«Η έξοδος από τα μνημόνια είναι προδιαγεγραμμένη. Η μεταμνημονιακή εποπτεία δεν συνιστά ειδικό καθεστώς, αλλά αντίθετα θα είναι μία διαδικασία στη βάση όσων έχουν ακολουθηθεί σε μία σειρά από χώρες καθώς και των γενικών κανόνων που διέπουν τη λειτουργία της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης», ανέφερε την Παρασκευή ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δ. Τζανακόπουλος, επιδιώκοντας να καλλιεργήσει κλίμα ευφορίας.
Το πλαίσιο της «εποπτείας» που διαφημίζει η κυβέρνηση ως «ηπιότερο» καθεστώς της μεταμνημονιακής εποχής, για μετά τον Αύγουστο του 2018, αποτελεί επί της ουσίας μια διαδικασία μόνιμης και διαρκούς επιβολής σκληρών αντιλαϊκών και δημοσιονομικών μέτρων. Στηρίζεται για να μην… αδικούμε και τον κ. Τζανακόπουλου, σε αυτό που ίδιος ανέφερε ως γενικούς κανόνες που διέπουν τη λειτουργία της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το είδος της εποπτείας για τις χώρες μέλη της ΕΕ που δανείζονται από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς, μετά την ολοκλήρωση των προγραμμάτων, προσδιορίστηκε από τον Κανονισμός της ΕΕ «αριθ. 472 της 21ης Μαΐου 2013».
Συγκεκριμένα στο άρθρο 14 του Κανονισμού 472/2013 περί άσκησης εποπτείας σε κράτος-μέλος μετά το πρόγραμμα, αναφέρονται τα εξής:
1. Τα κράτη-μέλη παραμένουν υπό εποπτεία μετά το πρόγραμμα εφόσον δεν έχει εξοφληθεί τουλάχιστον το 75% της χρηματοδοτικής συνδρομής που έχει ληφθεί από ένα ή περισσότερα άλλα κράτη-μέλη, τον ΕΜΧΣ, τον ΕΜΣ ή το ΕΤΧΣ. Το Συμβούλιο, έπειτα από πρόταση της Επιτροπής, μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια της άσκησης εποπτείας μετά το πρόγραμμα σε περίπτωση που εξακολουθεί να υπάρχει κίνδυνος για τη δημοσιονομική βιωσιμότητα του οικείου κράτους-μέλους. Η πρόταση της Επιτροπής θεωρείται ότι έχει εγκριθεί από το Συμβούλιο, εκτός αν το Συμβούλιο αποφασίσει με ειδική πλειοψηφία να την απορρίψει μέσα σε 10 ημέρες από την έγκρισή της από την Επιτροπή.2. Έπειτα από αίτημα της Επιτροπής, το κράτος-μέλος που παραμένει υπό εποπτεία μετά το πρόγραμμα συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του άρθρου 3, παράγραφος 3, του παρόντος κανονισμού και παρέχει τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 10, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 473/2013.3. Η Επιτροπή πραγματοποιεί, σε συνεννόηση με την ΕΚΤ, τακτικές αποστολές επιθεώρησης στο κράτος-μέλος υπό εποπτεία μετά το πρόγραμμα, προκειμένου να εκτιμήσει την οικονομική, δημοσιονομική και χρηματοπιστωτική του κατάσταση. Κοινοποιεί ανά εξάμηνο την εκτίμησή της στην αρμόδια επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στην ΟΔΕ, καθώς και στο κοινοβούλιο του οικείου κράτους-μέλους, και εκτιμά ειδικότερα αν χρειάζονται διορθωτικά μέτρα.Η αρμόδια επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μπορεί να προσφέρει στο οικείο κράτος-μέλος και στην Επιτροπή τη δυνατότητα να συμμετάσχει σε ανταλλαγή απόψεων όσον αφορά την πρόοδο που επιτυγχάνεται στο πλαίσιο της εποπτείας μετά το πρόγραμμα.4. Το Συμβούλιο, έπειτα από πρόταση της Επιτροπής, μπορεί να συστήσει σε κράτος-μέλος υπό εποπτεία μετά το πρόγραμμα να λάβει διορθωτικά μέτρα. Η πρόταση της Επιτροπής θεωρείται ότι έχει εγκριθεί από το Συμβούλιο, εκτός αν το Συμβούλιο αποφασίσει με ειδική πλειοψηφία να την απορρίψει μέσα σε 10 ημέρες από την έγκρισή της από την Επιτροπή.5. Το κοινοβούλιο του οικείου κράτους-μέλους μπορεί να καλέσει εκπροσώπους της Επιτροπής να συμμετάσχουν σε ανταλλαγή απόψεων σχετικά με την πρόοδο που έχει επιτευχθεί στο πλαίσιο της εποπτείας μετά το πρόγραμμα.
Οι παραπάνω προβλέψεις, πρακτικά σημαίνουν ότι η Ελλάδα ακόμα και αν βγει στις καπιταλιστικές αγορές για δανεισμό, όπως έπραξε πρόσφατα με το νέο επταετές ομόλογο, θα παραμένει στο κοινό ευρωπαϊκό πλαίσιο εποπτείας για τις υπερδανεισμένες χώρες μέχρι να εξοφληθεί τουλάχιστον το 75% των δανείων της.
Το σύνολο των δανείων που έχει λάβει έως τώρα η Ελλάδα από τα κράτη της Ευρωζώνης, τους Ευρωπαϊκούς μηχανισμούς και το ΔΝΤ φτάνουν στο ποσό των 234,7 δισ. ευρώ και για να βγει εντελώς από την εποπτεία θα πρέπει να αποπληρώσει δάνεια ύψους 176 δισ. ευρώ!!! Μια αποπληρωμή που ακόμα και με τους πιο αισιόδοξους υπολογισμούς, θα διαρκέσει αρκετές δεκαετίες…
Ταυτόχρονα, μέσω του καθεστώτος της εποπτείας ελέγχονται πλήρως οι αποφάσεις οποιασδήποτε ελληνικής κυβέρνησης από τους θεσμούς της ΕΕ, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να απορρίψουν όσες δεν είναι συμβατές με τη μείωση του χρέους. Ταυτόχρονα μπορούν να παρεμβαίνουν στην κατάρτιση του ελληνικών προϋπολογισμών και να απαιτούν τη λήψη νέων μέτρων στο όνομα της αποπληρωμής των δανείων.
Γίνεται αντιληπτό ότι οι άγριες πολιτικές λιτότητας σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων θα συνεχιστούν και μετά τον Αύγουστο του 2018. Η εξασφάλιση των «ματωμένων» πρωτογενών πλεονασμάτων του 3,5% ΑΕΠ μέχρι το 2022 και άνω του 2% του ΑΕΠ κατά την περίοδο 2023 μέχρι 2060, τα οποία έχει ήδη νομοθετήσει η κυβέρνηση Τσίπρα, αποτελούν ακριβώς την συνέχιση της μνημονιακής βαρβαρότητας. Όμως πλέον μπορούμε να την… αποκαλούμε και εποπτεία.
του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου
Πηγή: imerodromos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου