Άνθρωποι που κάνουν like στα δικά τους post, άνθρωποι που φοράνε μπανάνα, άνθρωποι που κάθονται αριστερά στις κυλιόμενες σκάλες. Τρεις πολύ ιδιαίτερες περιπτώσεις που ποτέ δεν πρόκειται να καταλάβω. Για αρχή λέω να ξεκινήσω ξετυλίγοντας το μυστήριο των πρώτων.
Μόλις έγραψες ένα νέο ποστ στο Facebook, χωρίς να έχει ιδιαίτερη σημασία το περιεχόμενο. Μπορεί να είναι απλά μια καλημέρα ή να αναλύει τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού. Σημασία έχει πως εφόσον εσύ το έγραψες, σε εκφράζει. Τότε γιατί πατάς like, είναι προφανές πως συμφωνείς και σου αρέσει αφού εσύ το ανάρτησες. Υπάρχει περίπτωση να ξυπνήσεις ένα όμορφο πρωί να γράψεις ποστ "Καλημέρα σε όλη την παρέα, επιτέλους Παρασκευή" και από κάτω να αφήσεις εσύ ο ίδιος comment "Πού την είδες την καλημέρα ρε μεγάλε, πλάκα μας κάνεις;".
"Αν δεν είσαι διχασμένη προσωπικότητα, όχι, οπότε το να κάνεις like στο post σου είναι το ίδιο περιττό με το να παίρνει κάποιος τηλέφωνο σε αθλητικό ραδιόφωνο και μόλις κλείνει να παίρνει ξανά λέγοντας ότι συμφωνεί με τον προηγούμενο."
Φυσικά το ίδιο ισχύει και στο instagram. Έχεις βρει αυτό που θες να φωτογραφίσεις, τραβάς 4-5 διαφορετικές λήψεις, διαλέγεις την καλύτερη, βάζεις το φίλτρο σου και την ανεβάζεις. Ε, μετά από όλη αυτή τη διαδικασία προφανώς και θα σου αρέσει το αποτέλεσμα, δεν χρειάζεται να κάνεις και like. Εκτός κι αν έχεις κάποιο πρόβλημα μνήμης και δυο ώρες αφότου την ανέβασες δεν θυμάσαι τίποτα οπότε σκέφτεσαι «πω τι τέλεια φωτογραφία έβγαλα» και κάνεις like.
Πως φαίνεσαι όταν κάνεις like στον εαυτό σου
Θυμάσαι τα self-five του Barney όταν κανείς άλλος δεν συμφωνούσε μαζί του; Κάπως έτσι μοιάζεις όταν κάνεις like στον εαυτό σου. Σαν ένας ποδοσφαιριστής που σκοράρει και πανηγυρίζει μόνος του. Θέλεις να είσαι ο Μπαλοτέλι των social media; Σαν ένας πολιτικός να ολοκληρώνει το λόγο του και να ξεσπά σε χειροκροτήματα. Σαν μια ταινία που στις θετικές της κριτικές έχει σε περίοπτη θέση τη γνώμη του σκηνοθέτη. Σαν ένας καλλιτέχνης που πάει στις εκθέσεις και αγοράζει όλα του τα έργα. Κάτι μου λέει ότι δεν θέλεις να είσαι αυτός ο τύπος.
Μήπως όμως το self - like επιτρέπεται σε κάποιες ξεχωριστές περιπτώσεις;
Όπως σε όλους τους κανόνες, έτσι κι εδώ υπάρχουν εξαιρέσεις. Μόνο που πρόκειται για πολύ...ξεχωριστές εξαιρέσεις. Έτσι, επιτρέπεται να κάνεις like στον εαυτό σου αν:
1. Eίσαι ο Kanye West
2. Το Facebook σου έχει υποσχεθεί πλούσια δώρα στα 1000 likes και έχεις κολλήσει για μέρες στα 999
3. Σε σταματήσουν στο δρόμο με την απειλή όπλου και σε αναγκάσουν να κάνεις like στις δικές σου φωτογραφίες διαφορετικά θα κάνουν κακό σε σένα και την οικογένεια σου
4. Έχασες σε κάποιο στοίχημα ή αποτελεί κομμάτι του παιχνιδιού «θάρρος ή αλήθεια»
5. Μίλησες άσχημα στον εαυτό σου το προηγούμενο βράδυ και θες να κάνεις την πρώτη κίνηση για να τα ξαναβρείτε
Τα social media υπάρχουν για να αλληλεπιδρούμε με τους άλλους
Αν διάβασες τις 5 παραπάνω εξαιρέσεις και δεν ανήκεις σε καμμία από αυτές τότε κράτα τα like σου για τα ποστ των άλλων. Άλλωστε όλο το νόημα των social media είναι η αλληλεπίδραση με τους άλλους χρήστες και η έκθεση των σκέψεων και των γούστων σου προς τους φίλους ή ακόλουθούς σου. Μεταξύ μας, πιο πολύ δεν εκτιμάς τα like που προέρχονται από αυτούς;
Είμαι σίγουρος πως όταν ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ αποφάσισε να βάλει το κουμπί like δεν γύρισε στους συνεργάτες του να πει «νομίζω ότι αυτό που μας λείπει είναι ένα κουμπί για να μπορεί ο χρήστης να δείχνει ότι του αρέσουν αυτά που ανεβάζει».
"Αν δεν σε ενδιαφέρουν τα like των άλλων μπορείς εναλλακτικά αντί για το Facebook να κρατάς ημερολόγιο κι αντί για το instagram να εμφανίζεις τις φωτογραφίες και να τις τοποθετείς σε ένα άλμπουμ."
Θα κλείσω το κείμενο με μια ευχή. Μακάρι το Facebook να προσθέσει όντως το κουμπί dislike όπως ακούγεται για να ζήσουμε την απόλυτη παράνοια χρηστών που κάνουν dislike σε αυτά που γράφουν. Εκεί πια θα μπορούμε να πούμε ότι η ανθρωπότητα τερμάτισε τα social media και σιγά σιγά να βάλουμε νέους στόχους. (συμφωνώ και μου αρέσουν όλα όσα έγραψα παραπάνω).
Κωνσταντίνος Αμπατζής
Πηγή: oneman.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου