Γιατί δεν κάνουμε παρέα με τους φίλους μας από το δημοτικό;

Σίγουρα, όλοι έχουμε να διηγηθούμε μια ιστορία από τα παιδικά μας χρόνια, τότε που πηγαίναμε δημοτικό και καθόμασταν στο ίδιο θρανίο με τη Χριστιάνα ή τον Ηλία. Σε όλο το δημοτικό ήμασταν φίλοι, συμμαθητές και συνοδοιπόροι. Τι έγινε μετά και η φιλία χάθηκε;

Επιστημονική μελέτη μάς ενημερώνει πως η μεγάλη πλειοψηφία των παιδικών σχέσεων δεν κρατάνε μέχρι την ενηλικίωση, επισημαίνοντας πως αυτό είναι και το φυσιολογικό.

Ειδικότερα, ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια ψυχολογίας και νευροεπιστήμονα Amy C. Hartl, μελέτησαν 410 παιδιά, αγόρια και κορίτσια σε μια διάρκεια ετών – από τις τάξεις του δημοτικού μέχρι το 20ο έτος της ηλικίας τους.

Αυτό που διαπίστωσαν ήταν ότι μόνο το 1% αυτών των φιλικών σχέσεων κατάφεραν να κρατήσουν μέχρι την ενηλικίωση.

Από την ίδια μελέτη προέκυψαν και διάφορα άλλα ευρήματα, όπως ότι οι φιλίες που αναπτύσσονται στα σχολικά έτη του γυμνασίου διαρκούν περίπου μία ακαδημαϊκή χρόνια, ή ότι οι φιλίες που δημιουργούνται στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού είναι δυσκολότερο να επιβιώσουν αργότερα, λόγω της μετάβασης που γίνεται στο γυμνάσιο.

Γιατί χάνονται οι παιδικές φιλίες;

Σύμφωνα με τους ερευνητές που διενήργησαν τη μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο Psychological Science, το γεγονός πως οι φιλίες λήγουν δεν είναι και τόσο περίεργο, καθώς τα παιδιά σε αυτό το φάσμα της ηλικιακής κλίμακας βιώνουν διάφορες γνωστικές και συναισθηματικές αλλαγές.

Δύο εκ των συγγραφέων, η Brett Laursen και ο Antonius H. N Cillessesen, σημειώνουν πως τα ατομικά χαρακτηριστικά του κάθε παιδιού, όπως το φύλο, η ηλικία, η εθνικότητα, η επιθετικότητα, η δημοτικότητα και η ακαδημαϊκή επάρκεια, επηρεάζουν τις φιλίες που έχουν δημιουργηθεί, καθώς περνούν τα χρόνια.

Πιο απλά: Μεγαλώνοντας, αλλάζουμε -εμείς και οι άλλοι. Και μαζί μας, αλλάζουν και οι προτιμήσεις μας.

“Είναι πάντα επίπονο, όταν μια φιλία τελειώνει. Δεν έχει σημασία τι ηλικία είσαι, αλλά για τα παιδιά στην εφηβεία είναι ιδιαίτερα απαίσιο. Αυτά τα χρόνια είναι μια εποχή τεράστιων γνωστικών και συναισθηματικών αλλαγών, κατά τα οποία [τα παιδιά] ανεβάζουν τη σημασία της φιλίας την ίδια στιγμή που αυξάνεται η ανεξαρτησία τους από τους γονείς και μεγαλώνουν οι διασυνδέσεις ανάμεσα σε φιλους”, σημειώνει η Amy C. Hartl.

Αν είναι κάτι που έχει να μας διδάξει αυτή η έρευνα είναι, μάλλον, ότι πρέπει να εκτιμήσουμε ακόμα περισσότερο όσες φιλίες έχουμε οι οποίες νίκησαν τον χρόνο και χάνονται πίσω, στα χρόνια του σχολείου. Είναι το 1% και δεν είναι πάντα εύκολο να το πετύχεις.

Σε κάθε περίπτωση, είναι ζωτικής σημασίας οι φιλικές σχέσες και εδώ που τα λέμε, αν θέλεις να δώσεις στο 99% μία δεύτερη ευκαιρία, ένα reunion δεν βλάπτει.

Πηγή: pathfinder.gr