Ενώ οι διαρροές των Paradise Papers συνεχίζουν να αποκαλύπτουν πώς οι
πανίσχυρες επιχειρήσεις και οι πολύ πλούσιοι εκμεταλλεύονται το
παγκόσμιο σύστημα των φορολογικών παραδείσων προκειμένου να μην
πληρώνουν τους φόρους που τους αναλογούν, το μεγάλο ζήτημα που προβάλλει
είναι πού οδηγούν αυτές οι πρακτικές.
Παρότι αρκετοί προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο, ο πλανήτης
μας δεν στερείται πλούτου. Το μέγεθος της παγκόσμιας οικονομίας
πενταπλασιάστηκε τα τελευταία 30 χρόνια αγγίζοντας φέτος τα 78
τρισεκατομμύρια δολάρια.
Ο πλούτος αυτός όμως δεν κατανέμεται δίκαια. Από το 2015 το
πλουσιότερο 1% της ανθρωπότητας έχει στα χέρια του περισσότερο πλούτο
απ’ ό,τι το υπόλοιπο 99%.
Οκτώ άνθρωποι κατέχουν σήμερα τόσα όσα το φτωχότερο 50% του παγκόσμιου πληθυσμού (δηλαδή περίπου 3,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι).
Την ακραία οικονομική ανισότητα τροφοδότησε αναμφίβολα η επιδημία
φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής που τα τελευταία χρόνια έφτασε σε
απίστευτη κλίμακα.
Tα Paradise Papers -όπως νωρίτερα και τα Panama Papers και τα
Luxleaks- αναδεικνύουν το πώς μέσω ενός σύνθετου και χαλαρά
νομοθετημένου παγκόσμιου φορολογικού συστήματος πολυεθνικοί
επιχειρηματικοί κολοσσοί, όπως η Apple, η Google και η Nike, πάμπλουτα
ευυπόληπτα Πανεπιστήμια όπως του Κέιμπριτζ, της Οξφόρδης και του
Πρίνστον, μεγιστάνες του πλούτου όπως ο Γουόρεν Μπάφετ και ο Μπιλ
Γκέιτς, πολιτικοί, βασιλιάδες και διασημότητες απ’ όλο τον κόσμο
αυξάνουν διαρκώς τα κέρδη και τον πλούτο τους, αποθηκεύοντάς τα
αφορολόγητα σε υπεράκτιους προορισμούς.
Ποσό μεγαλύτερο από το 10% του παγκόσμιου ΑΕΠ διακρατείται σήμερα
εκεί. 180 από τις 200 μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου έχουν θυγατρικές
και παρουσία σε φορολογικούς παραδείσους.
Οι 50 μεγαλύτερες εταιρείες των ΗΠΑ είχαν παρκάρει σ’ αυτούς πάνω από
1,6 τρισ. δολάρια ενώ οι 20 μεγαλύτερες τράπεζες της Ευρώπης δηλώνουν
σε φορολογικούς παραδείσους το 25% των κερδών τους.
Περίπου το 50% του πλούτου που βρίσκεται σε φορολογικούς παραδείσους
ανήκει σε νοικοκυριά που έχουν καθαρή περιουσία μεγαλύτερη των 50 εκατ.
δολαρίων έκαστο.
Αυτή η κοινωνική ομάδα των υπερπλουσίων αποτελεί στις ανεπτυγμένες οικονομίες μόλις το 0,01% του πληθυσμού τους.
Τρελά νούμερα
Το πλουσιότερο 0,01% της Ρωσίας διατηρεί σήμερα πάνω από το 50% του
πλούτου του εκτός χώρας σε φορολογικούς παραδείσους, ενώ το αντίστοιχο
της Βρετανίας, της Ισπανίας, της Γερμανίας και της Γαλλίας περίπου το
40%.
Η απόκρυψη αυτού του πλούτου στερεί από τις κυβερνήσεις φορολογικά έσοδα 155 δισ. ευρώ ετησίως. Είναι μια πεντακάθαρη κλοπή.
Η αφαίρεση αυτών των εσόδων στερεί από τις κυβερνήσεις τους πόρους
που χρειάζονται για την παροχή ζωτικών δημόσιων υπηρεσιών και υποδομών
όπως σχολεία, νοσοκομεία, δρόμοι και τη μείωση της φτώχεια και της
ανισότητας.
Η στέρηση αυτών των εσόδων οδηγεί σε υψηλότερους φόρους τους
υπόλοιπους πολίτες και ρουφά το αίμα των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας
στον ανεπτυγμένων κόσμο.
Στις φτωχότερες χώρες τα πράγματα είναι χειρότερα. Οι κυβερνήσεις
τους χάνουν τουλάχιστον 100 δισ. δολάρια ετησίως, χρήματα που θα
μπορούσαν να παράσχουν εκπαίδευση σε 124 εκατ. παιδιά και να εμποδίσουν
τον θάνατο περίπου 8 εκατ. γυναικών και παιδιών.
Συντάκτης: Μπάμπης Μιχάλης
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου