Ο πλούτος, οι offshore και ο ερπετικός εγκέφαλος

Εκπληξη, αγανάκτηση, οργή! Αυτά τα συναισθήματα κυριαρχούν κάθε φορά που γίνονται αποκαλύψεις για τον κρυμμένο πλούτο των ελίτ. «Πέφτουμε από τα σύννεφα». Απ’ αυτά τα σύννεφα στα οποία τον περισσότερο χρόνο ζούμε, απέχοντας επιδεικτικά από την πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή. Κάνοντας ότι δεν ξέρουμε πως στη βάση της κυριαρχίας των ελίτ βρισκόταν ανέκαθεν η υποκρισία.

Οι κονκισταδόρες πέρασαν τον «Νέο Κόσμο» από λεπίδι κρατώντας στο άλλο χέρι τον σταυρό και το ευαγγέλιο. Η βαρβαρότητα της πρωταρχικής συσσώρευσης του καπιταλισμού συμβάδισε με τα «χρηστά ήθη» και την αυστηρή ηθική της βικτοριανής εποχής, με σύμβολο τον Ολιβερ Τουίστ. Σήμερα, το 1% του πληθυσμού συγκεντρώνει σχεδόν τον πλούτο που έχει το υπόλοιπο 99%.

Η υποκριτική ηθική των ελίτ, οι οποίες εγκαλούν τις μάζες για «οκνηρία», «αντιπαραγωγικό πνεύμα», «μίσος για την αριστεία» και «έλλειψη δημιουργικότητας», αποτελεί το αναγκαίο συμπλήρωμα στον απόλυτο αμοραλισμό, την πλεονεξία, το ανθρωποφαγικό πνεύμα, τον εγωισμό, την ιδιοτέλεια, την αντικοινωνική συμπεριφορά και την ηθική μικρότητα.

Ποιες είναι οι επιδόσεις των «άξιων»; «Περίπου το 85% των διεθνών τραπεζικών εργασιών και της έκδοσης ομολόγων διεξάγεται στη λεγόμενη Ευρωαγορά, μια υπεράκτια ζώνη χωρίς εθνικότητα», ενώ περισσότερο από το ήμισυ όλων των τραπεζικών στοιχείων ενεργητικού και το ένα τρίτο των άμεσων ξένων επενδύσεων από μεγάλες πολυεθνικές δρομολογούνται μέσω των offshore (στοιχεία από το βιβλίο «Offshore, τα νησιά των θησαυρών» του δημοσιογράφου Nicholas Shaxson, εκδόσεις Παπαδόπουλος, 2011).

Τι άλλο; Τα στοιχεία του ΔΝΤ (του 2010, τα οποία σίγουρα έχουν ξεπεραστεί) δείχνουν ότι η συνολική αξία των στοιχείων του ενεργητικού μόνο των μικρών νησιωτικών χρηματοπιστωτικών κέντρων ανερχόταν συνολικά σε 18 τρισεκατομμύρια (!) δολάρια, περίπου το ένα τρίτο του παγκόσμιου ΑΕΠ.

Σίτι του Λονδίνου, Ρουάντα, Νίγηρας, Μαυρίκιος, Ναουρού, Γιβραλτάρ, Βανουάτου, Κέιμαν, Σαμόα, Παναμάς, Παρθένοι Νήσοι, Κύπρος, Νησιά Κουκ και Νιουέ, Μακάο, Μονακό - Ελβετία - Λουξεμβούργο - Ολλανδία - Αυστρία - Μάλτα - Λιχτενστάιν (Ευρώπη), Ντελαγουέρ - Γουαϊόμινγκ - Φλόριντα (ΗΠΑ) και ο πειρατικός χάρτης των offshore δεν έχει τέλος.

Ενα ατέλειωτο Ελντοράντο της φοροαποφυγής, της φοροδιαφυγής και της απόκρυψης πλούτου. Μια γκρίζα ζώνη σκιώδους οικονομίας, στην οποία οι ελίτ «παρκάρουν» τα προϊόντα της λεηλασίας απ’ όλη την οικουμένη.

Η απληστία φυσικά βλάπτει σοβαρά τον πλανήτη, αφού οι πρακτικές με κριτήριο το εύκολο και γρήγορο κέρδος, αλλά και η καταναλωτική λύσσα έχουν οδηγήσει στη σημερινή ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή και στην ταχύτατη εξάντληση των φυσικών πόρων.

Εκείνοι που βαυκαλίζονται με τη βία των αντιστάσεων, των εξεγέρσεων και των επαναστάσεων καταπίνουν την κάμηλο της καθημερινής βίας σε βάρος δισεκατομμυρίων ανθρώπινων και μη ανθρώπινων όντων, η οποία μέσω των ιδεολογικών και επικοινωνιακών μηχανισμών καθίσταται αόρατη.

Η υποκρισία των ελίτ είναι το ψυχολογικό παράγωγο μιας βιωματικής πραγματικότητας του καπιταλισμού, η οποία συνίσταται στην εκμετάλλευση, στην καταπίεση και στην καταστροφή.

Οσο κι αν οι προπαγανδιστές του συστήματος χαρακτηρίζουν την αντίσταση «αρχαϊσμό», ο πραγματικός «αρχαϊσμός» -που προέρχεται από έναν προανθρώπινο ερπετικό εγκέφαλο- είναι η αρπακτικότητα. Τα τουλάχιστον έξι χιλιάδες χρόνια πολιτισμού έχουν δείξει ότι η συνεργασία και η αλληλεγγύη εξασφαλίζουν την επιβίωση των ατόμων και των ομάδων, ενώ ο ανταγωνισμός οδηγεί στην αλληλοεξόντωση και στον θάνατο.

Η ηθική τους και η ηθική μας!

Συντάκτης: Τάσος Τσακίρογλου

Πηγή: efsyn.gr