρήσιμο να αποφεύγεται κάθε αδρανής και περίεργη αμφισβήτηση του δαίμονα. Οι προσευχές θα πρέπει να διαβάζονται με πίστη, ταπεινότητα, θάρρος και με συνείδηση δύναμης και εξουσίας. *Ο σταυρός, το αγίασμα και -όπου υπάρχουν- τα λείψανα αγίων, πρέπει να χρησιμοποιούνται, κατά τη διάρκεια του εξορκισμού. *Εάν η νίκη επί του πνεύματος του κακού δεν επιτευχθεί αμέσως, η ιεροτελεστία θα πρέπει να επαναληφθεί όσες φορές χρειαστεί μέχρι την επικράτηση. *Ο εξορκιστής θα πρέπει να φορά ράσο και βιολετί άμφιο.
Προσοχή στις απομιμήσεις
Η ιστοσελίδα cruxnow.com επισήμανε πως υπάρχουν πολλοί που εξασκούν εξορκισμό “στη μαύρη αγορά, χωρίς να 'χουν τις απαραίτητες γνώσεις. Άλλοι συνδέονται με μυστικισμό και τελικά, δημιουργούν μεγαλύτερη ανάγκη για πνευματική βοήθεια ή εξορκισμούς”. Κάθε πιστοποιημένος εξορκιστής μπορεί να δρα μόνο στα όρια της επισκοπής του.
Ο Πατέρας Cesare Truqui είχε πει στο Catholic News Service της Ρώμης, στις αρχές του Μάρτη ότι “ο εξορκιστής είναι σαν τον οδοντίατρο. Να είναι καλά ο Θεός που δεν χρειάζεται να πάμε στον οδοντίατρο κάθε εβδομάδα, αλλά χρειάζεται να τον επισκεφτούμε, υπάρχει”.
Νίκη Μπάκουλη
Πηγή: News247.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου